Η μοναδική περίπτωση του Motty - Ο υβριδικός ελέφαντας που στοιχειώνει ακόμα την επιστήμη

Πριν από 47 χρόνια, τον Ιούλιο του 1978 στον ζωολογικό κήπο του Τσέστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο γεννήθηκε ένα μικροσκοπικό ελεφαντάκι, ο Μότι, καρπός μιας συνάντησης που ήταν αδιανόητη να συμβεί.

Η ζωή του κράτησε μόνο μέρες, αλλά η ύπαρξή του έμελλε να ανατρέψει επιστημονικές παραδοχές στο ζωικό βασίλειο.

Ο Μότι είναι μέχρι σήμερα το μόνο επιβεβαιωμένο υβρίδιο μεταξύ ενός αφρικανικού ελέφαντα (Loxodonta africana) και ενός ασιατικού ελέφαντα (Elephas maximus).

Σύμφωνα με τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες, καμία άλλη περίπτωση δεν έχει επαληθευτεί τις δεκαετίες που ακολούθησαν, καθιστώντας τον Μότι όχι μόνο σπάνιο αλλά μοναδικό στη ζωολογική ιστορία.

Ένα ζευγάρι που δεν πρέπει να συμβαίνει στη φύση

Η γέννηση του Motty αψήφησε τόσο τη γεωγραφία όσο και τη γενετική. Η μητέρα του, Sheba, ήταν ασιατικός ελέφαντας. Ο πατέρας του, Jumbolino, ένας αφρικανικός ελέφαντας. Αυτά τα δύο είδη ζουν σε ξεχωριστές ηπείρους και ανήκουν σε διαφορετικά γένη, καθιστώντας αδύνατες τις φυσικές συναντήσεις και την επιτυχή υβριδοποίηση εξαιρετικά απίθανη.

Οι διαφορές μεταξύ τους είναι σημαντικές: Οι αφρικανικοί ελέφαντες είναι ψηλότεροι και βαρύτεροι - τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν τα 3,5 μέτρα έως του ώμους και να ζυγίζουν έως και έξι τόνους - με μεγάλα αυτιά που ακτινοβολούν θερμότητα στη σαβάνα. Οι ασιατικοί ελέφαντες είναι μικρότεροι, περίπου 2,8 μέτρα σε ύψος και τέσσερις τόνους βάρο, με πιο ίσιες πλάτες, πιο τριχωτά σώματα, δύο εξογκώματα στο κεφάλι και λιγότερα «δάχτυλα» κορμού.

Ο Motty κληρονόμησε χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς. Όπως ανέφερε η ομάδα του ζωολογικού κήπου του Τσέστερ εκείνη την εποχή, είχε τα φαρδιά αυτιά και το σχήμα του κεφαλιού ενός αφρικανικού ελέφαντα, αλλά τα πέντε νύχια των ποδιών στα μπροστινά πόδια του και τέσσερα στο πίσω μέρος χαρακτηριστικά των ασιατικών ελεφάντων.

Εύθραυστο από την αρχή

Ο Motty γεννήθηκε έξι εβδομάδες πρόωρα, ζυγίζοντας πολύ λιγότερο από ένα υγιές νεογέννητο ελεφαντάκι. Από τις πρώτες του ώρες χρειάστηκε συνεχή κτηνιατρική φροντίδα. Παρά τις αφοσιωμένες προσπάθειες των φυλάκων του ζωολογικού κήπου και των κτηνιάτρων, η κατάστασή του παρέμεινε ασταθής.

Δέκα ημέρες αργότερα, στις 21 Ιουλίου 1978, πέθανε από νεκρωτική εντεροκολίτιδα, μια σοβαρή εντερική ασθένεια στα νεογέννητα θηλαστικά, σε συνδυασμό με λοίμωξη από E. coli τόσο στο παχύ έντερο όσο και στον ομφάλιο λώρο. Τα ευρήματα της νεκροψίας επιβεβαίωσαν την αιτία και υπογράμμισαν τις δυσκολίες στη διατήρηση ενός υβριδίου τέτοιων γενετικά απομακρυσμένων γονέων.

Η κληρονομιά που φυλάσσεται σε ένα μουσείο

Μετά το θάνατό του, το σώμα του Motty διατηρήθηκε και φυλάσσεται τώρα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο, αν και όχι σε δημόσια έκθεση. Η σύντομη ζωή του έκλεισε το μόνο γνωστό κεφάλαιο στην υβριδοποίηση των ελεφάντων Αφρικής-Ασίας και δεν έχουν αναφερθεί παρόμοιες περιπτώσεις εδώ και σχεδόν μισό αιώνα.

Για τους επιστήμονες, ο Motty απέδειξε ότι μία τέτοια διασταύρωση είναι βιολογικά εφικτή, αλλά οι προκλήσεις της βιωσιμότητας παραμένουν σημαντικές.

Γιατί τα υβρίδια εξακολουθούν να μας συναρπάζουν

Τα υβριδικά ζώα - είτε πρόκειται για ligers, wholphins, ή το λιγότερο γνωστό dogxim - έχουν προσελκύσει εδώ και καιρό το ενδιαφέρον του κοινού και την επιστημονική συζήτηση. Εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τη γενετική, τα όρια των ειδών και την ηθική διατήρησης. Ωστόσο, ο Motty ξεχωρίζει: όχι ως μέρος ενός διαχειριζόμενου προγράμματος αναπαραγωγής ή τυχαίας συνάντησης στη φύση, αλλά ως ένα μεμονωμένο γεγονός που είναι απίθανο να επαναληφθεί.

Διαβάστε επίσης