Η «Μπουγάτσα» και τα «Τρίγωνα» ανάμεσα στα 20 καλύτερα γλυκά του κόσμου
Κάθε χώρα έχει τα δικά της πιάτα και την δική της κουζίνα. Κάποια μοιάζουν αρκετά ενώ άλλα διαφέρουν πολύ. Όπως και να χει το επιδόρπιο είναι πάντα απολαυστικό και ο τέλειος τρόπος να τελειώσει κανείς το φαγητό του. Είκοσι χώρες μας ταξιδεύουν σε ένα γευστικό ταξίδι με τα καλύτερα γλυκά στον κόσμο. Παρακάτω ακολουθεί μία λίστα με τα πιο δημοφιλή γλυκά του κόσμου.
Σοκολάτα, σιροπιαστά, κέικ, μπισκότα, γλυκά του κουταλιού, πίτες αυτά είναι κάποια από τα γλυκά που προτιμούμε όλοι και που με ανυπομονησία περιμένουμε να γευτούμε, μετά από κάποιο γεύμα μας.
Οι γεύσεις αλλάζουν από χώρα σε χώρα και παρακάτω ακολουθεί μία λίστα με τα 20 καλύτερα – γλυκά – επιδόρπια από όλο τον κόσμο, έτσι όπως τα αξιολόγησε το tasteatlas.
1+2. Πορτογαλία: Pastel de nata ή pastel de Belém
Στην Πορτογαλία έχουν ως παράδοση να φτιάχνουν υπέροχα μικρά, ατομικά γλυκά και αρτοσκευάσματα, που απολαμβάνουν με τον καφέ τους. Μάλιστα, κάθε καφετέρια είναι και ένα μικρό ζαχαροπλαστείο, με μεγάλη βιτρίνα με άπειρα γλυκίσματα. Αυτό που ξεχωρίζει είναι το «pastel de nata» ή «pastel de Belém», το εθνικό γλυκό της Πορτογαλίας.
Σημαίνει «γλυκό με κρέμα», καθώς η κρέμα είναι το βασικό του συστατικό. Η ζύμη τους είναι συνήθως τραγανή σφολιάτα, ενώ η γέμιση κρεμώδης και γλυκιά. Πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα γλυκά των Πορτογάλων. Αυτά τα ταρτάκια γεμισμένα με κρέμα θα τα βρείτε σε όλες τις καφετέριες και τα ζαχαροπλαστεία της χώρας.
Αρχικά, αυτό το κέρασμα ξεκίνησε πριν από τον 18ο αιώνα από καθολικούς μοναχούς και μοναχές στη Santa Maria de Belém στη Λισαβόνα. Η συνταγή του παραμένει μυστική και μόνο αυτές που παράγονται στο Fábrica Pastéis de Belém μπορούν να ονομαστούν «pastel de Belém», ενώ όλες οι άλλες τάρτες κρέμας από άλλους παραγωγούς στη Λισαβόνα ονομάζονται «Pastel de nata».
3. Ιταλία: Focaccia di Recco col formaggio
Ο κατάλογος συνεχίζει με γεύση… Ιταλίας καθώς στη θέση No3 ανήκει η απολαυστική focaccia. Θα μπορούσε να την περιγράψει κανείς σαν πίτσα σε συνδυασμό με πίτα. Περιλαμβάνει τυρί και κατάγεται από την πόλη Ρέκκο, τη γαστρονομική πρωτεύουσα της Λιγυρίας. Φυσικά η «Focaccia» βγαίνει και σε γλυκιά έκδοση όπου μπορείτε να την βρείτε σε κάθε αρτοποιείο και ζαχαροπλαστείο. Αναφέρεται ότι εφευρέθηκε τον 12ο αιώνα όταν, σύμφωνα με το μύθο, οι πολίτες του Ρέκκο ετοίμαζαν αυτό το πιάτο για τους Σταυροφόρους με τα λίγα που είχαν: αλεύρι, νερό, ελαιόλαδο και λίγο τυρί.
4. Σουηδία: Kanelbulle
To περίφημο γλυκό της Σουηδίας με την ονομασία «Kanellbulle» έχει γίνει γνωστό και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια καθώς σε όλους τους Αθηναϊκούς φούρνους υπάρχει μία γωνία με ρολά κανέλας. Τα Kanellbullar είναι τα αυθεντικά σουηδικά ρολά κανέλας και υπερέχουν όλων των άλλων κυρίως λόγω ζύμης και σχεδίου. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό γλύκισμα που μοιάζει λίγο με τσουρέκι και είναι για τους Σουηδούς, ότι είναι για εμάς τους Έλληνες, το κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Η ζύμη αποτελείται από αλεύρι, γάλα, μαγιά, νερό, αυγά, βούτυρο και βανίλια. Συχνά ζυμώνεται η ζάχαρη στη ζύμη ή πασπαλίζεται πάνω από το ψημένο ρολό. Το γλυκό έχει τη δική του ημέρα στη Σουηδία καθώς στις 4 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η «Ημέρα ρολού κανέλας».
5. Βουλγαρία: Banitsa Sirene
Η βουλγαρική πίτα «Banitsa» με τυρί είναι η κύρια εκδοχή αυτής της παραδοσιακής πίτας. Περιλαμβάνει με πολλά φύλλα, γιαούρτι και το παραδοσιακό τους τυρί «Sirene». Υπάρχει ένα προαιρετικό συστατικό στην παρασκευή της μπανίτσας και είναι η μαγειρική σόδα, που κάνει το γιαούρτι να φουσκώσει και κάνει την πίτα πιο αφράτη και πιο πλούσια σε γεύση.
Παραδοσιακά, η μπανίτσα με τυρί παρασκευαζόταν την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αλλά σήμερα μπορεί να αγοραστεί όλο το χρόνο. Εκτός από την κλασική συνταγή της πίτας υπάρχουν και άλλα είδη αλμυρών ή γλυκών οι οποίες είναι γεμιστές με διάφορα λαχανικά και φρούτα.
6. Τουρκία: Gaziantep baklavası
Ακολουθεί η Τουρκία με τον περίφημο «μπακλαβά» της. Αν και υπάρχουν πολλές ποικιλίες μπακλαβά, με τόσες διαφορετικές και απίθανες γεμίσεις ο πραγματικά «κλασικός» μπακλαβάς είναι εκείνος με φιστίκι από το Gaziantep και ο οποίος περιέχει ποσότητα μίας κρέμας που αποκαλείται καϊμάκ.
7. Ελλάδα: Τρίγωνα Πανοράματος
Από την λίστα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το γλυκό «σήμα κατατεθέν» της Θεσσαλονίκης. Το παραδοσιακό γλυκό καλά κρατεί για περισσότερο από μισό αιώνα. Οι Θεσσαλονικείς, ειδικά τις Κυριακές, ανηφορίζουν στο Πανόραμα για να απολαύσουν το εξαιρετικό γλυκό.
Τα τραγανά και βουτυρώδη τριγωνικά (σε σχήμα κώνου) αρτοσκευάσματα φύλλου συνήθως εμποτίζονται σε σιρόπι και γεμίζονται με κρέμα που φτιάχνεται συνήθως με συνδυασμό κρόκων αυγών, αλεύρι, βούτυρο, γάλα, ζάχαρη, βανίλια και κρέμα γάλακτος.
8. Γαλλία: Croissant
Το κρουασάν είναι από τα λίγα σνακ που έχουν συνδεθεί τόσο με τη γαλλική κουλτούρα. Πρόκειται για ένα λαχταριστό σνακ με πολλές παραλλαγές καθώς πέρα από τα κλασικά κρουασάν βουτύρου υπάρχουν και τα γεμιστά τόσο γλυκά όσο και αλμυρά. Το κρουασάν κουβαλά ένα «πέπλο μυστηρίου» για την πραγματική καταγωγή του καθώς όπως λέγεται, μέχρι τον 19ο αιώνα οι Γάλλοι το θεωρούσαν ξενόφερτο έδεσμα, το οποίο πωλούνταν εξάλλου αποκλειστικά σε βιενέζικα αρτοποιεία στις αριστοκρατικές συνοικίες των Παρισίων.
Όσο για το πώς κατέφθασε στη Γαλλία, το ταξίδι του παραμένει ακόμα και σήμερα αντικείμενο ιστορικής διαμάχης.
9. Αίγυπτος: Kunāfah
Το «Kunāfah» είναι αραβικό γλυκό το οποίο συνήθως σερβίρεται κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού. Είναι ένα είδος γλυκιάς ζύμης όπως οι κρέπες και σερβίρεται με σοκολάτα, κρέμα, καρύδια ή καρύδα. Εμφανισιακά μοιάζει με τηγανίτα.
Στην Τουρκία υπάρχει ένα αντίστοιχο γλυκό, το «künefe», το οποίο παρασκευάζεται με τυρί Hatay και καλύπτεται με φιστίκια Αιγίνης.
10. Ελλάδα: Μπουγάτσα
Η πρώτη δεκάδα κλείνει με ακόμη ένα παραδοσιακό ελληνικό γλύκισμα, την «Μπουγάτσα». Το παραδοσιακό γλυκό το έφεραν Μικρασιάτες πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κάνοντάς την ιδιαίτερα δημοφιλή στη Βόρεια Ελλάδα, ειδικά στις Σέρρες και στη Θεσσαλονίκη, που θεωρούνται φημισμένες για τη μπουγάτσα τους.
Η κλασική γεύση της μπουγάτσας είναι με κρέμα - κανέλα ή με τυρί. Ωστόσο υπάρχουν πολλές παραλλαγές που περιλαμβάνουν μήλο, κατσικίσιο τυρί και κολοκύθι, κιμά, χόρτα, μέλι και κρέμα σοκολάτας.
11. Βραζιλία: Παστέλ
Το παστέλ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σνακ της Βραζίλιας. Πρόκειται για ένα γρήγορο γεύμα που πωλείται στις στις υπαίθριες αγορές της χώρας και ειδικά στη νότια πολιτεία του Σάο Πάολο. Το παστέλ είναι μία τηγανιτή ζύμη η οποία περιέχει γέμιση. Τα κοινά γεμίσματα περιλαμβάνουν γεύση «πίτσας» (ντομάτα, ρίγανη και τυρί μοτσαρέλα), κάρνι (βοδινό, μερικές φορές με αυγά σκληρά βρασμένα), και ψάρι (ψάρι γάδου με βότανα και κρεμμύδι).
Υπάρχουν επίσης γλυκές ποικιλίες και συνήθως φτιάχνονται με σοκολάτα, μπανάνες ή μαρμελάδα. Η ακριβής προέλευση του πιάτου δεν είναι γνωστή, αλλά πιστεύεται ότι το παστέλ προήλθε από το κινέζικο σπρινγκ ρολ, το οποίο έφεραν στη Βραζιλία Ιάπωνες μετανάστες.
Συνήθως σερβίρονται ζεστά και συνήθως συνοδεύονται από μπύρα ή ένα ποτήρι χυμό ζαχαροκάλαμου.
12. Κροατία: Burek sa sirom
Το «Burek sa sirom» έχει επιρροές από την Μεσογειακή (Ελληνική), την Κεντροευρωπαϊκή, την Τουρκική αλλά και την αρχαία Σλαβική κουζίνα. Έχει ήπιες και παράλληλα πολύ φρέσκες γεύσεις. Πρόκειται για τηγανισμένα φύλλα που γεμίζουν με τυρί, κρέας, μανιτάρια. Στην γλυκιά εκδοχή του το «Burek» έχει κεράσια.
13. Βοσνία και Ερζεγοβίνη: Zeljanica
Το «Zeljanica» είναι ένα είδος πίτας που μοιάζει αρκετά με «σπανακόπιτα». Πρόκειται για ένα πιάτο που περιέχει γαλακτοκομικά προϊόντα, χόρτα και αυγά και είναι τυλιγμένη με ζύμη φύλλου. Στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη το τρώνε ως ορεκτικό.
14 Λιθουανία: Kibinai
Τα πιτάκια της Λιθουανίας με το όνομα «Kibinai» παρασκευάζονται με ζύμη που είναι εμπλουτισμένη με βούτυρο, αυγά, κεφίρ ή ξινή κρέμα. Η ζύμη είναι χειροποίητη και παραδοσιακά γεμίζεται με κιμά, κρεμμύδια και διάφορα μυρωδικά.
Συνήθως έχει σχήμα μισοφέγγαρου. Τα Kibinai είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στην εθνική μειονότητα Karaim στη Λιθουανία.
15. Τουρκία: Kalburabastı
Το «Kalburabastı» οπτικά θυμίζει μελομακάρονο, είναι ένα ιδιαίτερο γλυκό, κάτι ανάμεσα σε κέικ, μπισκότο και σιροπιαστό, έχει χρυσόξανθο χρώμα και γεύση που θυμίζει μπισκότο βουτύρου.
Στην Τουρκία συνηθίζεται να σερβίρεται μαζί με τον καφέ. Παρασκευάζεται με νερό, ζάχαρη και χυμό λεμονιού. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές κατά τη διάρκεια των ισλαμικών εορτών. Η ζύμη συνήθως φτιάχνεται με βούτυρο, αλεύρι, αυγά, καρύδια, λάδι και μαγειρική σόδα.
16. Τουρκία: Μπακλαβάς
Η λίστα συνεχίζει με ακόμη ένα έδεσμα από τα βάθη της Τουρκίας, τον «Μπακλαβά». Πρόκειται για ένα λαχταριστό επιδόρπιο που δημιουργείται με στρώσεις λεπτής ζύμης φύλλων πλεγμένες με ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς και σιρόπι. Η συνταγή έχει περάσει στην Ελλάδα πριν από αρκετούς αιώνες με διάφορες παραλλαγές.
17. Αυστρία: Apfelstrudel
Το αγαπημένο γλυκό των Αυστριακών ονομάζεται «Apfelstrudel» και έχει πολλές παραλλαγές, γλυκό, λιγότερο γλυκό, αλμυρό ή με τυρί. Αποτελείται από λεπτές στρώσεις ζύμης γεμάτες με μια γευστική γέμιση μήλου.
Πιστεύεται ότι το «Apfelstrudel» έφτασε πρώτα στην Ουγγαρία και μετά στην Αυστρία, λόγω του γεγονότος ότι οι Οθωμανοί είχαν συνεχείς αλληλεπιδράσεις με τους Αψβούργους.
18. Βοσνία και Ερζεγοβίνη: Burek
Το Burek αποτελείται από στρώσεις ζύμης φύλλου γεμισμένες με διάφορες αλμυρές γεμίσεις. Παρά την τουρκική του προέλευση, αυτό το πιάτο έχει εξελιχθεί σε ένα περήφανο στολίδι της βοσνιακής εθνικής κουζίνας. Αν και οι περισσότεροι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι μόνο το Burek με μοσχαρίσιο κιμά είναι το αυθεντικό, το ίδιο πιάτο εμφανίζεται και με άλλες γεμίσεις όπως τυρί, σπανάκι και πατάτες.
Το μπουρέκ ψήνεται τυλιγμένο σε σχήμα σαν σαλιγκάρι. Το πιάτο είναι εξαιρετικά δημοφιλές σε όλα τα Βαλκάνια.
19. Βουλγαρία: Banitsa
Στο Νο19 βρίσκεται και πάλι η «Banitsa», η παραδοσιακή πίτα που συναντήσαμε και στη θέση Νο5 απλά με μία παραλλαγή. Η «Banitsa» είναι ένα παραδοσιακό βουλγαρικό πιάτο που φτιάχνεται με φύλλα, μείγμα αυγών, γιαουρτιού και παραδοσιακών τυριών.
Ωστόσο οι πίτες με γέμιση λαχανικών, είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Βουλγαρία. Πολλές φορές μάλιστα έχουν γέμιση από λαχανικά όπως σπανάκι, τσουκνίδες, μαϊντανό, λάχανο και πράσο.
20. Τουρκία: Katmer
Ο κατάλογος κλείνει με ένα τουρκικό παραδοσιακό γλύκισμα που η γεύση του φέρνει σε «μπακλαβά». Το Katmer είναι μία λεπτή γλυκιά πίτα γεμιστή με φιστίκι και κρέμα. Υπάρχουν τηγανητές αλλά και ψητές στο φούρνο. Παραδοσιακά, την επόμενη μέρα ενός γάμου η οικογένεια του γαμπρού στέλνει κατιμέρια στην οικογένεια της νύφης.
Διαβάστε επίσης
Taste Atlas: Η ελληνική κουζίνα δεύτερη καλύτερη στον κόσμο
Tripadvisor: Δύο ελληνικές παραλίες στις 25 καλύτερες του κόσμου
