ΕΛΛΑΔΑ

Ντοκουμέντο: Τα πρακτικά της Επιτροπής για λίγους και «εκλεκτούς» που ενέκρινε τον γάμο ομοφύλων

Ντοκουμέντο: Τα πρακτικά της Επιτροπής για λίγους και «εκλεκτούς» που ενέκρινε τον γάμο ομοφύλων
Pexels.com

Τα πρακτικά της συγκλονιστικής συνεδρίασης της Επιτροπής που ενέκρινε την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια

Σε μία συνεδρίαση όπου οι υποστηρικτές ήταν περισσότεροι εγκρίθηκε από την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής το νομοσχέδιο που επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών και το οποίο κατ' επέκταση δίνει το δικαίωμα τεκνοθεσίας παιδιών.

Όπως αποκαλύπτει το pronews.gr. από τα πρακτικά της συνεδρίασης, η Εκκλησία δεν είχε κανέναν λόγο ή εκπρόσωπο, καθώς δεν κλήθηκε να αναπτύξει τις απόψεις της, ενώ μόλις δύο οργανώσεις, που είναι αντίθετες συμμετείχαν. Κατά τ' άλλα στη διαδικασία πήραν μέρος, 18! οργανώσεις υπέρ του νομοσχεδίου, που μεταξύ άλλων καταργούν την πατρότητα και τη μητρότητα, ενώ ζητούν πρόσβαση στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Με λίγα λόγια ένα ομόφυλο ζευγάρι θα πηγαίνει στο εξωτερικό για να αποκτήσει με αυτόν τον τρόπο παιδιά, ενώ την ίδια ώρα άλλα ζευγάρια που δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτή τη διαδικασία θα προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ακολουθούν τα πρακτικά των από τις τοποθετήσεις των δύο εκπροσώπων οργανώσεων που υπεραμύνθηκαν της οικογενειακής αξίας και του δικαιώματος του παιδιού να μεγαλώνει με τη μητέρα και τον πατέρα, ενάντι στο νομοσχέδιο.

Συγκεκριμένα,

Η Δήμητρα Ινές Αγγελή (Γενική Γραμματέας της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος) με στέρα επιχειρηματολογία έθιξε το γεγονός ότι το ν/σ εξαρχής είναι αντισυνταγματικό:

«Διακρίνουμε αντισυνταγματικότητα, γιατί το νομοσχέδιο ορίζει ότι ο γάμος συνάπτεται μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού ίδιου φύλου.

Η διατύπωση αυτή είναι αντισυνταγματική, γιατί στο άρθρο 21, παράγραφος 1, αναφέρει ρητά ότι: Η οικογένεια ως, θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους.

Εφόσον, λοιπόν, ζευγάρια του ίδιου φύλου δεν μπορούν να προσφέρουν στη συντήρηση του Έθνους, δεν μπορούν σύμφωνα με το Σύνταγμα να αποτελέσουν οικογένεια.

Επομένως, δεν μπορεί να οριστεί γάμος για τα ζευγάρια αυτά.

Δεύτερον, είναι ότι θεωρούμε καταχρηστική τη χρήση των όρων ισότητα και δικαίωμα από την αιτιολογική έκθεση. Ο νέος ορισμός του γάμου που προτείνετε στο νομοσχέδιο διαφημίζεται ως, απότοκο της ισότητας των Ελλήνων πολιτών έναντι στο νόμο. Το επιχείρημα όμως, αυτό δεν ευσταθεί, γιατί η ισότητα ορίζεται μόνο μεταξύ ομοίων και όχι, ανόμοιων ατόμων. Οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι, αλλά όχι, ίδιοι.

Το ίδιο στο ευρωπαϊκό δικαστήριο το ίδιο το ευρωπαϊκό δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν θεωρεί ότι η μη θεσμοθέτηση γάμου μεταξύ ομοφύλων αποτελεί παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος και η απόφαση 1428 του 17 του Αρείου Πάγου κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχει καμία νομική δέσμευση υποχρέωση της χώρας μας να νομοθετήσει να θεσμοθετήσει γάμο ομοφύλων».

Η Χριστίνα Σκαλαμπούκα (Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας) εξέφρασε την φωνή της λογικής ζητώντας να παραμείνει η οικογένεια ως έχει, δηλαδή φυσιολογική:

«Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τοποθετείται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με κριτήριο τα συμφέροντα των παιδιών και των γυναικών του καθημερινού μόχθου και των οικογενειών τους. Με αυτό το κριτήριο, εκφράζουμε την αντίθεσή μας στο νομοσχέδιο που φέρνει η Νέα Δημοκρατία και καθόλου τυχαία, στηρίζουν όλα τα κόμματα που κινούνται στις ράγες της ΕΕ.

Πρώτον, το νομοσχέδιο στρώνει το δρόμο στην ενίσχυση της εμπορευματοποίησης της διαδικασίας της τεκνοποίησης όπως και της τεκνοθεσίας, στην επέκταση της εμπορικής παρένθετης μητρότητας καθώς σήμερα τα παιδιά προς υιοθεσία στις δομές είναι ελάχιστα και τα ομόφυλα ζευγάρια θα μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, είτε μέσω ιδιωτικής υιοθεσίας ή υιοθεσίας από το εξωτερικό.

Δηλαδή, με εμπόριο παιδιών είτε από φτωχές ευάλωτες οικογένειες είτε από άλλες χώρες όπου τα παιδιά λιμοκτονούν.

Κυρίως όμως θα αποκτούν παιδιά, μέσω της εμπορικής παρένθετης μητρότητας και της αγοράς από τράπεζα σπέρματος ή και ωαρίων με τις πλάτες του νόμου.

Τα ομόφυλα ζευγάρια σε πρώτη φάση θα μπορούν να νοικιάζουν παρένθετες μητέρες και να φέρνουν τα παιδιά στη χώρα μας από το εξωτερικό.

Και σε δεύτερη φάση, που ετοιμάζεται και δρομολογείται από ότι φαίνεται θα γίνεται αυτή η διαδικασία και στην Ελλάδα.

Δηλαδή, νομοθετείται η ικανοποίηση των προσωπικών επιθυμιών των ομόφυλων ζευγαριών, που θα πραγματοποιείται με την ακραία, με τη βάναυση εκμετάλλευση της γυναίκας του σώματός της της αναπαραγωγικής διαδικασίας.

Δεύτερο στοιχείο. Μας ανησυχούν οι ρυθμίσεις που φέρνει το νομοσχέδιο για την προσαρμογή των διατάξεων του Εργατικού Δικαίου.

Η διαγραφή των όρων «Πατέρας» και «Μητέρα» ανοίγουν το δρόμο για να τεθούν σε αμφισβήτηση, στο όνομα της ισότητας, τα δικαιώματα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού που αποτελούν κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος, συνολικά του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Με το μεταμοντέρνο σκοταδισμό του νομοσχεδίου ανοίγει ο δρόμος να αντικατασταθούν οι γυναίκες και οι έγκυες μητέρες από τα άτομα που κυοφορούν ή τα άτομα με μήτρα.

Τρίτον. Το νομοσχέδιο οδηγεί στον αποκλεισμό είτε της μητρότητας είτε της πατρότητας αφού θεσμοθετεί τη διπλή μητρότητα ή τη διπλή πατρότητα, οδηγώντας στην πολλαπλή γονεϊκότητα, δηλαδή στο «Γονέας-1», «Γονέας-2», «Γονέας-3» κ.λπ..

Διαγράφει την αντικειμενική πραγματικότητα της συμπληρωματικής σχέσης του πατέρα και της μητέρας, στην τεκνοποίηση, όπως και τον κοινωνικό χαρακτήρα της μητρότητας και της πατρότητας που εμπεριέχει και τη βιολογική πλευρά.

Η κοινωνική, ψυχική, συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού δεν εξαρτάται μόνο από την αγάπη των γονιών του, αλλά από μια σειρά οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που σήμερα θεωρούνται κόστος για το Κράτος. Τα παιδιά μας δεν χρειάζονται φροντιστές, αλλά έχουν ανάγκη να περνάνε δημιουργικό χρόνο με τους γονείς τους και αυτόν τον δημιουργικό χρόνο τους τον στερεί η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κυβερνήσεων που κάνει τη ζωή των εργαζομένων «λάστιχο», υποχρεώνοντάς τους να εργάζονται 12ώρα και Κυριακές.

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω, κύριε Πρόεδρε, ότι στη σημερινή συνεδρίαση δεν έχουν κληθεί και άλλες γυναικείες οργανώσεις που τις αφορά άμεσα το θέμα και θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ και να διατυπώσουν τις θέσεις τους».

Παρακάτω ακολουθεί η λίστα με τις 18 οργανώσεις που υπερασπίστηκαν το σχέδιο νόμου:

  1. η οργάνωση «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο»,
  2. η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Πολύχρωμο Σχολείο»,
  3. το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών,
  4. η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος,
  5. η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος,
  6. ο Συνήγορος του Πολίτη,
  7. η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία,
  8. το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού,
  9. η Ομοσπονδία Φορέων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης «ΑΡΓΩ»,
  10. η Δέσποινα Παρασκευά-Βελουδογιάννη, υπεύθυνη εκστρατειών του ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας,
  11. η Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, επιστημονική υπεύθυνη του φορέα «Orlando LGBT+»,
  12. η Νάνσυ Παπαθανασίου, επιστημονική υπεύθυνη του φορέα «Orlando LGBT+»,
  13. το Σωματείο «Rainbow Seniors»,
  14. η ομάδα «Υπερήφανοι Γονείς» και
  15. ο εκπρόσωπος του Thessaloniki Pride.

Το «παρών» έδωσαν επίσης μέσω υπηρεσιών τηλεδιάσκεψης

  1. το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Οργανώσεων ΛΟΑΤΚΙ Οικογενειών NELFA (Network of European LGBTIQ Families Associations) και
  2. η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, και
  3. το EGALITE, the LGTBI+ staff association of the European Institutions.

Οι δύο οργανώσεις οι οποίες τάχθηκαν κατά του νομοσχεδίου:

  1. Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας,
  2. η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος