3I/ATLAS: Η αντι-ουρά «αναποδογύρισε» και περιέχει κάτι που δεν έχουν ξαναδεί οι επιστήμονες

Οι επιστήμονες συνεχίζουν να αναζητούν απαντήσεις γύρω από τη μυστηριώδη συμπεριφορά του διαστρικού αντικειμένου 3I/ATLAS, με τον διακεκριμένο αστροφυσικό Άβι Λεμπ να υποστηρίζει ότι η ασυνήθιστη «αντι-ουρά» του έχει «αναποδογυρίσει» και πρέπει να περιέχει «κάτι διαφορετικό» από αυτό που παρατηρείται στους συνηθισμένους κομήτες.

Σε νέο άρθρο του στο Medium, ο Λεμπ επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία πως μπορούμε να μάθουμε κάτι καινούργιο» από το 3I/ATLAS, είτε πρόκειται για παγωμένο ουράνιο σώμα είτε για κάτι πιο ασυνήθιστο.

Η κριτική στην επιστημονική κοινότητα

Ο Λεμπ στρέφεται κατά όσων θεωρεί ότι επιδεικνύουν «την αλαζονεία της εξειδίκευσης», υποστηρίζοντας ότι οι ειδικοί στους κομήτες εμφανίζονται υπερβολικά βέβαιοι για τα διαστρικά αντικείμενα, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ουσιαστικά μόλις δύο προηγούμενα παραδείγματα: το 1I/’Oumuamua και το 2I/Borisov.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το 3I/ATLAS παρουσιάζει ήδη 13 ανωμαλίες σε σχέση με τα δύο αυτά αντικείμενα. Εικόνες υψηλής ανάλυσης από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, πριν και μετά το περιήλιο, δείχνουν ότι η αντι-ουρά έχει αντιστρέψει τη φορά της σε σχέση με την κατεύθυνση της κίνησης.

Το μυστήριο της αντι-ουράς

Ο Λεμπ τονίζει ότι δεν πρόκειται για οπτική ψευδαίσθηση, όπως συμβαίνει μερικές φορές σε κομήτες του Ηλιακού Συστήματος. Θέτει έτσι το ερώτημα ποια φυσική εξήγηση μπορεί να κρύβεται πίσω από μια αντι-ουρά που συμπεριφέρεται με τόσο ασυνήθιστο τρόπο.

Σημειώνει ότι η μικροσκοπική σκόνη κανονικά απωθείται από την ηλιακή ακτινοβολία και τον ηλιακό άνεμο, κάτι που τον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αντι-ουρά «πρέπει να περιέχει κάτι άλλο». Έχει δημοσιεύσει μάλιστα τρεις επιστημονικές εργασίες που εξετάζουν πιθανές ερμηνείες, όπως την ύπαρξη εξατμιζόμενων κομματιών πάγου που εξαφανίζονται πριν επηρεαστούν από τη ηλιακή ακτινοβολία, ή την παρουσία πολύ μεγαλύτερων θραυσμάτων που δεν επηρεάζονται εύκολα από τις ηλιακές δυνάμεις.

Ο Λεμπ αναρωτιέται γιατί οι ερευνητές των κομητών αλλά και στελέχη της NASA εμφανίζονται απρόθυμοι να δείξουν περιέργεια για τέτοια φαινόμενα. Για να υπογραμμίσει τη σημασία της διερεύνησης ανωμαλιών, παραπέμπει σε πρόσφατη έρευνα για τα νετρίνα.

Δύο μεγάλα πειράματα σχεδιάστηκαν για να εξετάσουν παλαιότερες ενδείξεις για την ύπαρξη «στείρων νετρίνων», σωματιδίων που δεν αλληλεπιδρούν με την ύλη. Και οι δύο μελέτες, που δημοσιεύθηκαν στο Nature, δεν βρήκαν στοιχεία που να στηρίζουν την υπόθεση.

Τα ακριβά πειράματα και η αξία της έρευνας

Η μία έρευνα, από το πείραμα MicroBooNE, απέκλεισε μια απλή εξήγηση μέσω στείρων νετρίνων για τις ανωμαλίες που είχαν αναφερθεί από τα πειράματα LSND και MiniBooNE.

Η δεύτερη, από το πείραμα KATRIN, ανέλυσε 36 εκατομμύρια ηλεκτρόνια βήτα-διάσπασης χωρίς να βρει ίχνος του υποθετικού σωματιδίου.

Ο Λεμπ υπενθυμίζει ότι το συνολικό κόστος έφτασε τα 90 εκατ. δολάρια, ωστόσο το επιστημονικό κίνητρο για να ελεγχθεί μια «εξωτική» υπόθεση θεωρήθηκε απολύτως εύλογο.

Απορρίπτονται τα διαστρικά ευρήματα πριν εξεταστούν

Αντίθετα, υποστηρίζει ότι η συζήτηση για ανωμαλίες που αφορούν διαστρικά αντικείμενα –όπως το ’Oumuamua ή το 3I/ATLAS– συχνά απορρίπτεται προτού προλάβουν να εξεταστούν τα δεδομένα. Αναφέρει μάλιστα επικρίσεις από τον Κρις Λίντοτ, ο οποίος χαρακτήρισε ευρύτερες ερμηνείες ως «ανοησίες πάνω σε ξυλοπόδαρα» μόλις λίγες εβδομάδες μετά την ανακάλυψη του 3I/ATLAS.

Ο Λεμπ έχει πλέον συγγράψει 11 εργασίες για το 3I/ATLAS. Στην πρώτη του μελέτη είχε αρχικά καταλήξει ότι ένα αρκετά μεγάλο συμπαγές αντικείμενο θα μπορούσε να φτάσει στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα μέσω «τεχνολογικού σχεδιασμού».

Όμως ο επιμελητής του, ο Λίντοτ, απαίτησε να αφαιρεθεί η αναφορά κατά τη διαδικασία κρίσης. Αυτό οδήγησε τον Λεμπ στη συγγραφή πλήρους εργασίας όπου εξετάζονται λεπτομερώς οι τεχνολογικές πιθανότητες.

Κατά τον ίδιο, τα στείρα νετρίνα απέσπασαν σοβαρή επιστημονική προσοχή παρότι εντέλει αποδείχθηκαν ανύπαρκτα, ενώ οι συζητήσεις για πιθανή τεχνολογική προέλευση διαστρικών αντικειμένων συχνά αντιμετωπίζονται με εχθρότητα.

Δεδομένης της πιθανής σημασίας που θα είχε η ανίχνευση εξωγήινης τεχνολογίας για το μέλλον της ανθρωπότητας, ο Λεμπ υποστηρίζει ότι τέτοιες υποθέσεις αξίζουν σοβαρή και ανοιχτή επιστημονική διερεύνηση, χωρίς πρόωρη απόρριψη.