ΚΟΣΜΟΣ

Οι ληστείες που έμειναν στην ιστορία: Πώς δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια σε λίγες στιγμές

Οι ληστείες που έμειναν στην ιστορία: Πώς δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια σε λίγες στιγμές

Θυμίζουν σενάρια από ταινίες. Είναι όμως η πραγματικότητα. Μυθικές ληστείες που έκαναν μέχρι και τις Αρχές να... σπαζοκεφαλιάζουν για την εφευρετικότητα αλλά και το θράσος των δραστών.

Τρένα, τούνελ, τεράστια θησαυροφυλάκια και δισεκατομμύρια που μέσα σε λίγες στιγμές άλλαξαν χέρια. Το Newsbomb.gr σας παρουσιάζει τις δέκα μεγαλύτερες ληστείες της ιστορίας, οι οποίες θα μπορούσαν εύκολα να είναι σενάρια από ταινίες δράσης.

Kent Securitas Depot: Η μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών

Η ληστεία του Securitas Depot στο Κεντ της Αγγλίας, στις 22 Φεβρουαρίου του 2006, είναι η μεγαλύτερη κλοπή μετρητών στην ιστορία της εγκλήματος.

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο διευθυντής της αποθήκης της εταιρείας Securitas Cash Management Ltd, Κόλιν Ντίξον, απήχθη από έναν ένοπλο με στολή αστυνομικού. Την ίδια περίπου ώρα απήχθη η γυναίκα και ο 8χρονος τότε γιος του στο σπίτι τους πάλι από ένοπλους που προσποιήθηκαν τους αστυνομικούς.

Τα ξημερώματα της 22ας Φεβρουαρίου, όλη η οικογένεια οδηγήθηκε στην αποθήκη σε ένα λευκό βαν και οι ληστές, υπό την απειλή των όπλων, ακινητοποίησαν το προσωπικό της ασφάλειας και έκλεψαν 53 εκ. στερλίνες.

Banco Central do Brazil: Το «Μεγάλο Ριφιφί» αλά Βραζιλία

Το σαββατοκύριακο της 6ης και 7ης Αυγούστου 2005, μια συμμορία ληστών, πιθανώς μέλη της οργάνωσης «Gang of the Tattooed» ή της «Primeiro Comando da Capital» αφαίρεσαν από την Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας στη Φορταλέζα 165 εκ. reais, περίπου δηλαδή 70 εκατομμύρια ευρώ.

Τρεις μήνες πριν τη ληστεία, η συμμορία είχε νοικιάσει ένα άδειο διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης, το ανακαίνισε και ανάρτησε πινακίδες που έδειχναν ότι πρόκειται για μια εταιρεία που εμπορευόταν φυσικό και τεχνητό γρασίδι όπως και φυτά.

Οι γείτονες που αναφέρουν ότι την ομάδα αποτελούσαν 6 με δέκα άντρες, έβλεπαν καθημερινά φορτηγάκια να μεταφέρουν χώμα αλλά θεώρησαν ότι αυτό ήταν η φυσιολογική δραστηριότητα της εταιρείας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, οι ληστές έσκαψαν ένα τούνελ 70 μέτρων και τελικά τρύπησαν 1 μέτρο ενισχυμένου ατσαλιού για να εισέλθουν στο θησαυροφυλάκιο.

Το τούνελ είχε 70 εκατοστά άνοιγμα, φωτισμό και δικό του κλιματισμό!

Ληστεία με φόντο τη διαμάχη στη Βόρειο Ιρλανδία!

Παρόμοιας σύλληψης και εκτέλεσης με τη ληστεία του Κεντ, η ληστεία της Northern Bank στο Μπέλφαστ λίγο έλειψε να δυναμιτίσει τη ειρηνευτική διαδικασία στη Βόρειο Ιρλανδία. Η Βρετανική και η Ιρλανδική κυβέρνηση κατηγόρησαν τον IRA κάτι που απέρριψε το πολιτικό του στέλεχος, Σιν Φέιν.

Το βράδυ της 19ης Δεκεμβρίου 2004, ομάδες οπλισμένων αντρών με στολές αστυνομίας, εισέβαλαν στα σπίτια τριών αξιωματούχων της τράπεζας και κράτησαν ομήρους τους ίδιους και τις οικογένειες τους. Την επόμενη μέρα άφησαν τους αξιωματούχους να πάνε κανονικά στη δουλειά τους και να παραμείνουν εκεί μετά το τέλος της εργασίας τους.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, με τη συνδρομή των αξιωματούχων, οι ληστές μπήκαν στην τράπεζα και αφαίρεσαν συνολικά 50 εκατομμύρια δολάρια.

Σοκ και δέος στις ΗΠΑ

Η μεγαλύτερη ληστεία στα χρονικά των ΗΠΑ ήταν και η πιο πρόχειρα οργανωμένη αφού πολύ σύντομα συνελήφθησαν οι δράστες και ανακτήθηκε το 50% της λείας.

Η ληστεία οργανώθηκε από τον Αλαν Πέις, επιθεωρητή ασφαλείας στο Dunbar Armored που προσέλαβε πέντε παιδικούς του φίλους για την υλοποίηση του σχεδίου. Κατά τη διάρκεια της εργασία του, είχε καταγράψει τη λειτουργία όλων των μέσων ασφαλείας, ήξερε ότι τις Παρασκευές το χρηματοκιβώτιο ήταν ανοικτό και ποιοι σάκοι περιέχουν τα μεγαλύτερα και μη αριθμημένα χαρτονομίσματα. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1997, χρειάστηκε μόνο μισή ώρα για να αφαιρέσουν 25 περίπου εκατομμύρια ευρώ.

Το γεγονός ότι οι ληστές ήξεραν τι έκαναν οδήγησε την αστυνομία στην υπόθεση της «εσωτερικής» δουλειάς και μετά από ανακρίσεις συνέλαβαν το Πέις χωρίς όμως να μπορούν να αποδείξουν τη συμμετοχή του.

Λίγο αργότερα ένα από τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας έδωσε σε κάποιον γνωστό του μια δεσμίδα χαρτονομισμάτων με την αυθεντική ταινία της τράπεζας και κάπου εκεί το κουβάρι της εξιχνίασης ξετυλίχθηκε.

Boston Museum: Ληστές... τέχνης!

Τα ξημερώματα της 18ης Μαρτίου 1990, και λίγες ώρες μετά το τέλος των εορτασμών του Αγίου Πατρικίου, δύο άντρες με στολή αστυνομικών χτύπησαν την πόρτα του Μουσείου της Βοστόνης. Παρά τους κανόνες ασφαλείας, οι φρουροί του μουσείου άνοιξαν ανυποψίαστοι την πόρτα επιτρέποντας την είσοδο στους ληστές.

Όταν τελικά συνειδητοποίησαν ότι δεν επρόκειτο για αστυνομικούς ακολούθησε συμπλοκή. Χωρίς όπλα οι ληστές ακινητοποίησαν τους φρουρούς, τους έδεσαν με χειροπέδες και τελικά έκλεψαν τρεις πίνακες του Ρέμπραντ, ένα πορτρέτο του Μανέ, τρία σχέδια του Ντεγκά και ένα χάλκινο αετό από σημαία των Ναπολεόντειων πολέμων.

Συνολική λεία αξίας στο χρηματιστήριο της τέχνης 300 εκατομμυρίων σημερινών δολαρίων.

Οι πιο καλοί πελάτες

Η ληστεία στο Knightsbridge Security Deposit έγινε στις 12 Ιουλίου 1987 στο Λονδίνο. Δύο άντρες προσποιούμενοι τους πελάτες ζήτησαν από το διευθυντή να νοικιάσουν μια θυρίδα. Αφού ο οδηγήθηκαν στο χρηματοκιβώτιο, με την απειλή όπλων, ακινητοποίησαν τους φρουρούς και το διευθυντή, κρέμασαν μια ταμπέλα που έγραφε «κλειστά», έβαλαν μέσα τους συνεργάτες τους και τελικά αφαίρεσαν αντικείμενα και μετρητά αξίας 40 εκ. στερλινών (100 εκ. σημερινά ευρώ).

Μετά από εξέταση των αποτυπωμάτων στο χώρο της ληστείας η αστυνομία οδηγήθηκε στο Ιταλό εγκέφαλο Βαλέριο Βίτσεϊ και τους συνεργούς του.

Πήγαν για λεφτά και έφυγαν με χρυσό!

Στις 26 Νοεμβρίου 1983, έξι ληστές μπήκαν στην αποθήκη Brinks Mat στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου πιστεύοντας ότι θα βρουν 5 εκατομμύρια ευρώ σε χαρτονομίσματα. Όμως βρήκαν 10 τόνους σε ράβδους χρυσού αξίας 40 εκ. ευρώ.

Οι ληστές είχαν την εσωτερική βοήθεια του φύλακα Άντονι Μπλακ που ήταν κουνιάδος του εγκέφαλου της ληστεία Μπράιαν Ρόμπινσον.

Η Σκότλαντ Γιαρντ γρήγορα κατάλαβε τη συμμετοχή του υπαλλήλου και οδηγήθηκε στους ληστές.

Από τους δέκα συνολικά, τρεις τόνοι τόνους χρυσού δεν ανακτήθηκαν ποτέ, ενώ θεωρείται ότι όποιος φοράει χρυσό κόσμημα που αγοράστηκε στη Βρετανία μετά το 1983 πιθανώς φοράει Brinks Mat.

The Lufthansa Job

Η ληστεία στο χρηματοκιβώτιο της Lufthansa στο αεροδρόμιο Κένεντι το 1978, οργανώθηκε από το Τζίμι Μπερκ, μέλος της οικογένειας Λουκέζε. Διήρκεσε μόνο 64 λεπτά και ήταν μέχρι τότε η μεγαλύτερη σε αμερικάνικο έδαφος καθώς η συνολική λεία της έφτανε το ποσό των 5,8 εκατομμυρίων δολαρίων.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι μια σειρά 12 δολοφονιών προσώπων που συνδέονταν άμεσα ή έμμεσα με το οργανωμένο έγκλημα και έγιναν μέσα σε μερικούς μήνες μετά τη ληστεία. Τρία πτώματα δε βρέθηκαν ποτέ, για πέντε από τους φόνους δεν αποδόθηκαν ποτέ κατηγορίες και ένα πτώμα βρέθηκε μετά από 26 χρόνια σε ένα παλιό νεκροταφείο.

Στις δολοφονίες φαίνεται ότι συμμετείχε ο συνεργάτης της Οικογένειας Λουκέζε, φίλος του Τζίμι Μπερκ και διαβόητος εκτελεστής Donald “The Greek” Frankos κάτι που ο ίδιος αρνείται στη βιογραφία του «Contract Killer: The Explosive Story of the Mafia’s Most Notorious Hit Man Donald “The Greek” Frankos».

Νihon Trust Bank: Το γιαπωνέζικο ριφιφί

Η ληστεία των 300 εκ. γιεν στην Ιαπωνία παραμένει ένα άλυτο μυστήριο. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι το πρωί της 10ης Δεκεμβρίου 1968, ένα νεαρός άντρας μοτοσικλετιστής με στολή αστυνομικού ακινητοποίησε 4 υπαλλήλους της Νihon Trust Bank και στη συνέχεια έκλεψε 294,307,500 γιεν που μετέφεραν σε ένα βαν. Και από το 1988 το έγκλημα έχει παραγραφεί.

Διάφορα δημοσιεύματα υποτίθεται ότι έχουν ταυτοποιήσει το ληστή στο πρόσωπο του 55-χρόνου Yuji Ogata αλλά τίποτα δεν έχει αποδειχθεί.

Η «Μεγάλη Ληστεία του Τρένου»

Η «Μεγάλη Ληστεία του Τρένου» του Βασιλικού Ταχυδρομείου είναι όχι μόνο μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών με 74 εκατομμύρια σημερινά δολάρια.

Μια ομάδα 15 ληστών, μεταξύ των οποίων και ο Ρόνι Μπιγκς, ακινητοποίησε την αμαξοστοιχία του Βασιλικού Ταχυδρομείου «Λονδίνο-Γλασκόβη» με ψεύτικα σήματα, χτύπησε τον οδηγό και χωρίς όπλα απέσπασε 2.3 εκατομμύρια στερλίνες.

Η αστυνομία έφτασε σχετικά γρήγορα στα ίχνη των ληστών από τα αποτυπώματα τους. Τρεις ληστές, μεταξύ των οποίων και αυτός που ακινητοποίησε τον οδηγό, δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ.

Ο Ρόνι Μπιγκς, 15 μήνες μετά την καταδίκη του, απέδρασε από τη φυλακή και κατέφυγε στην Αυστραλία. Όταν ο κλοιός της αστυνομίας άρχισε να σφίγγει γύρω του μετακόμισε στη Βραζιλία. Εξαιτίας της νομοθεσίας περί ανταλλαγών κρατουμένων δεν κατέστη ποτέ δυνατό να εκδοθεί στη Βρετανία.

Τελικά το 2001 και σε ηλικία 72 ετών επέστρεψε στη Βρετανία για να παραδοθεί. Η πτήση της επιστροφής έγινε με ιδιωτικό τζετ ναυλωμένο από τη Sun που σύμφωνα με αναφορές πλήρωσε 30 χιλιάδες ευρώ για τα δικαιώματα της ιστορίας του.

Το ριφιφί της Τράπεζας Πειραιώς

Είναι μια από τις μεγαλύτερες ληστείες στο κόσμο με λεία 10 εκατομμύρια σημερινά ευρώ. Παραμένει ακόμη και σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.

Μεταξύ 18 και 20 Δεκεμβρίου 1992, άγνωστοι δράστες μπήκαν στο θησαυροφυλάκιο του υποκαταστήματος της Τράπεζας Εργασίας στην οδό Καλλιρρόης διαπερνώντας εσωτερικό ατσάλι και αφού πρώτα είχαν σκάψει ένα τούνελ 15 μέτρων που συνέδεε το αποχετευτικό δίκτυο με το υπόγειο της τράπεζας.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και με άπλετο χρόνο στη διάθεση τους άνοιξαν επιλεκτικά τις 301 από τις 1151 θυρίδες της τράπεζας. Η απογραφή ανέφερε τιμαλφή, επιταγές, συναλλαγματικές, ξένα νομίσματα, χαρτονομίσματα σε δολάρια ΗΠΑ, γερμανικά μάρκα, χρυσές λίρες Αγγλίας, πλάκες χρυσού άγνωστης αξίας που υπολογίστηκε τότε στο αστρονομικό ποσό των 300 εκατομμυρίων δραχμών.

Όσο για τους δράστες; Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας με πιθανότερο εγκέφαλο το Φράνκο Ρεστέλι, έναν από τους καλύτερους διαρρήκτες του κόσμου και Έλληνες συνεργούς.

Φυσικά είναι άγνωστη η αλήθεια...