ΚΟΣΜΟΣ

Μόσχα: H μουσική παρτιτούρα της παρέλασης της Νίκης

Μόσχα: H μουσική παρτιτούρα της παρέλασης της Νίκης

Η στρατιωτική παρέλαση στη Μόσχα στην Κόκκινη Πλατεία, η οποία κάθε χρόνο διεξάγεται στις 9 Μαΐου προς τιμήν της Ημέρας της Νίκης επί της χιτλερικής Γερμανίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εντυπωσιάζει τους θεατές όχι μόνο με την ιδανική ακρίβεια των τμημάτων που παρελαύνουν, αλλά και με τη μουσική υπόκρουση, η οποία γίνεται ζωντανά.

Η μικτή στρατιωτική ορχήστρα – σχεδόν 900 μουσικοί – υπό τη διεύθυνση του γενικού στρατιωτικού διευθυντή ορχήστρας αντιστρατήγου Βαλέρι Χαλίλοφ ακούγεται σαν ένα ενιαίο όργανο.

Ο Βαλέρι Χαλίλοφ σε συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας» είπε, ότι συμμετέχει σε στρατιωτικές παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία από το 1967, όταν ήταν ακόμα νεαρός μαθητής της στρατιωτικής σχολής του Σουβόροφ:

Κάθε φορά, αναμφίβολα, νιώθεις και ένα αίσθημα ευθύνης, και, φυσικά, μία υπερηφάνεια. Ειδικά, όταν ξεκινάει η μουσική του τραγουδιού «Ιερός πόλεμος». Μου φαίνεται, ότι το νιώθουν όλοι αυτό, επειδή κάθε Ρώσος θυμάται τον πόλεμο, τους συγγενείς, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους σε αυτόν τον πόλεμο. Αυτό προκαλεί έναν ισχυρό συναισθηματικό αντίκτυπο και προσδίδει κάποιες δυνάμεις για τη μελλοντική ζωή. Έτσι αισθάνομαι εγώ, τουλάχιστον.

Ο αντιστράτηγος Χαλίλοφ μιλάει για το τραγούδι του Αλεξάντρ Αλεξάντροφ «Ιερός πόλεμος», το οποίο στη Ρωσία θεωρείται ως το μουσικό σύμβολο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε γραφτεί τον Ιούνιο του 1941, λίγες μόλις μέρες μετά την επίθεση των χιτλερικών στρατευμάτων στη Σοβιετική Ένωση, όταν η έκβαση του πολέμου ήταν σε όλους άγνωστη, αλλά υπήρχε η ιερή πίστη στη νίκη επί του εχθρού. Σήμερα αυτή η μελωδία ακούγεται κατά την έναρξη της παρέλασης, όταν μεταφέρεται το λάβαρο της Νίκης.

Το πέρασμα κάθε τύπου στρατευμάτων από την Κόκκινη Πλατεία συνοδεύεται από συγκεκριμένη μουσική. Αυτή είναι και παραδοσιακά στρατιωτικά εμβατήρια περασμένων αιώνων, και κλασικά, και σύγχρονα τραγούδια και εμβατήρια. Διευθύνει την τεράστια ορχήστρα ο διευθυντής με τα λευκά γάντια. Ο Βαλέρι Χαλίλοφ γνωρίζει, πόσος κόπος υπάρχει πίσω από αυτήν την «πανηγυρική» έξοδο:

Είναι δύσκολο με την έννοια, ότι ο μουσικός πρέπει να απομνημονεύσει περίπου 30 έργα. Η δεύτερη δυσκολία, φυσικά, είναι ο συγχρονισμός όλων των κινήσεων. Για παράδειγμα, η έξοδος περίπου 900 ατόμων πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι μία ενιαία ορχήστρα. Τα λευκά γάντια είναι όχι μόνο ένδειξη της λαμπρότητας, αλλά αναμφίβολα, μία αναγκαιότητα, ώστε να φαίνεται από μακριά, επειδή το μέτωπο των μουσικών της ενιαίας ορχήστρας εκτείνεται περίπου 150 μέτρα.

Η παρέλαση ολοκληρώνεται με το διάσημο εμβατήριο «Αποχαιρετισμός της Σλάβας», η 100η επέτειος του οποίου γιορτάστηκε τον περασμένο χρόνο. Αυτή την αγαπημένη σε όλο τον κόσμο μελωδία έγραψε ο στρατιωτικός μουσικός συνταγματάρχης Βασίλι Αγκάπκιν. Και, παρεμπιπτόντως, ο ίδιος είχε διευθύνει τη μικτή ορχήστρα 200 ατόμων κατά τη διάρκεια της ιστορικής παρέλασης της 7ης Νοεμβρίου του 1941. Οι συμμετέχοντες εκείνης της παρέλασης κατευθείαν από την Κόκκινη πλατεία μεταφέρονταν στο μέτωπο για να υπερασπιστούν τη Μόσχα από τα χιτλερικά στρατεύματα, τα οποία πλησίαζαν την πρωτεύουσα. Έξω από τη Μόσχα τα γερμανικά στρατεύματα υπέστησαν την πρώτη μεγάλη ήττα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.