ΚΟΣΜΟΣ

Nορβηγία: Γιατί οι ζάμπλουτοι εγκαταλείπουν άρον άρον τη χώρα

Oι πλούσιοι εγκαταλείπουν τη Νορβηγία
Oι πλούσιοι εγκαταλείπουν τη Νορβηγία
Α.Ρ

Οι πλούσιοι κάτοικοι εγκαταλείπουν τη Νορβηγία με ρυθμούς ρεκόρ καθώς η κεντροαριστερή κυβέρνηση της χώρας αύξησε το φόρο περιουσίας

Ένας αριθμός ρεκόρ ζάμπλουτων Νορβηγών εγκαταλείπει το Όσλο για χώρες με χαμηλούς φόρους, αφού η κεντροαριστερή κυβέρνηση αύξησε τους φόρους περιουσίας στο 1,1%. Περισσότεροι από 30 Νορβηγοί δισεκατομμυριούχοι και πολυεκατομμυριούχοι έφυγαν από τη Νορβηγία το 2022, σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας Dagens Naeringsliv.

Ο αριθμός αυτός ειναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των «Κροίσων» που εγκατέλειψαν τη χώρα τα προηγούμενα 13 χρόνια, πρόσθεσε. Ακόμη περισσότεροι μεγιστάνες άτομα αναμένεται να φύγουν φέτος λόγω της αύξησης του φόρου περιουσίας τον Νοέμβριο, που κοστίζει στην κυβέρνηση δεκάδες εκατομμύρια χαμένες φορολογικές αποδείξεις.

Πολλοί έχουν μετακομίσει στην Ελβετία, όπου οι φόροι είναι πολύ χαμηλότεροι. Περιλαμβάνουν τον δισεκατομμυριούχο ψαρά που έγινε βιομηχανικός μεγιστάνας Kjell Inge Røkke, ο οποίος μετακόμισε στο ιταλόφωνο καντόνι του Λουγκάνο, κοντά στο αγαπημένο του στέκι, τη λίμνη Κόμο και την πρωτεύουσα της μόδας, το Μιλάνο.

Ο Røkke, 64 ετών, είναι ο τέταρτος πλουσιότερος Νορβηγός, με εκτιμώμενη περιουσία περίπου 1,7 δις ευρώ. Σε ανοιχτή επιστολή, είπε: «Επέλεξα το Λουγκάνο ως τη νέα μου κατοικία δεν είναι ούτε η φθηνότερη ούτε έχει τους χαμηλότερους φόρους – αλλά σε αντάλλαγμα, είναι ένα εξαιρετικό μέρος με κεντρική τοποθεσία στην Ευρώπη… Για όσους βρίσκονται κοντά στην εταιρεία και εμένα, είμαι μόνο ένα κλικ μακριά».

Η μετεγκατάστασή του θα κοστίσει στη Νορβηγία εκατομμύρια σε απώλεια φορολογικών εσόδων ετησίως. Πέρυσι, ο Røkke ήταν το υψηλότερο φορολογούμενο άτομο της χώρας. Η μετακίνησή του στην Ελβετία ακολουθεί μια σχετικά μικρή αύξηση του φόρου που στοχεύει στους υπερπλούσιους της χώρας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν φόρους περιουσίας τόσο σε τοπικό όσο και σε κρατικό επίπεδο. Ο Ole Gjems-Onstad, ομότιμος καθηγητής στη Νορβηγική Σχολή Επιχειρήσεων, είπε ότι εκτιμά ότι όσοι είχαν εγκαταλείψει τη χώρα είχαν συνολική περιουσία τουλάχιστον 600 δισεκατομμυρίων νορβηγικών κορώνων.

«Κατά τη γνώμη μου μοιάζει λίγο με το Brexit. Η Νορβηγία δεν έχει μεγάλη παράδοση στον αυτοτραυματισμό και η πλημμύρα των επιχειρηματιών που μετακινούνται στο εξωτερικό έχει προκαλέσει σοκ», είπε ο Gjems-Onstad. «Κάποιοι πολιτικοί, όπως γνωρίζετε, κατηγορούν τους πλούσιους που μετακινούνται, αλλά νομίζω ότι σε πολλούς απλούς ανθρώπους απλά δεν αρέσει που φεύγουν οι καλύτεροί μας επενδυτές».

Ο Tord Ueland Kolstad, επενδυτής σε κτηματομεσιτικά και εκτροφή σολομών, με περιουσία περίπου 1,5 δισ. νορβηγικές κορώνες, μετακόμισε από το Bodø στο βόρειο Noway στη Λουκέρνη της Ελβετίας. «Δεν ήταν αυτό που ήθελα, αλλά οι αυστηρότεροι και αυξημένοι φορολογικοί κανόνες της σημερινής κυβέρνησης σημαίνει ότι εγώ, ως ιδρυτής και υπεύθυνος ιδιοκτήτης, δεν έχω άλλη επιλογή», είπε στο νορβηγικό τηλεοπτικό δίκτυο TV 2.

Ο Κόλσταντ είπε ότι η αύξηση του φόρου περιουσίας σήμαινε ότι θα πλήρωνε λίγο πάνω από 6 εκατομμύρια κορώνες. «Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα της σημερινής φορολογικής πολιτικής. Είναι αδικαιολόγητο να επιβάλλεις τέτοιο κόστος στην εταιρεία όταν θέλεις να δημιουργήσεις νέες θέσεις εργασίας», είπε. Ο Κόλσταντ είπε στη νορβηγική εφημερίδα Aftenposten ότι όταν έφτασε για πρώτη φορά στην Ελβετία δεν είχε φίλους εκεί. «Αλλά τώρα είμαστε αρκετοί [Νορβηγοί], οπότε συναντιόμαστε κάθε τόσο για καφέ».

Ο Έρλεντ Γκρίμσταντ, υφυπουργός στο υπουργείο Οικονομικών, είπε στον Guardian ότι ήλπιζε ότι οι πλούσιοι Νορβηγοί θα επέστρεφαν «εν καιρώ». «Εάν απολαύσατε την επιτυχία και γίνατε πλούσιοι στη Νορβηγία, ελπίζουμε να μείνετε και να συνεχίσετε να συμμετέχετε στη νορβηγική κοινωνία», είπε. «Ενθαρρύνουμε τους Νορβηγούς να πετύχουν να δημιουργήσουν αξία και να γίνουν πλούσιοι. Και πιστεύουμε ότι το νορβηγικό μοντέλο με ένα ισχυρό σύστημα δημόσιας πρόνοιας και τα υψηλά επίπεδα εκπαίδευσης είναι σημαντικοί παράγοντες για να καταστεί δυνατή αυτή η επιτυχία.

«Το μοντέλο στη Νορβηγία είναι ότι όλοι πρέπει να συνεισφέρουν ανάλογα με την ικανότητά τους και επομένως όσοι έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να πληρώνουν φόρους, θα πρέπει να πληρώνουν λίγο περισσότερο».