Ίμια 27 χρόνια μετά: Οι άγνωστες πτυχές που έρχονται στο φως
Το μόνο βέβαιο είναι ότι κανείς δεν ξεχνά. Είκοσι επτά χρόνια μετά, το Newsbomb.gr φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές εκείνης της νύχτας. Η Μαρία Γιαλοψού, αδερφή του Ήρωα Έκτορα Γιαλοψού, o Ναυάρχος ε.α Ιωάννης Εγκολφόπουλος, ο πτέραρχος ε.α Ιωάννης Αναστασάκης και ο διπλωματικός συντάκτης και διαχειριστής του komotinipress.gr, Νίκος Αρβανίτης, μιλούν περιγράφουν και αναλύουν την κρίση των Ιμίων.
Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Ιανουαρίου 1996 όταν ο επίλογος της κρίσης των Ιμίων γραφόταν με τον χειρότερο τρόπο για την Ελλάδα.
Τρεις Ήρωες: ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, έχασαν την ζωή τους κάτω από αδιευκρίνιστες -μέχρι και σήμερα- συνθήκες. Το Αιγαίο «γκριζαρίστηκε» και οι Τούρκοι είχαν κάνει κίνηση ματ στην γεωπολιτική σκακιέρα με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης.
Η Μαρία Γιαλοψού η αδερφή του Ήρωα, Έκτορα Γιαλοψού μιλά στο Newsbomb.gr για τα δευτερόλεπτα που κύλησαν σαν αιώνες όταν άκουσε εκείνη και η οικογένεια της, ότι ένα ελικόπτερο «έπεσε».
Ο Ναυάρχος ε.α Ιωάννης Εγκολφόπουλος μοιράζεται μαζί μας τις έντονες στιγμές που έζησε στο Αιγαίο εκείνες τις κρίσιμες ώρες καθώς ήταν στο πεδίο της μάχης.
Από την πλευρά του ο πτέραρχος ε.α Ιωάννης Αναστασάκης δίνει τη δική του εκδοχή πώς οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έβλεπαν και ερμήνευαν τα γεγονότα από απόσταση και συγκεκριμένα από την άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Ο διπλωματικός συντάκτης και διαχειριστής του komotinipress.gr, Νίκος Αρβανίτης προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, αναλύοντας πώς η κρίση των Ιμίων δίνει πάτημα στους Τούρκους να επιχειρήσουν να «γκριζάρουν» και τη Θράκη.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι κανείς δεν ξεχνά. Είκοσι επτά χρόνια μετά, το Newsbomb.gr φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές εκείνης της νύχτας.
Μαρία Γιαλοψού: Επί 27 χρόνια, τέτοιες ημέρες, πονάει η ψυχή μας
Η Μαρία Γιαλοψού αδερφή του Έκτορα Γιαλοψού άνοιξε την πόρτα του πατρικού της στο Newsbomb.gr.
Μίλησε για εκείνη την νύχτα που δεν μπορούσε να ησυχάσει και να κοιμηθεί. Η μητέρα της άγρυπνη μπροστά από την τηλεόραση έβλεπε καρέ-καρέ τις εξελίξεις. Ήταν μια νύχτα που στοίχειωσε την ζωή της.
Η κρίση των Ιμίων είχε ξεκινήσει ένα μήνα πριν, από τα Χριστούγεννα του 1995. Τι σας έλεγε ο αδερφός σας για αυτή την κατάσταση;
«Ο Έκτορας έλειπε για κάποιο διάστημα σε άσκηση και γύρισε την τελευταία Παρασκευή πριν τον ειδοποιήσουν. Δηλαδή επέστρεψε Παρασκευή και Κυριακή τον ειδοποίησαν από την υπηρεσία του ότι πρέπει να παρουσιαστεί. Ήταν η μοίρα του να πάει ξανά.
Τον Έκτορα τον ρωτούσαμε εμείς. Εκείνος ήταν πάντα καθησυχαστικός και δύσκολα μιλούσε. Έλεγε ότι είναι μια συνηθισμένη τακτική των Τούρκων να προκαλούν και να παρενοχλούν. Δεν μιλούσε. Δεν ήθελε να μας αναστατώσει. Μπορεί εκείνος να έβλεπε κάτι παραπάνω αλλά δεν μιλούσε».
Είχατε επικοινωνία πριν την μοιραία πτήση;
«Όχι, δεν είχαμε. Μάλιστα, όπως ανέφερα και προηγουμένως, είχε γυρίσει από άσκηση από τα Δωδεκάνησα και την Κυριακή τον ειδοποίησαν. Μέσα σε αυτό το διάστημα δεν μας είπε κάτι. Εμείς τα βλέπαμε από την τηλεόραση και τον ρωτούσαμε, αλλά ο Έκτορας μας το παρουσίαζε διαφορετικά, πιο καθησυχαστικά. Δεν ήθελε να μας αναστατώσει… Αυτός ήταν ο Άκης - γιατί έτσι τον φωνάζαμε.
Όταν τον ειδοποιήσανε από την υπηρεσία, έτυχε να ήμουν εγώ αυτή που σήκωσε το τηλέφωνο. Όταν του είπα πως τον ζητάνε, εκείνος δυσανασχέτησε λέγοντάς μου, «πάλι εμένα; Τώρα γύρισα από την άσκηση». Για την ιστορία ήταν κάποιος άλλος να πάει, αλλά τελικά πήγε ο αδερφός μου. Μάλιστα, μετά από χρόνια, ο άλλος αδερφός μου ο Γιώργος, συνάντησε έναν απόστρατο αξιωματικό ο οποίος του είπε, ότι ο γιος μου ζει χάρη στον αδερφό σου… Ήταν να πάει αυτός και τελικά πήγε ο αδερφός μου στη θέση του. Αυτή ήταν η μοίρα του».
Εσείς πώς ζούσατε την κρίση από εδώ, δεδομένου ότι τότε δεν υπήρχαν κινητά και social media όπως σήμερα.
«Είχα νιώσει την αγωνία. Η μητέρα μου τότε ήταν στον καναπέ για να βλέπει συνεχώς από την τηλεόραση ό,τι νεότερο συνέβαινε. Υπήρχε το ενδεχόμενο και είχε ακουστεί ότι μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος. Εκείνο το μοιραίο βράδυ, η μητέρα μου με έστειλε στο δωμάτιο να κοιμηθώ, αλλά εγώ για έναν ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Και εγώ και η μητέρα μου νιώσαμε έντονα την ανησυχία ότι κάτι θα συμβεί.
Κάποια στιγμή εκείνη άκουσε ότι έπεσε ένα ελικόπτερο, αλλά από δημοσιογραφικό λάθος ειπώθηκε ότι ήταν της Πολεμικής Αεροπορίας και όχι του Πολεμικού Ναυτικού. Όταν το άκουσε αυτό η μητέρα μου, το μυαλό της δεν πήγε στο δικό της το παιδί. Πήγε στο παιδί μιας άλλης φίλης της που ήταν στην Αεροπορία. Ήθελε να ξημερώσει για να την πάρει τηλέφωνο να δει τι είχε συμβεί. Την ίδια ώρα ο άλλος μου ο αδερφός, ο Γιώργος, δούλευε οδηγός και άκουγε πάντα το πρωί ραδιόφωνο. Όταν άκουσε το όνομα του Άκη έπαθε σοκ. Ευτυχώς που ήταν δίπλα του συνοδηγός και τον συγκράτησε».
Από την υπηρεσία του πότε σας ειδοποίησαν;
«Δεν μας ειδοποίησαν… ποτέ. Η γυναίκα του Έκτορα, η νύφη μου, πήρε τη Βάση και ρώτησε. Εκεί της είπαν πως ο Έκτορας ήταν ένας από τους πεσόντες».
Έχουν περάσει 27 χρόνια, όταν φθάνει το τέλος του Ιανουαρίου η ψυχή σας πονάει ακόμη;
«Πονάει η ψυχή ακόμη, όταν φθάνουν αυτές οι ημέρες. Δεν τα έχουμε ξεπεράσει. Με πολλά ερωτήματα να εκκρεμούν μέχρι και σήμερα και να ψάχνουμε σε δημοσιεύματα αν υπάρχει φως στην υπόθεση».
Παραμένουν -εντός εισαγωγικών- αδιευκρίνιστες οι συνθήκες ακόμη… Κάποια στιγμή θα θέλατε να μάθετε τι ακριβώς είχε συμβεί ή πλέον όχι;
Πέρυσι είχε ακουστεί στην τηλεόραση ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε. Με ικανοποίησε λίγο που το άκουσα στην τηλεόραση, δεν με ικανοποίησε που δεν το άκουσα από επίσημα χείλη. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου φώναζαν από την πρώτη στιγμή πως το ελικόπτερο το έριξαν. Δεν βγήκε ποτέ αυτό από το μυαλό τους. Δε γίνεται να σε φωνάζουν να δεις το ελικόπτερο και να στα παρουσιάζουν ως μπουλόνια».
Τι εννοείτε;
Πήγε η οικογένεια μου και η γυναίκα του Έκτορα να δούνε το ελικόπτερο. Όταν είδαν τις τρύπες που είχε, αποκρίθηκαν ότι ότι ήταν από τα μπουλόνια, δεν ήταν από όπλο τουρκικό. Εκτιμώ πως την ξέρουν την αλήθεια και δεν την λένε. Υποθέτω. Όπως επίσης υποθέτω πως όταν ο Τούρκος βλέπει πάνω του έναν προβολέα θα πυροβολούσε. Αυτή είναι η δική μου εκδοχή. Άλλωστε γι' αυτό το λόγο πετάξανε τα παιδιά, να εντοπίσουν αν υπάρχει κανένας Τούρκος στην βραχονησίδα.
Η κρίση των Ιμίων θα έπρεπε να είναι στα βιβλία της Ιστορίας;
«Θα έπρεπε, αυτή τη στιγμή δεν διδάσκεται, δεν υπάρχει καν στα βιβλία της Ιστορίας. Και ο γιος μου και η κόρη μου ό,τι γνωρίζουν για την κρίση των Ιμίων το ξέρουν από εμένα. Ο κόσμος δεν τους ξεχνά, αλλά θα πρέπει να βρεθούν τρόποι για να μνημονεύονται για τη θυσία τους».
Ιωάννης Εγκολφόπουλος, Ναύαρχος ε.α: Μόνοι μας «γκριζάραμε» το Αιγαίο
Ο Ναύαρχος ε.α Ιωάννης Εγκολφόπουλος ήταν στο πεδίο δράσης όταν η κρίση των Ιμίων ήταν σε εξέλιξη. Ο ίδιος μιλάει στο Newsbomb.gr για το τι πραγματικά συνέβη τότε, ρίχνοντας ευθείες βολές στην τότε Κυβέρνηση καθώς θεωρεί πως οι κινήσεις της ήταν αυτές που αποτέλεσαν τις αιτίες για να «γκριζαριστεί» το Αιγαίο.
Ειδικότερα, ο τότε κυβερνήτης του «Αδρίας», λέει στο Newsbomb.gr:
«Αυτό που συνέβη στα Ίμια δεν ξεπερνιέται. Από στρατιωτικής πλευράς εμείς κάναμε το τέλειο και το Ναυτικό και η Αεροπορία και το Πεζικό ήμασταν όλοι έτοιμοι με ηθικό ακμαιότατον να δράσουμε. Εμείς στο "Αδριάς" βγαίναμε στο Αιγαίο με την αίσθηση πως θα έπρεπε να τελειώσουμε επιτέλους με τα καμώματα των Τούρκων. Όλοι μας είχαμε πλήρη αίσθηση του καθήκοντος ότι πάμε να εκπληρώσουμε το χρέος στην πατρίδα.
Την ίδια ώρα όμως, η πολιτική ηγεσία δεν έδειξε ούτε αποφασιστικότητα ούτε καν υπόνοια θάρρους», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Ιωάννης Εγκολφόπουλος και συνεχίζει, «Γιατί συνέβη αυτό; Θα με ρωτήσετε. Θα σας απαντήσω αμέσως. Ο ένας λόγος ήταν η απειρία της Κυβέρνησης που μετρούσε λίγες μόνο ημέρες και το δεύτερο το πιο σημαντικό, οι αποφάσεις παίρνονταν από ένα τηλέφωνο στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας (σ.σ ο Κώστας Σημίτης). όφειλε να είναι στο κέντρο επιχειρήσεων μαζί με το υπόλοιπο ΚΥΣΕΑ και να λαμβάνουν αποφάσεις έχοντας την πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει την κάθε στιγμή. Αντί αυτού χάσαμε όλα τα πλεονεκτήματα που είχαμε. Θα είχαμε βυθίσει τα Ίμια και θα είχε τελειώσει εκεί όλο το παιχνίδι, αντί αυτού μόνοι μας "γκριζάραμε" το Αιγαίο με τις κινήσεις της τότε Κυβέρνησης από το Μαξίμου».
Στην ερώτηση αν αυτό ήταν ακραίο σενάριο και κίνηση απαντά, «Ήταν τέτοιες οι συνθήκες εκείνο το βράδυ που το επέτρεπαν. Δεν υπήρχε πιθανότητα να γίνει παραπέρα πόλεμος. Γιατί; Πρώτον, οι Τούρκοι δεν είχαν ετοιμαστεί να πάνε σε πόλεμο – και το ξέραμε αυτό, όπως ξέραμε και πολλά άλλα. Δεύτερον, εκείνο το βράδυ ήταν τέτοιες οι καιρικές συνθήκες που δεν μπορούσε να σηκωθεί αεροπορία. Στρατός δεν μπορούσε να κινητοποιηθεί. Οπότε εμείς θα εξαπολύαμε πυρ και θα φεύγαμε και θα είχε τελειώσει εκεί η επιχείρηση. Όπως είπα και πριν, είχαμε το ηθικό μας ακμαιότατο και θα κόβαμε τον τουρκικό βήχα μια και καλή. Τώρα μας παρενοχλούν κάθε μέρα με κάθε τρόπο και μας πολιορκούν και "φλερτάρουν" με το λάθος και οι δύο πλευρές ορμώμενοι από την κρίση των Ιμίων. Για να επανέλθω στο τότε, όχι μόνο δεν κερδίσαμε μια δική μας μάχη, αλλά χάσαμε τρεις ήρωες και διαταχθήκαμε να γυρίσουμε πίσω με το κεφάλι σκυμμένο και ντροπιασμένοι. Ό,τι χειρότερο ήταν αυτό για εμάς».
Νιώσαμε "παγωμάρα" όταν χάθηκε το ελικόπτερο – Ακόμα κλαίμε
Ρωτάμε τον κ. Εγκολφόπουλο ποιες ήταν οι αντιδράσεις όταν, το ελικόπτερο του ΠΝ που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την πληροφορία παρουσίας Τούρκων στη μικρή βραχονησίδα, κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.
«Παγωμάρα. Τα δευτερόλεπτα κύλησαν σαν αιώνες. Ήμασταν στις συνομιλίες και ξαφνικά σιωπή. Τα δάκρυα κύλησαν στα μάγουλα όλων μας. Ακόμη και σήμερα κλαίμε», λέει με τόνο συγκίνησης ο ε.α Ναύαρχος.
Ο αέρας πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε
Και ενώ όλα τα παραπάνω τα διηγείται ο Ναύαρχος στο Newsbomb.gr και μας προκαλούν ρίγη συγκίνησης, στην Αθήνα την ίδια νύχτα φαίνεται ότι δεν υπήρχε σημείο επαφής ανάμεσα στην στρατιωτική ηγεσία και στην Κυβέρνηση.
Το επιχείρημα του κ. Σημίτη, ότι προτίμησε το ΚΥΣΕΑ να συνεδριάσει στο Μέγαρο Μαξίμου και όχι στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ, ήταν ότι ήθελε να στείλει το μήνυμα στους αντιπάλους ότι προτιμά την πολιτική από την στρατιωτική λύση.
Ο τότε Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης έδωσε εντολή στον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Χρ. Λυμπέρη να στείλει καταδρομείς και να υποστείλουν την ελληνική σημαία από τα Ίμια. Ο Α/ΓΕΕΘΑ του απάντησε ότι αυτό δεν γίνεται, διότι εξευτελίζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις και θα είναι ντροπή να το μάθει ο ελληνικός λαός. Τότε επενέβη ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος και είπε: «Θα πούμε Αρχηγέ, ότι ο αέρας πήρε την ελληνική σημαία και τη χάσαμε»!
Μερικά χρόνια αργότερα σε βιβλίο του ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπεραμυνόταν της τότε απόφασης του για την σημαία.
Συγκεκριμένα γράφει: «Είναι αλήθεια ότι εγώ συνηγόρησα υπέρ της αφαίρεσης της σημαίας και είπα ότι σημαία-σύμβολο δεν είναι οποιοδήποτε πανί με τα εθνικά χρώματα που βάζει ο καθένας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, όπου και όποτε του καπνίσει. Σημαία-σύμβολο, και μάλιστα κάτω από τέτοιες περιστάσεις, είναι σημαία επίσημη, με σταθερή βάση, γερά προσδεμένη, φρουρούμενη και επιτηρούμενη».
Το χρονικό της Κρίσης των Ιμίων
25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο, «Φιγκέν Ακάτ», προσαράζει στην ανατολική νησίδα Ίμια
26 Δεκεμβρίου 1995: ο Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα απευθύνεται στο τουρκικό ΥΠΕΞ για διευκρινίσεις
28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά πλοιάρια ρυμουλκούν το τουρκικό πλοίο και το οδηγούν σε λιμάνι της Τουρκίας
29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοινώνει ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρημένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπόντρουμ
19 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου υψώνει την ελληνική σημαία στην ανατολική Ίμια
27 Ιανουαρίου 1996: Τούρκοι «δημοσιογράφοι» τηλεοπτικού σταθμού αποβιβάζονται με ελικόπτερο στην ανατολική Ίμια, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την αντίστοιχη τουρκική
28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική
29 Ιανουαρίου 1996: Ο Κώστας Σημίτης, δηλώνει: «Σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά»
30 Ιανουαρίου 1996: Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ απαντά: «Αύριο η ελληνική σημαία και ο ελληνικός στρατός δεν θα υπάρχουν στα Καρντάκ»
31 Ιανουαρίου 1996, 01:40: Τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια
Το αναπάντητο ερώτημα:
05:00: Ελικόπτερο του Πολεμικού μας Ναυτικού, απονηώνεται και πετά πάνω από τις βραχονησίδες για να διαπιστώσει αν πράγματι υπάρχει παρουσία Τούρκων στρατιωτών
5:04:Το ΓΕΝ ζητά από το ελικόπτερο να επιστρέψει
5:05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Απώλεια επαφής με το ελικόπτερο.
Τελευταία του αναφορά EMERGENCY – EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος.
Ιωάννης Αναστασάκης: Τι γινόταν τη νύχτα της κρίσης των Ιμίων στην άλλη άκρη του Ατλαντικού
Ο Πτέραρχος εν Αποστρατεία και στρατιωτικός αναλυτής Ιωάννης Αναστασάκης, μιλάει στο Newsbomb.gr για εκείνες τις νύχτες που η ελληνική βραχονησίδα Ίμια περνούσαν στην ουδέτερη ζώνη από την ελληνική κυριαρχία. Τότε ήταν σε εκπαίδευση στον Καναδά. Και αποκαλύπτει τι ακουγόταν στα «πηγαδάκια» των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.
«Η κρίση των Ιμίων το 1996 με βρήκε φοιτητή σε στρατιωτικό κολέγιο στον Καναδά. Με εντυπωσίασε αρνητικά ο επικριτικός σχολιασμός Καναδών και Αμερικανών συμφοιτητών μου που παρακολουθώντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση έλεγαν ότι Έλληνες και Τούρκοι ήταν στα όρια πολέμου για μερικά αγριοκάτσικα σε μία βραχονησίδα. Δεν αντιλαμβάνονταν ότι ήταν ουσιαστικό θέμα Εθνικής Κυριαρχίας.
Μακροσκοπικά ήταν μία "ignorant" προσέγγιση, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται διεθνώς η ηθελημένα αδιάφορη στάση και κριτική για σοβαρά θέματα που αφορούν άλλες περιοχές του πλανήτη εκτός από τη χώρα τους. Πήρε μερικές δεκαετίες για να γίνει παγκοσμίως αντιληπτή η αναθεωρητική στρατηγική της νέο-οθωμανικής Τουρκίας», επισημαίνει χαρακτηριστικά στο Newsbomb.gr.
Στη συνέχεια ο κ. Αναστασάκης υπογραμμίζει με έντονο τρόπο πώς και γιατί τα Ίμια, ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Ειδικότερα αναφέρει:
«Οι νησίδες Ίμια δεν είναι τουρκικές -μεταξύ άλλων- και για τους ακόλουθους λόγους:
- Η Τουρκία είχε αποδεχθεί, με τη συμφωνία του 1922, ότι σε αυτήν υπάγονται οι νησίδες που είναι σε απόσταση μικρότερη των τριών μιλίων από την ακτή της Ανατολίας. Οι νησίδες Iμια απέχουν από την ακτή της Ανατολίας 3,8 μίλια και επομένως κείνται πέρα των τριών μιλίων από αυτήν. Στην ίδια συμφωνία η Τουρκία είχε συμφωνήσει ότι τα Δωδεκάνησα και οι συνδεόμενες νησίδες ανήκαν στην Ιταλία. Ήδη από το 1920 είχε συσταθεί η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ) που σκοπός της ήταν η παροχή αμοιβαίων εγγυήσεων πολιτικής και εδαφικής ανεξαρτησίας τόσο για μικρά όσο και για μεγάλα κράτη, ιδίως μετά την διάλυση των ιμπεριαλιστικών αυτοκρατοριών, συμπεριλαμβανόμενης και της Οθωμανικής. Η Ελλάδα ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού αυτού.
- Είχε συμφωνηθεί με το Ιταλο-Τουρκικό Πρωτόκολλο του 1932 ότι ανήκουν στην Ιταλία και είχε παραιτηθεί από «παν δικαίωμα» επ’ αυτών, ενώ το είχε δηλώσει ρητώς ο υπουργός Eξωτερικών της Τουρκίας Ρουσδή Αράς, ότι δεν υπάρχει "καμία διαφορά οποιασδήποτε φύσεως, μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας ως προς τις νησίδες αυτές". Επισημαίνεται ότι το 1932, μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Δωδεκανήσου και Ανατολίας, η Ιταλία που ήταν ένα από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας της Κοινωνίας των Εθνών (ΚτΕ), προσκάλεσε την Τουρκία να γίνει μέλος του διεθνούς αυτού Οργανισμού, αποδεχόμενη με την ένταξή της τους σκοπούς ιδρύσεώς του.
- Με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, η Ιταλία παρέδωσε τις νησίδες Ίμια στην Ελλάδα ως εξαρτώμενες εκ της νήσου Καλύμνου. Η Τουρκία που δεν ήταν συνυπογράφουσα της Συνθήκης, αποδέχθηκε τη Συνθήκη και για πολλές δεκαετίες δεν πρόβαλλε καμία ένσταση ή απαίτηση επί των νησίδων.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία της κυρίας Κατίνας Σ. από την Κάλυμνο που περιέγραφε ότι τόσο κατά την κατοχή των Ιμίων από τους Ιταλούς όσο και αργότερα που παραδόθηκαν στην Ελλάδα, η ίδια είχε διαμείνει επανειλημμένα σε οικία που η οικογένειά της διατηρούσε εκεί, με σκοπό να προσέχει τα κατοικίδια ζώα και τις καλλιέργειες που είχαν στις νησίδες.
Συμπερασματικά, η παραβίαση από την Τουρκία των τριών μιλίων απόστασης από την Ανατολία, που της επιβλήθηκε και η ίδια αποδέχθηκε με βάση τις ισχύουσες Συνθήκες, εντάσσεται στον άκρατο αναθεωρητισμό της που αποτελεί όχι μόνο απειλή για τη χώρα μας, αλλά παραβίαση και ασέβεια προς τις ισχύουσες Διεθνείς Συνθήκες και επομένως εν δυνάμει κίνδυνο για την περιφερειακή και την παγκόσμια ειρήνη».
Νίκος Αρβανίτης: 1996-2023: Από τα Ίμια στις «Γκρίζες Ζώνες» της Θράκης
«Το 2023 εκτιμάται ότι θα είναι η χρονιά που θα καταρρεύσουν όλα τα μυθεύματα γύρω από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και ειδικά εκείνα που έχουν λάβει την μορφή περισπούδαστων αναλύσεων και ακαδημαϊκών κειμένων δίνοντας την θέση τους στην αντικειμενική αξιολόγηση της μακραίωνης τουρκικής απειλής», λέει χαρακτηριστικά ο αναλυτής και διεθνολόγος Νίκος Αρβανίτης και συνεχίζει.
«Η ελληνική κοινωνία προσμετρά στα χρόνια της κρίσης και τις επιπτώσεις ενός ακήρυχτου και πολυδιάστατου πολέμου που ξεκίνησε από τα Ίμια, όταν η Άγκυρα διεκδίκησε με στρατιωτικά μέσα ελληνικό έδαφος και για πρώτη φορά δημιούργησε τετελεσμένο εισάγοντας μονομερώς στην εξωτερική της πολιτική τη θεωρία των "γκρίζων ζωνών".
Από το 1996 μέχρι το 2020 η αντιπαράθεση Ελλάδας – Τουρκίας είχε εισέλθει σε κατάσταση γνωστή ως "ενδοπολεμική αποτροπή" (“intrawar deterrence”) με πεδία αναφοράς το Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο που συμπεριλαμβάνει τις "γκρίζες ζώνες", την κατάληψη απομακρυσμένων ελληνικών εδαφών, τον έλεγχο ελληνικού κυριαρχικού χώρου και κατάληψη μέρους της μη κατεχόμενης Κύπρου ή και όλης της Κύπρου.
Το διαμορφωθέν "δόγμα ασφαλείας", επικεντρώθηκε στις προσπάθειες εξισορρόπησης της τουρκικής απειλής απόρροια των επιλογών του συνόλου της ελληνικής πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας που προσπάθησε να "εκλογικεύσει" την αναπροσαρμοζόμενη τουρκική προκλητικότητα αποσκοπώντας στην αποτροπή μιας γενικευμένης σύρραξης. Αυτή η τακτική ,όμως, επέτρεψε στον προαιώνιο αντίπαλο των Ελλήνων να εκπληρώνει μικρούς ή μεσαίους πολιτικούς στόχους μέσα από ένα πλέγμα απειλών ή ενεργειών "χαμηλής έντασης"!».
Στρατηγικό σχέδιο Γκρίζων Ζωνών
Στην συνέχεια ο κ. Αρβανίτης τονίζει ότι η Τουρκία θέλει να δημιουργήσει Γκρίζες Ζώνες κατά τα πρότυπα των Ιμίων. Ειδικότερα εξηγεί, «Η τουρκική επιθετική πολιτική είχε διαμορφώσει το στρατηγικό σχέδιό της για την δημιουργία Γκρίζων Ζωνών στην Θράκη κι αυτό προσπάθησε να το υλοποιήσει τον Μάρτιο του 2020 κατά τα πρότυπα των Ιμίων, με την εργαλειοποίηση των παρατύπων μεταναστών, χωρίς να υπολογίζει ότι οι Θρακιώτες θα έδιναν την δική τους Μάχη του Έβρου.
Ο τουρκικός παράγοντας ενισχύει οτιδήποτε μπορεί να συμβάλει στην ρευστοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στην Θράκη, ακόμη και μέσω της "τοποθέτησης" στα εδάφη αυτά πληθυσμιακών ομάδων που θα μπορούσαν να δράσουν αποσταθεροποιητικά, για αυτό τον λόγο προσπαθεί να διαχειρισθεί και τους μηχανισμούς της λαθρομετανάστευσης και του διεθνοποιημένου οργανωμένου εγκλήματος με απολήξεις ακόμη κι εντός της ελληνικής επικράτειας.
Ανεξάρτητα από την στάση του πολιτικού δυναμικού της χώρας και τις συμφωνίες που έχουν συναφθεί στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων της ΕΕ, η Ελλάδα δεν ηττήθηκε στον Έβρο το 2020 (όπως συνέβη στα Ίμια) κι έτσι ανετράπησαν οι σχεδιασμοί της γείτονος και των υποστηρικτών της για επίσπευση του σχεδίου των Γκρίζων Ζωνών στην Θράκη, χωρίς όμως να εγκαταλείπει τα σχέδιά της στα πλαίσια του κηρυχθέντος πολυεπίπεδου υβριδικού ελληνοτουρκικού πολέμου.
Η δημιουργία «Γκρίζων Ζωνών» στην Θράκη συνίσταται στα ακόλουθα βασικά στάδια:
1. Την επιβολή του δικτύου των παρακρατικών και παραθρησκευτικών εκπροσώπων του πολιτικού ισλάμ υπό την ηγεσία των παρατύπων παραμουφτήδων
2. Την παγίωση των παραλλήλων δομών (σε θρησκεία, εκπαίδευση, οικονομία, υγεία, κοινωνία κ.α.)
3. Την διαμόρφωση ενός περιφερειακού στρατηγικού πυλώνα θρησκευτικής και πολιτικής επιρροής από όπου θα εκπονείται η τακτική σχεδίων διαστρέβλωσης της πραγματικότητας στην Θράκη προκειμένου να επιτύχει
4. Την διαφοροποίηση της Μειονότητας στοχεύοντας στην κοινωνική συνοχή της Θράκης, εφαρμόζοντας αφομοιωτική τακτική απέναντι σε όσους διαφοροποιούνται από το αφήγημα της "εθνικής ομογενοποίησης" και "τουρκοποίησης της Μειονότητας"
5. Την καλλιέργεια κλίματος αποσχιστικού εθνικισμού που ίσως παραπέμπει στο μακρινό μέλλον στην "Αρχή της Αυτοδιάθεσης" την οποία δεν αποκλείεται να επικαλεσθεί η Τουρκία όταν οι συνθήκες φανούν πρόσφορες για αυτήν. Δεν έχει αποκρύψει άλλωστε, η Τουρκία ότι θεωρεί ως προέκτασή της την Δυτική Θράκη
6. Την προετοιμασία κατάλληλου κλίματος στα διεθνή fora.
Το τοπικό πολιτικό δυναμικό καλείται να δώσει συγκεκριμένες λύσεις σε ζητήματα που αφορούν στην παραγωγική και δημογραφική ερήμωση, την φυγή του ενεργού πληθυσμού από τους οικισμούς, τα χωριά και τις κωμοπόλεις προς τα αστικά κέντρα, και την ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας στον γενικό πληθυσμό που δεν επιτυγχάνεται μόνο με έναν "φράκτη".
Η διαφαινόμενη δημιουργία "προνομιακών ζωνών" για τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ υπό την κηδεμονία των ΗΠΑ στο νομό Έβρου με την στρατιωτικοποίηση του Λιμένα Αλεξανδρούπολης συμπληρώνουν τους μηχανισμούς εκείνους που υποκαθιστούν την ενδογενή αποτρεπτική ισχύ της χώρας έναντι ξένου επιβουλέα καθώς ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας ενδέχεται να βρίσκουν εμπόδια σε σχέδια διεθνοποίησης ή διεθνών ανταγωνισμών.
Μέχρι σήμερα δεν είναι ξεκάθαρη η στάση των ΗΠΑ ή της ΕΕ έναντι της τουρκικής απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα μας, τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και μακροσκοπικά, ενώ δεν ξέρουμε πώς η κυβέρνηση εκτιμά ότι η προβληθείσα στρατιωτική, αμυντική και δημόσια διπλωματία θωρακίζουν την Ελληνική Κυριαρχία στον Έβρο, την ίδια στιγμή που η Θράκη αποκτά έναν post-μεταψυχροπολεμικό γεωπολιτικό ρόλο που δεν προκύπτει ότι είναι συμβατός με το Ελληνικό Εθνικό Συμφέρον.
Στην ευρύτερη θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και με τις πολυδιαφημιζόμενες διερευνητικές επαφές θυμόμαστε τις δεσμεύσεις Σημίτη στο Ελσίνκι (τις οποίες ενταφίασε ο Κώστας Καραμανλής) ο οποίος είχε δεχθεί μειωμένη αιγιαλίτιδα ζώνη για την Θράκη, την Θάσο και την Σαμοθράκη και είναι αυτές ακριβώς οι δεσμεύσεις που είναι αρεστές σε εταίρους μας στην ΕΕ!
Εκ των ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι επιβάλλεται η αναγκαιότητα συντονισμού των Συμβουλίων Εθνικής Ασφαλείας και Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής χωρίς βεβαίως να διαλάθει της προσοχής μας ότι οι "αδύναμες ηγεσίες" πιεζόμενες υπό το βάρος του δικού τους εσωτερικού ακροατηρίου, τείνουν προς τον κατευνασμό και την "διατήρηση ισορροπιών", επιλέγοντας το χαμηλότερο δυνατό πολιτικό κόστος.
Εμείς, οι απλοί άνθρωποι, έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε όλους τους Έλληνες Ήρωες των Ενόπλων Δυνάμεων που σκοτώθηκαν εν ώρα καθήκοντος: ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, ο υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς, οι σμηναγοί Αθανάσιος Μπατσάρας και Γιώργος Μπαλταδώρος, δεν "χάθηκαν" στο Αιγαίο, θυσιάσθηκαν για όλους εμάς. Και Είναι Αθάνατοι!».
Διαβάστε επίσης
Ανασκόπηση 2022 -Ένοπλες Δυνάμεις: Απαντήσεις στην Τουρκία, εξοπλιστική ενίσχυση, συμμαχίες -κλειδιά
Τιμή και Δόξα στο Πυροβολικό - Η Αγία Βαρβάρα προστάτις και αρωγός
Πέντε ειδικοί αναλύουν το σχέδιο των Σκοπιανών με τη Μακεδονική Γλώσσα
Υδρογονάνθρακες: Πώς η Ελλάδα αλλάζει τη «σκακιέρα» της Μεσογείου
Ο πιλότος του «ΖΕΥΣ», Χρ. Γιακουμής μιλά αποκλειστικά στο Newsbomb.gr
