ΣτΕ: Τα νοσοκομεία έχουν ευθύνη για την ασφάλειά τους, ακόμη κι αν η φύλαξη ανήκει σε security

Η κρίση του ΣτΕ εκδόθηκε με αφορμή τον πυροβολισμό νοσηλευτή από Γερμανό που εισέβαλε οπλισμένος στο Νοσοκομείο Σπάρτης το 2013

ΣτΕ: Τα νοσοκομεία έχουν ευθύνη για την ασφάλειά τους, ακόμη κι αν η φύλαξη ανήκει σε security
Pexels

Με την απόφαση 1944/2025, το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας καθόρισε με μεγαλύτερη σαφήνεια την έκταση της ευθύνης των δημόσιων νοσοκομείων ως προς την ασφάλεια ασθενών, επισκεπτών και προσωπικού, ακόμη και όταν η φύλαξη έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία.

Η κρίση του ΣτΕ εκδόθηκε με αφορμή περιστατικό που σημειώθηκε το 2013 στο Γενικό Νοσοκομείο Λακωνίας. Γερμανός πολίτης, του οποίου η σύζυγος είχε μόλις αποβιώσει από ανακοπή, εισήλθε στον χώρο του νοσοκομείου μεταφέροντας καραμπίνα κρυμμένη μέσα σε ψάθα, χωρίς να αντιμετωπίσει έλεγχο από το προσωπικό φύλαξης. Στη συνέχεια πυροβόλησε και τραυμάτισε νοσηλευτή και αμέσως μετά αυτοκτόνησε.

Ο τραυματισθείς νοσηλευτής προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια, ζητώντας αποζημίωση για την αναπηρία που υπέστη λόγω των σκαγιών, καθώς και για ηθική βλάβη. Το Διοικητικό Εφετείο του επιδίκασε 15.000 ευρώ για τη σωματική αναπηρία και 25.000 ευρώ για την ηθική βλάβη.

Κατά την εξέταση της υπόθεσης, το ΣτΕ έκρινε ότι:

  • Τα νοσοκομεία φέρουν αυτοτελή ευθύνη για την ασφάλεια των χώρων τους, ανεξαρτήτως του αν η φύλαξη παρέχεται από εξωτερικό ανάδοχο.
  • Υποχρεούνται να διεξάγουν ουσιαστική εκτίμηση κινδύνων και να διαθέτουν επαρκές, κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό ασφαλείας.
  • Οφείλουν να εφαρμόζουν αποτελεσματικούς ελέγχους εισόδου προσώπων και αντικειμένων.
  • Οι φύλακες πρέπει να παρεμποδίζουν τη μεταφορά επικίνδυνων αντικειμένων και να ενημερώνουν άμεσα τις αρμόδιες αρχές.
  • Το νοσοκομείο ευθύνεται για τη ζημία από πλημμελή φύλαξη ακόμη και όταν η αμέλεια αποδίδεται στο προσωπικό της ιδιωτικής εταιρείας.

Ως προς την αποζημίωση του νοσηλευτή, το ΣτΕ δέχθηκε ότι ο τραυματισμός του έχει μόνιμες και σημαντικές σωματικές και ψυχικές συνέπειες, επικυρώνοντας έτσι το ποσό των 15.000 ευρώ που επιδικάστηκε για τη σωματική αναπηρία.

Αντιθέτως, για το σκέλος της ηθικής βλάβης το Δικαστήριο έκρινε ότι το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης εξαρτάται αποκλειστικά από τις συνέπειες στον παθόντα και δεν μπορεί να συνδέεται με την οικονομική κατάσταση του νοσοκομείου ή άλλου δημόσιου φορέα. Για τον λόγο αυτό αναίρεσε την εφετειακή απόφαση κατά το συγκεκριμένο μέρος και ανέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση.

Διαβάστε επίσης

Σχόλια
Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή