Βρετανία: Μέσα στο «νησί των παιδόφιλων» - Η αλήθεια για το θέρετρο με τους βιασμούς από μοναχούς

Οι ρωμαιοκαθολικοί μοναχοί Τραπιστές αναμένεται να απέχουν από περιττές ομιλίες, να δεσμεύονται σε σκληρή εργασία και να αφιερώνουν τη ζωή τους στην ευσέβεια.

Πώς στο καλό λοιπόν ένα από τα πιο διάσημα αβαεία του τάγματος, στο νησί Caldey στη Βρετανία, στα ανοικτά των ακτών του Pembrokeshire, έγινε καταφύγιο για παιδόφιλους που επί τρεις δεκαετίες κακοποιούσαν ατιμώρητα πάνω από 50 παιδιά;

Όπως αποκαλύπτει μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες, το Caldey Island - που ανήκει στο Τάγμα των Κιστερσιανών της Αυστηρής Παρατηρητικότητας - δεν ήταν μια νηφάλια θρησκευτική αποστολή, αλλά ένα άθλιο άντρο σεξουαλικής παρέκκλισης και ηθικής ανομίας.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που αυτό το φαινομενικά ήρεμο φυλάκιο έχει πάρει το παρατσούκλι «Νησί των Παιδόφιλων».

Περισσότεροι από 60.000 τουρίστες κάθε χρόνο παίρνουν το μισό μίλι του πλοίου από το Tenby στο Caldey κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Μεταξύ των κύριων αξιοθέατων είναι μια μεσαιωνική εκκλησία, το θρυλικό εργοστάσιο σοκολάτας, τα εκτεταμένα δάση με γαλάζιες καμπανούλες και οι μαγευτικές παραλίες.

Δεν είναι υπερβολή να αποκαλείται το Caldey ένα από τα πιο γραφικά σημεία της Ουαλίας.

Αλλά το νησί των 540 στρεμμάτων - που φιλοξενεί μόλις 40 μόνιμους κατοίκους, συμπεριλαμβανομένων οκτώ μοναχών - είναι πιο διάσημο για τη μοναστική παράδοση που χρονολογείται από τον 6ο αιώνα.

Το αβαείο που υπάρχει σήμερα χτίστηκε από βενεδικτίνους μοναχούς το 1906, αλλά πουλήθηκε, μαζί με το νησί και τα κτίριά του, στο τάγμα των Κιστερκιανών το 1925, υπό την επίβλεψη του οποίου έγιναν οι πρόσφατες φρικτές παραβάσεις.

Είναι πλέον κατανοητό ότι μεταξύ 1960 και 1992, τουλάχιστον 54 παιδιά, ορισμένα από τα οποία ήταν μόλις τριών ετών, κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από μοναχούς και λαϊκούς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων με ποινικό μητρώο που ζούσαν στο νησί με ψεύτικα ονόματα. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, η κακοποίηση έφτανε μέχρι βιασμό.

Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων θεωρείται ότι επισκέπτονταν το νησί σε διακοπές με την οικογένειά τους ή σε ταξίδια που οργανώνονταν και πληρώνονταν από καθολικές ομάδες νεολαίας και σχολεία.

Η πραγματικά καταδικαστική έκθεση 73 σελίδων ανατέθηκε τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους από τον πρόσφατα διορισμένο ηγούμενο, πατέρα Jan Rossey, και συντάχθηκε από τον πρώην βοηθό επίτροπο της αστυνομίας και του εγκλήματος Jan Pickles OBE. Συνολικά 16 επιζώντες παρείχαν στον Pickles τις δικές τους συγκινητικές και συχνά οδυνηρές μαρτυρίες.

Το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης επικεντρώνεται στον κατά συρροή σεξουαλικό εγκληματία πατέρα Thaddeus Kotik - γνωστό ως «πατέρα Thadd» - ο οποίος κακοποίησε μια σειρά από παιδιά στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 και απέφυγε τη δικαιοσύνη μέχρι το θάνατό του το 1992.

Ο Kotik ισχυρίστηκε ότι πολέμησε με τον Πολωνικό Ελεύθερο Στρατό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ άλλων στην D-Day το 1944, πριν μετακομίσει στο νησί Caldey το 1947 και αρχίσει να διδάσκει θρησκευτικά. Αλλά αυτή η περίτεχνη ιστορία αποδεικνύεται τώρα ότι είναι μια πλήρης απάτη. Διότι η έκθεση της κας Pickles αποκαλύπτει ότι, κατόπιν έρευνας, ο Kotik ήταν στην πραγματικότητα «ανατολικός εργάτης» σε γερμανικό στρατόπεδο το 1944 - και σίγουρα δεν πολεμούσε στις παραλίες της Γαλλίας.

Η αποκάλυψη αυτή οδήγησε την κα Pickles στο συμπέρασμα ότι ο Kotik κατασκεύασε τα στρατιωτικά του διαπιστευτήρια προκειμένου να αποκτήσει τη βρετανική υπηκοότητα, κάτι που πέτυχε το 1959, τρία χρόνια μετά τη χειροτονία του στο Τάγμα των Κιστερκιανών.

Η έκθεση διαπίστωσε ότι χρησιμοποιούσε «πολύπλοκες στρατηγικές» για να προσελκύει μικρά παιδιά και να κερδίζει την εμπιστοσύνη των γονέων τους.

Ο Kotik διατηρούσε μια κατοικίδια χελώνα και πολυάριθμα γατάκια για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μικρών παιδιών πριν τα παρασύρει στο γαλακτοκομείο του νησιού ή σε κρυμμένους όρμους όπου μπορούσε να διαπράττει την κακοποίησή του αθέατος.

Σε ορισμένες φρικτές περιπτώσεις, κέρδισε ακόμη και την εμπιστοσύνη των γονέων και προσφέρθηκε να προσέχει τα παιδιά τους, αποκτώντας έτσι απρόσκοπτη πρόσβαση στο θήραμά του.

Το «θύμα 001» ήταν δέκα ετών όταν, σύμφωνα με τα δικά του λόγια, ο Kotik του έδωσε «σοκολάτα και γλυκά» πριν τον «αγκαλιάσει και τον φιλήσει».

Σε μια σπαρακτική ομολογία, το «Θύμα 001» αποκάλυψε στην κα Pickles ότι φοβόταν ότι θα έμπαινε σε μπελάδες αν δεν συμφωνούσε να συναντηθεί με τον μοναχό, και μάλιστα ότι προσφέρθηκε εθελοντικά να το κάνει για να προστατεύσει τον μικρότερο αδελφό του από την ίδια μοίρα.

Μόνο πολλά χρόνια αργότερα η αδελφή του θύματος 001 παραδέχτηκε ότι είχε βιαστεί από τον Kotik.

Σε μια άλλη ανησυχητική μαρτυρία, ένας μάρτυρας της κακοποίησης του Kotik θυμήθηκε μια περίπτωση κατά την οποία ένα νεαρό κορίτσι «ήταν μισοξαπλωμένο στο στήθος του πατέρα Θαδδαίου... Τη φιλούσε γύρω από το πρόσωπό της και στα χείλη της... Μέρος του χεριού του ήταν κάτω από το παντελόνι της και χάιδευε τον πισινό της».

Ο μάρτυρας, ο οποίος κατονομάζεται μόνο ως «Ν», ανέφερε τα όσα είδε στον τότε ηγούμενο, πατέρα Robert O'Brien, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.

Δυστυχώς, η ιστορία της σεξουαλικής κακοποίησης στο Caldey Island δεν είναι μόνο μια ιστορία τραγελαφικού παραπτώματος, αλλά και μιας παρατεταμένης και συστηματικής συγκάλυψης.

Ένας άλλος μάρτυρας που κατέθεσε στοιχεία για την έκθεση, έφηβος την εποχή της κακοποίησης από τον Kotik, περιέγραψε τον μοναχό ως «ανατριχιαστικό» και «παιδικό». 'Κατά τη γνώμη μου', συνέχισε ο μάρτυρας, 'ήταν περισσότερο τύπος του Michael Jackson παρά του Jimmy Savile'.

Αυτές είναι μόνο ένα δείγμα από τις πολλές ενοχλητικές μαρτυρίες εναντίον του Kotik, ένας σημαντικός αριθμός των οποίων είναι πολύ ενοχλητικός για να αναπαραχθεί εδώ.

Ο ατιμασμένος πλέον πατέρας Thaddeus Kotik θάφτηκε στο νησί μετά το θάνατό του το 1992. Το 2017, μια ανώνυμη γυναίκα-θύμα ζήτησε να εκταφούν τα λείψανα του μοναχού και να απομακρυνθούν από το νησί, εκφράζοντας τη θλίψη της που ένα μέρος τέτοιας φυσικής ομορφιάς «έπρεπε να φιλοξενεί αποκρουστικά πλάσματα».

*Με πληροφορίες από την Daily Mail