Τα τρία «κλειδιά» της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και οι δυσκολίες

Χωρίς πολλές προσδοκίες θα πραγματοποιηθεί σήμερα το συμβούλιο των υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενώ η ίδια η Κομισιόν με βάση τα στοιχεία που η ίδια δίνει στη δημοσιότητα αποδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία.

Η κατανάλωση φυσικού αερίου λοιπόν στη Γηραιά Ήπειρο σύμφωνα με τα στοιχεία του περασμένου έτους από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανήλθε σε 399 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Το ζητούμενο είναι τώρα πώς θα καλυφθούν αυτές οι ποσότητες από άλλες χώρες μετά το κλείσιμο των αγορών και τις αποφάσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν ως απάντηση στις αποφάσεις της Δύσης.

Διότι μέχρι σήμερα η Ρωσία προμήθευε το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο μέσω αγωγών ενώ τώρα μετά τις τελευταίες εξελίξεις η μεταφορά αυτή θα πρέπει να γίνει με πλοία.

Αυτό όμως δεν είναι εύκολο καθώς το φυσικό αέριο θα πρέπει να υγροποιηθεί (LNG) και όταν το πλοίο θα φτάνει στον προορισμό του, θα πρέπει να υπάρχει ειδική εγκατάσταση (FSRU) για να παραλάβει το υγρό και στη συνέχεια να το αεριοποιήσει.
Oι Αμερικανοί με βάση τη συμφωνία που υπέγραψαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να παραδώσουν τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG μέχρι to 2030 για τις ευρωπαϊκές χώρες ώστε να αντικαταστήσουν περίπου το 1/3 των προμηθειών του ρωσικού φυσικού αερίου.

Τι γίνεται όμως με τις χώρες της Ευρώπης; Υπάρχουν υποδομές για να υποδεχτούν το υγροποιημένο φυσικό αέριο; Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν ελάχιστες υποδομές.

Η χώρα μας έχει μια τέτοια υποδομή, στη Ρεβυθούσα έξω από τα Μέγαρα όπου μάλιστα ξεκινούν εργασίες σε λίγο καιρό για την αύξηση της χωρητικότητάς της.

Το δεύτερο ερώτημα είναι αν υπάρχουν αρκετοί αποθηκευτικοί χώροι (Floating Storage Regasification Unit) στην Ευρώπη. Και εδώ η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί. Αύριο, στην Αλεξανδρούπολη θα γίνουν τα εγκαίνια ενός νέου τέτοιου σταθμού παρουσία τριών πρωθυπουργών, της Ελλάδας της Βουλγαρίας, της Βόρειας Μακεδονίας και του προέδρου της Σερβίας.

Αναμένεται να είναι έτοιμο προς χρήση τον Νοέμβριο του 2023 και θα αποτελέσει την τέταρτη πύλη εισαγωγής φυσικού αερίου στη χώρα μας με μέγιστη δυναμικότητα παροχής έως και 944.000 κυβικά μέτρα (κ.μ.) ανά ώρα ή 8,3 δισ. κ.μ. ετησίως και με αποθηκευτική ικανότητα 170.000 κ.μ. υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η πλωτή αυτή μονάδα θα είναι σε σταθερό σημείο μόνιμα αγκυροβολημένη και σε απόσταση 17,6 χλμ ΝΔ από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και 10 χλμ από την απέναντι ακτή της Μάκρης. Θα μπορεί μάλιστα να περιστρέφεται κατά 360° ανάλογα με την κατεύθυνση του κυματισμού της θάλασσας.

Το τρίτο ερώτημα είναι αν υπάρχουν αρκετά LNG carriers τα πλοία δηλαδή που θα μεταφέρουν το υγροποιημένο ο φυσικό αέριο. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία υπάρχουν περίπου 550 πλοία που μπορούν να μεταφέρουν 100.000 κυβικά μέτρα και πάνω ενώ άλλα 150 είναι υπό ναυπήγηση. Το κόστος ναυπήγησης ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια δολάρια για αυτό και είναι λίγοι οι εφοπλιστές που παίζουν ρόλο στο ενεργειακό αυτό παιχνίδι.

Η Ελλάδα όπως και άλλες χώρες της Ευρώπης προσπαθούν να ενδυναμώσουν την παρουσία τους και στους τρεις αυτούς τομείς, Όμως όλοι οι αναλυτές λένε ότι χρειάζεται πολύ χρόνος, ότι είναι παντελώς ανεδαφική η απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Που σημαίνει ότι η Ρωσία θα εξακολουθεί να είναι παίκτης στα ενεργειακά για τουλάχιστον μια ακόμη δεκαετία.