«Αν νομίζεις ότι είσαι ο Θεός μπορεί να τον συναντήσεις πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζεις», λέει ο Γιάννης Παπαϊωάννου στο Newsbomb.gr

Πηγή: Newsbomb.gr / Χάρης Γκίκας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Γιάννης Παπαϊωάννου: Μιά ζωή μέσα στη νύχτα - Ένας «προσωποφύλακας» κάνει τον απολογισμό του

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου εργάζεται εδώ και 23 χρόνια ως ασφάλεια σε μαγαζιά και σε VIP πρόσωπα και συνηθίζει να αποκαλεί τον εαυτό του «προσωποφύλακα» - Μιλώντας στο Newsbomb.gr αναφέρθηκε στους κινδύνους της νύχτας, στην εκπαίδευση που περνά ένας σωματοφύλακας ενώ μοιράστηκε δύσκολες στιγμές που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στην πολυετή θητεία του στη νύχτα.

Αναστασία - Βασιλική Γκολέμη

04/11/2023 06:10

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου είναι 41 ετών και εργάζεται 23 χρόνια ως ασφάλεια σε νυχτερινά μαγαζιά αλλά και ως σωματοφύλακας σε VIP πρόσωπα. Ο «προσωποφύλακας» όπως συνηθίζει να αποκαλεί τον εαυτό του, μιλώντας στο Newsbomb.gr αναφέρεται στα καθήκοντα, την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό αλλά και τις μεθόδους δράσης των συνοδών ασφαλείας.

Στα 23 χρόνια που εργάζεται στη νύχτα «έχουν δει πολλά τα μάτια του» ενώ έχει κληθεί να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις. «Σε αυτή τη δουλειά ζεις με τον φόβο», όπως ανέφερε ενώ ο «προσωπικός σου χρόνος είναι απειροελάχιστος».

Αφορμή για την επαγγελματική του καριέρα αποτέλεσε τόσο το bullying που είχε δεχτεί μικρός από μία συμμορία ανηλίκων, καθώς και η ταινία «The Bodyguard» και ο Κέβιν Κόστνερ τον οποίο έχει και τατουάζ στο στήθος όπως αποκάλυψε. Ο ίδιος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη συνεργασία προστατευόμενου και σωματοφύλακα καθώς ορισμένοι έχουν τις παραξενιές τους, ή δυσκολεύουν τη ζωή των bodyguard. Δεν δίστασε να αποκαλύψει δύσκολες καταστάσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ενώ αποκάλυψε τα όνειρά του για το μέλλον.

Γιάννη, γιατί χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ως «προσωποφύλακα» και όχι ως σωματοφύλακα;

«Όταν κάποιος σε προσλαμβάνει για να είσαι στην ασφάλειά του, διακυβεύεται όλη του η ζωή η προσωπική, δεν προστατεύεις απλά ένα σώμα, προστατεύεις ολόκληρη την προσωπική του ζωή, τις συνήθειες του, την εργασία του, την οικογένειά του, είναι πολυδιάστατο. Είναι πιο ρεαλιστικό να πούμε πως ένας προσωποφύλακας θα προσπαθήσει να σε προστατεύσει από ψυχολογικές επιθέσεις και από κάποιες επιθέσεις οι οποίες έχουν να κάνουν με το ήθος σου ή την τιμή σου».

Πόσα χρόνια εργάζεσαι στην ασφάλεια VIP προσώπων και ως σεκιούριτι σε νυχτερινά μαγαζιά;

«Δουλεύω περισσότερα χρόνια σε νυχτερινά μαγαζιά ως σεκιούριτι παρά ως συνοδός. Στην ασφάλεια προσώπων είμαι περίπου 12 χρόνια ενώ στα νυχτερινά μαγαζιά δουλεύω από 19 ετών. Συνολικά στην ασφάλεια είμαι 22-23 χρόνια. Η δουλειά με την ασφάλεια των VIP προσώπων ήρθε μέσα από τη δουλειά της νύχτας. Όταν βγαίνω να μιλήσω δημόσια το κάνω για να πω τη δική μου εμπειρία και να μιλήσω για το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ το επάγγελμα ενώ παράλληλα το κάνω για να αποστιγματίσω το επάγγελμα του συνοδού ασφάλειας και της πόρτας, δηλαδή να μην υπάρχουν οι χαρακτηρισμοί ο “μπράβος και ο φουσκωτός”».

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμά σου;

«Θα έλεγα τη συμβουλή που μου είχε δώσει και σε εμένα ο μέντοράς μου, ο Ανδρέας Βενέτης, ο οποίος έχει μια από τις πιο καταρτισμένες σχολές εκπαίδευσης ασφάλειας σε Ελλάδα και Ευρώπη. “Όταν αποφασίσει να κάνει αυτό το επάγγελμα, να το κάνει για τους σωστούς λόγους, να έχει από μικρός μέσα του το μικρόβιο της ανιδιοτέλειας, δηλαδή να βλέπει κάποιον που είναι πιο αδύναμος και να θέλει να πάει να τον βοηθήσει χωρίς να υπολογίζει το κόστος. Δηλαδή, μην το κάνει ούτε για τα λεφτά ούτε για την υστεροφημία. Είναι ένα ευγενές επάγγελμα, είναι λειτούργημα, δεν είσαι ο Θεός, αν νομίζεις ότι είσαι ο Θεός μπορεί να τον συναντήσεις πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζεις».

Τι εκπαίδευση περνάει ένας σωματοφύλακας;

«Η κυριότερη εκπαίδευση έχει να κάνει με την πρόληψη και όχι με την καταστολή, εννοείται πως πάντα έχεις ένα σχέδιο καταστολής σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά. Θα πρέπει να μπορείς να σχεδιάζεις σωστές διαδρομές και να έχεις πάντα Plan b. Σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά θα πρέπει γρήγορα να πάρεις τον επίσημο που προστατεύεις και να τον απομακρύνεις».

Τι σχέση αναπτύσεις με τα πρόσωπα που προστατεύεις;

«Το πρόσωπο που προστατεύω το βλέπω ως άνθρωπο και όχι ως πελάτη».

Έχεις προσωπικό χρόνο;

«Δεν έχω πολύ προσωπικό χρόνο γιατί όταν το βράδυ δουλεύεις σε κάποιο μαγαζί και το πρωί μπορεί να έχεις κάποια συνοδεία και ενδιάμεσα να πρέπει να κάνεις και πράγματα, σού μένει ελάχιστος χρόνος και απλά προσπαθείς να τον δημιουργήσεις. Δεν είναι άπλετος ο χρόνος που έχω».

Τι στάθηκε αφορμή για να κάνεις αυτό το επάγγελμα;

«Όταν ήμουν μικρός εγώ και ο δίδυμος αδερφός μου δεχτήκαμε bullying από μία συμμορία ανηλίκων, είχαμε αναγκαστεί να κρυβόμαστε ένα μήνα. Αυτός ο ένας μήνας ήταν ό,τι πιο τραυματικό και άσχημο έχω βιώσει στη ζωή μου. Εν τέλει μας βοήθησαν κάποια παιδιά τα οποία δεν τα γνωρίζαμε, το ένα από αυτά έκανε την πολεμική τέχνη που κάνω και εγώ σήμερα και ο δεύτερος λόγος ήταν η ταινία «The bodyguard» και ο Κέβιν Κόστνερ που έχω κάνει και τατουάζ. Μου άρεσε πολύ ο κώδικας τιμής που είχε η ταινία ότι “θα μπω μπροστά για κάποιον και αφανίζω τον φόβο του θανάτου”. Θέλω να πω στα παιδιά που δέχονται bullying να μιλήσουν να μην φοβούνται και να ασχοληθούν με μία πολεμική τέχνη».

Έρχονται να σου μιλήσουν νέα παιδιά που δέχονται bullying;

«Έρχονται να μου μιλήσουν παιδιά που δέχονται bullying και συνήθως τους λέω ότι θα είμαι μαζί τους και να μην φοβούνται να ανοιχτούν γι' αυτό το θέμα. Πρόκειται για μία επιδημία, μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε, δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεται κάποιος που δέχεται bullying».

Υπήρχε κάποια στιγμή στη δουλειά σου που να φοβήθηκες;

«Πάντα φοβάμαι απλά με τον καιρό έχω μάθει να τιθασεύω τον φόβο και να μπορώ να τον διαχειριστώ, ενεργειακά να μην μου τρώει πολλή ενέργεια στη σκέψη. Το πιο τρομακτικό σκηνικό που είχα δει ήταν σε ένα από τα μαγαζιά που δούλευα όταν ένας άνδρας είχε σπάσει ένα ποτήρι και το είχε καρφώσει σε έναν άλλον στις τουαλέτες, είχαν γεμίσει με αίμα οι τοίχοι.

Ποιο είναι το πιο ακραίο σκηνικό που έχεις δει;

«Θα σου πω το πιο αγχωτικό σκηνικό που έχω βιώσει. Η πιο αγχωτική περίοδος που είχα ζήσει στη δουλειά ήταν όταν ήμουν σε μία εταιρεία σεκιούριτι και έπρεπε κάθε πρωί να πηγαίνω ένα παιδί στο σχολείο και να το παίρνω μετά».

Έχεις σκεφτεί να αποχωρήσεις από τον χώρο;

«Δεν πιστεύω ότι μπορείς να πάρεις εύκολα σύνταξη από αυτή τη δουλειά, εκτός και αν κάνεις κάποια δική σου εταιρεία. Εγω θα ήθελα κάποια στιγμή να αποχωρήσω και να συνεχίσω τις σπουδές μου στη μουσική, θα ήθελα να ανοίξω μία σχολή Γουίν-τσουν Κουνγκ Φου στην Αθήνα. Πρόκειται για μία πολεμική τέχνη που βασίζεται στην αυτοάμυνα».

Θέλω να μου σχολιάσεις τη σκηνή από την ταινία «The Bodyguard» που ο Κέβιν Κόστνερ μπαίνει μπροστά από την Γουίτνεϊ Χιούστον και τρώει τη σφαίρα.

«Είναι ο ορισμός της αυτοθυσίας και της ανιδιοτέλειας, να μηδενίζεις τη δική σου ζωή για να γλιτώσεις τη ζωή κάποιου του οποίου προσέχεις χωρίς να περιμένεις κανένα αντάλλαγμα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη σκηνή που να δείχνει τον ορισμό και την έννοια για το τι σημαίνει να είσαι σωματοφύλακας με το σκεπτικό των Σαμουράι ότι “δεν με νοιάζει ο θάνατος, δεν τον φοβάμαι, τον σέβομαι και όταν έρθει θα είμαι εκεί, δεν θα φύγω από εκεί"».

Ποιες είναι οι πιο δύσκολες καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας σωματοφύλακας;

«Τα πάντα είναι δύσκολα, το θέμα είναι να έχεις καλή συνεργασία με το άτομο που προστατεύεις και να σε ακούει. Πρέπει να βρεις τα “βήματά” σου με αυτόν που φυλάς. Πρέπει να παραμερίζει εγωισμούς και να σε ακούει. Πρέπει να είσαι ευέλικτος και επικοινωνιακός με τον άνθρωπο που είσαι μαζί».

Τι δουλειά ήθελες να κάνεις όταν ήσουν μικρός;

«Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω ντράμερ ενώ μετά ήθελα να πάω στην αστυνομία, στο Ε.Κ.Α.Μ.».

Πώς βλέπεις τον Γιάννη σε δέκα χρόνια από τώρα;

«Σε δέκα χρόνια από τώρα θα ήθελα να έχω ένα σπίτι στην Αθήνα και στην Χαλκίδα κοντά στη θάλασσα, να έχω τη σχολή μου και να διδάσκω πολεμικές τέχνες και να έχω ένα στούντιο μουσικής. Επίσης αν με ευλογήσει ο Θεός, θα ήθελα να έχω παντρευτεί και να έχω κάνει ένα παιδί. Αν δεν κάνω παιδί θα ήθελα να βλέπω να μεγαλώνει ο γιος του αδερφού μου που είναι σαν παιδί μου».

Αν ερχόταν ο ανιψιός σου και σου έλεγε ότι θα ήθελε να κάνει το επάγγελμά σου, θα τον απέτρεπες;

«Δεν θα απέτρεπα τον ανιψιό μου να κάνει το επάγγελμά μου. Το να ασχολείσαι με την ασφάλεια είναι αγαθό πρώτης ανάγκης γιατί κάποια στιγμή μπορεί να σώσεις μία ζωή. Θα του έλεγα να το κάνει, να το δοκιμάσει για να δει αν του αρέσει. Δεν θα τον απέτρεπα, θα το συζητούσα μαζί του».