ΚΟΣΜΟΣ

Αμπότ: Η φωτογραφία του πνιγμένου αγοριού συνηγορεί υπέρ της μεταναστευτικής μας πολιτικής

Αμπότ: Η φωτογραφία του πνιγμένου αγοριού συνηγορεί υπέρ της μεταναστευτικής μας πολιτικής

Η συγκλονιστική φωτογραφία του τρίχρονου πνιγμένου αγοριού από τη Συρία, που ξεβράστηκε σε παραλία του Μπόντρουμ έπειτα από το ναυάγιο του σκάφους που μετέφερε την οικογένειά του στο νησί της Κω, υπογραμμίζει την ανάγκη να τερματιστεί η δραστηριότητα των πλοίων που διακινούν πρόσφυγες και μετανάστες και συνηγορεί υπέρ της εξαιρετικά περιοριστικής πολιτικής που ακολουθεί η Καμπέρα, δήλωσε σήμερα ο Αυστραλός πρωθυπουργός Τόνι Άμποτ.

Οι φωτογραφίες του άψυχου σώματος του τρίχρονου Αϊλάν Κούρντι, που είδαν το φως της δημοσιότητας την ώρα που η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με τη σοβαρότερη μεταναστευτική κρίση στην ιστορία της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καταδεικνύουν τον "εγκληματικό" χαρακτήρα της παράνομης διακίνησης ανθρώπων, υπογράμμισε ο Αυστραλός πρωθυπουργός.

Μετά την άνοδό της στην εξουσία τον Σεπτέμβριο του 2013, η συντηρητική κυβέρνηση του Άμποτ διοργάνωσε με τη μεσολάβηση του στρατού τη συστηματική επαναπροώθηση των πλοίων με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που εισέρχονταν στα χωρικά ύδατα της Αυστραλίας στον τόπο από τον οποίο αναχώρησαν. "Είναι μια φωτογραφία που σου σπαράζει την καρδιά και που (...) ούτε ένας άνθρωπος που είναι γονιός δεν μπορεί να δει χωρίς να αισθανθεί συντετριμμένος", σημείωσε ο επικεφαλής της αυστραλιανής κυβέρνησης. "Ξέρω ότι υπάρχει ενδιαφέρον για την πολιτική που έχει εφαρμόσει η Αυστραλία καθώς αν τερματίσει κάποιος τη δραστηριότητα των διακινητών, τότε αναγκαστικά δεν υπάρχουν πλέον θάνατοι στη θάλασσα.

Το πιο ανθρώπινο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα είναι να εξαρθρώσει αυτό το εγκληματικό δίκτυο διακίνησης", σύμφωνα με τον ίδιο. Η πολιτική που ακολουθεί η Αυστραλία συνίσταται σε δύο μέρη. Τα πλοία του πολεμικού ναυτικού σταματούν τα πλεούμενα που μεταφέρουν μετανάστες και πρόσφυγες και τα στέλνουν πίσω στο σημείο μετεπιβίβασης των μεταναστών, συχνά προς την Ινδονησία. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που καταφέρνουν να φτάσουν στις ακτές της Αυστραλίας τοποθετούνται σε καταυλισμούς, στους οποίους κρατούνται ενόψει της απομάκρυνσής τους, στο νησί Μάνους, στην Παπούα-Νέα Γουινέα, ή στο νησί Ναούρου, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ακόμη κι αν θεωρηθεί νόμιμο το αίτημά τους για τη χορήγηση ασύλου μετά την εξέταση του φακέλου τους, η Καμπέρα δεν τους δίνει την άδεια να εγκατασταθούν στην Αυστραλία.

Η μόνη επιλογή που τους προσφέρει είναι να επιστρέψουν στις χώρες τους, ή να ζήσουν στους καταυλισμούς αυτούς κράτησης στα νησιά ή στην Καμπότζη, τη φτωχή χώρα με την οποία η Αυστραλία έχει συνάψει σχετική συμφωνία. Η Αυστραλία δηλώνει ότι η πολιτική αυτή έχει στεφθεί με επιτυχία, καθώς κανένα πλοίο με πρόσφυγες και μετανάστες δεν έχει φτάσει εδώ και έναν χρόνο στη χώρα και δεν έχει καταγραφεί ούτε ένας θάνατος στη θάλασσα. Από το 2013, συνολικά 20 πλοία με 633 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν επαναπροωθηθεί στον τόπο από τον οποίο αναχώρησαν.

Οι υπέρμαχοι ωστόσο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χαρακτηρίζουν "καταστροφή" την τοποθέτηση των προσφύγων στους καταυλισμούς αυτούς κράτησης, επικαλούμενοι πολλά κρούσματα κακομεταχείρισής τους σε αυτούς.