Το μυστήριο της Σινδόνης του Τορίνο - Ανάλυση 3D αποκαλύπτει νέα στοιχεία

Μία νέα ψηφιακή ανάλυση της Σινδόνης του Τορίνο έχει αναζωπυρώσει για μια ακόμα φορά τις συζητήσεις σχετικά με την αυθεντικότητά της και αν η ολόσωμη εικόνα ενός άνδρα που φαίνεται να έχει σταυρωθεί, ανήκει στον Ιησού.

Για εκατομμύρια πιστούς αποτελεί ιερό σύνδεσμο με τον Χριστό, αλλά για τους επιστήμονες ένα από τα πιο περίπλοκα και αμφιλεγόμενα αντικείμενα στην ανθρώπινη ιστορία.

Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Archaeometry από τον Βραζιλιάνο ειδικό στο 3D Cicero Moraes αμφισβητεί την ιδέα ότι η εικόνα θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί από την επαφή με ένα πραγματικό ανθρώπινο σώμα. Αντίθετα, ο Moraes προτείνει μια διαφορετική προέλευση: ένα γλυπτό χαμηλού ανάγλυφου, όπως μια σκαλιστή ή ανάγλυφη επιφάνεια, που πιθανότατα δημιουργήθηκε ως μεσαιωνική θρησκευτική τέχνη.

Αυτή η προσέγγιση αναβιώνει ερωτήματα σχετικά με το πώς διαμορφώθηκε η εικόνα της Σινδόνης. Η προσπάθεια χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα το 1988 πρότεινε μια μεσαιωνική προέλευση, χρονολογώντας το ύφασμα μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα δεν διευθέτησε ποτέ το ζήτημα και νέα δεδομένα συνεχίζουν να ανοίγουν ξανά παλιά ερωτήματα.

Ο Moraes έτρεξε προσομοιώσεις για να μελετήσει πώς το ύφασμα αλληλεπιδρά τόσο με ένα 3D ανθρώπινο σώμα, όσο και με μια ρηχή γλυπτή επιφάνεια. Το ύφασμα που ήταν τυλιγμένο πάνω σε μια ογκομετρική μορφή παρήγαγε αξιοσημείωτες παραμορφώσεις - πολύ φαρδιές, πολύ ασύμμετρες - για να ταιριάζει με την εικόνα στη Σινδόνη.

Συνέκρινε αυτές τις παραμορφώσεις με αυτό που αποκαλεί «φαινόμενο της μάσκας του Αγαμέμνονα» - μια αναφορά στο πώς οι μάσκες κηδείας παραμορφώνουν τις διαστάσεις του προσώπου όταν ισοπεδώνονται. Αντίθετα, όταν το προσομοιωμένο ύφασμα κάλυπτε ένα γλυπτό χαμηλού ανάγλυφου, η εικόνα που προέκυπτε ευθυγραμμίστηκε πολύ περισσότερο με τις αναλογίες της Σινδόνης.

«Το μοτίβο επαφής που δημιουργείται από το μοντέλο χαμηλού ανάγλυφου είναι πιο συμβατό με την εικόνα της Σινδόνης», έγραψε ο Moraes στην αρχική μελέτη. «Δείχνει λιγότερη ανατομική παραμόρφωση και μεγαλύτερη πιστότητα στα παρατηρούμενα περιγράμματα».

Αυτό το εύρημα υποστηρίζει τη θεωρία ότι η χρωστική ουσία ή η θερμότητα μπορεί να έχουν εφαρμοστεί σε μια γλυπτή επιφάνεια και στη συνέχεια να έχουν μεταφερθεί σε ύφασμα. Τέτοιες τεχνικές ήταν γνωστές στους τεχνίτες του Μεσαίωνα, ιδιαίτερα στη δημιουργία επιτύμβιων ομοιωμάτων και εικονογραφίας.

Η πιο πρόσφατη από τις μελέτες, το 2022, με ακτίνες Χ (WAXS), συνέκρινε τη μοριακή δομή του λινού με δείγματα από γνωστές ιστορικές περιόδους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ίνες της Σινδόνης ήταν «πλήρως συμβατές» με ένα λινό ύφασμα που χρονολογείται μεταξύ 55 και 74 μ.Χ.

Προειδοποίησαν ότι τα αποτελέσματα δεν απέδειξαν την αυθεντικότητα, αλλά έδειξαν ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να έχουν παραμορφώσει τις προηγούμενες ημερομηνίες άνθρακα.

Το μυστήριο της εικόνας παραμένει άλυτο