Ποια φράση μπορεί να τερματίσει μια διαφωνία μέσα σε δευτερόλεπτα - Λειτουργεί πάντα
Ψυχολόγος αποκαλύπτει τη φράση «κλειδί» που μπορεί να περιορίσει την επικίνδυνη κλιμάκωση μίας διαφωνίας
Στη καθημερινότητα οι διαφωνίες είναι συχνές, καθώς οι διαφορές απόψεων είναι αναπόφευκτες. Είτε πρόκειται για ένα εργασιακό, οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον, οι διαφωνίες αποτελούν μέρος του ιστού κάθε σχέσης. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η διαφωνία, όσο ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της διαφωνίας. Σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι η ικανότητα να τερματίζετε αποτελεσματικά μια διαφωνία, χωρίς να κλιμακώνετε τη σύγκρουση.
Η μη βίαιη επικοινωνία (NVC), που αναπτύχθηκε από τον Marshall Rosenberg, είναι ένα χρήσιμο μοντέλο για το σκοπό αυτό. Το εργαλείο αυτό δεν αποσκοπεί απλώς στην επίλυση των συγκρούσεων, αλλά εστιάζει στην αμοιβαία κατανόηση και την ενσυναίσθηση. Στο πλαίσιο αυτό, ορισμένες εκφράσεις αποκτούν ιδιαίτερη αξία για την ικανότητά τους να διακόπτουν τον κύκλο της συναισθηματικής έντασης και να ανακατευθύνουν τον διάλογο προς εποικοδομητικό έδαφος.
Μεταξύ των πιο συνιστώμενων φράσεων για να τερματίσετε μια διαφωνία, μία ξεχωρίζει για την απλότητα και το άμεσο αποτέλεσμά της: "Τι χρειάζεσαι τώρα;". Αυτή η ερώτηση, που τίθεται στη μέση μιας σύγκρουσης, έχει σαφή αντίκτυπο: μετατοπίζει το επίκεντρο από την αντιπαράθεση στον τομέα των αναγκών, στρέφοντας την προσοχή από την κατηγορία στη φροντίδα.
Σύμφωνα με την Αμερικανίδα ψυχολόγο Dr Nicole LePera στον λογαριασμό της στο Instagram, αυτή η λεκτική φόρμουλα καλεί τον συνομιλητή να αναλογιστεί τα συναισθήματά του, γεγονός που μειώνει αυτόματα την ένταση της σύγκρουσης. Στο επαγγελματικό της προφίλ τονίζει ότι αυτού του είδους η παρέμβαση "διακόπτει τον αντιδραστικό τρόπο λειτουργίας του νευρικού συστήματος", επιτρέποντας ένα ψυχικό διάλειμμα.
Άλλες φράσεις για το τέλος μιας συζήτησης
Εκτός από την ερώτηση-κλειδί, υπάρχουν και άλλες εκφράσεις που εκπληρώνουν παρόμοια λειτουργία. Όλες έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την απενεργοποίηση της συγκρουσιακής γλώσσας και την ανακατεύθυνση της συζήτησης προς μια λύση. Ορισμένες από αυτές είναι οι εξής:
- "Θέλω να καταλάβω τι αισθάνεσαι": μεταδίδει την προθυμία να ακούσει κανείς, χωρίς να κρίνει. Προωθεί την ενσυναίσθηση και επιβραδύνει τον ρυθμό της συζήτησης.
- "Ας σταματήσουμε για λίγο και ας συνεχίσουμε αργότερα": χρήσιμο όταν τα συναισθήματα είναι εκτός ελέγχου. Δεν αποφεύγει τη σύγκρουση, αλλά την αναστέλλει προσωρινά για να αποφευχθούν παρορμητικές αντιδράσεις.
- "Μπορούμε να αναζητήσουμε μια λύση μαζί;": θέτει και τα δύο μέρη στην ίδια πλευρά του προβλήματος, αντί να τα φέρνει αντιμέτωπα.
- "Δεν θέλω αυτό να μας χωρίσει": εισάγει ένα σαφές συναισθηματικό κίνητρο για την επίλυση της σύγκρουσης, χωρίς να επιβάλλει λόγους.
- "Αυτό είναι σημαντικό, ας μιλήσουμε όταν θα είμαστε πιο ήρεμοι": αναγνωρίζει τη σημασία του θέματος, χωρίς να συνεχίζει σε αλλοιωμένο συναισθηματικό κλίμα.
Η CNV βασίζεται σε τέσσερα στοιχεία που χρησιμεύουν ως οδηγός για τον ειρηνικό τερματισμό μιας συζήτησης:
- Παρατήρηση χωρίς κρίση: περιγραφή του τι συμβαίνει χωρίς αξιολογήσεις ή κατηγορίες. Για παράδειγμα, λέγοντας "μίλησες σε αυτή τη συζήτηση" αντί για "φωνάζεις ως συνήθως".
- Έκφραση πραγματικών συναισθημάτων: προσδιορισμός του πώς αισθάνεστε χωρίς να κατηγορείτε το άλλο άτομο. "Νιώθω απογοητευμένος" είναι διαφορετικό από το "με θυμώνεις".
- Αναγνώριση των αναγκών: κατανόηση του ποια ανάγκη δεν ικανοποιείται (σεβασμός, προσοχή, ασφάλεια κ.λπ.) και έκφρασή της με σαφήνεια.
- Συγκεκριμένο αίτημα: διατυπώστε ένα συγκεκριμένο αίτημα. Αντί να απαιτήσετε "σταμάτα να το κάνεις αυτό", θα μπορούσατε να ρωτήσετε "μπορείς να προσπαθήσεις να μου το πεις αυτό με άλλο τρόπο;".
Το μοντέλο αυτό έχει υιοθετηθεί από διαμεσολαβητές, προπονητές και επαγγελματίες ψυχολογίας σε διάφορα πλαίσια. Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο του Κέντρου Μη Βίαιης Επικοινωνίας, έχει χρησιμοποιηθεί σε σχολεία, φυλακές και διεθνείς ειρηνευτικές διαδικασίες.
Τερματισμός μιας διαφωνίας χωρίς επιβολές
Το κλειδί για τον τερματισμό μιας διαφωνίας δεν είναι να έχει κανείς δίκιο, αλλά να ανακατευθύνει την κατάσταση.
Δεν πρόκειται για υποχώρηση ή αγνόηση του προβλήματος. Πρόκειται για την αλλαγή της εστίασης. Έτσι, μια συζήτηση που διακόπτεται με αυτή την ερώτηση καθιστά δυνατή την αξιολόγηση του τι λείπει και πώς μπορεί να προσεγγιστεί από μια συνεργατική λογική.