Αίθρα Λυκουρέζου: Ο απολογισμός για τα 47α γενέθλιά της - «Με αφορά ο δρόμος της ψυχής»
Η μακροσκελής ανάρτηση της κόρης της Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου για τα γενέθλιά της
Η Αίθρα Λυκουρέζου
Τα γενέθλιά της έχει σήμερα η Αίθρα Λυκουρέζου, η οποία προχώρησε σε μία μακροσκελή ανάρτηση κάνοντας τον απολογισμό για τα 47 χρόνια ζωής της.
Η κόρη της Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου συνόδευσε την ανάρτησή της με μία φωτογραφία από την ημέρα της γέννησής της που δημοσίευτηκε σε εφημερίδα της εποχής, στην οποία απεικονίζεται η μητέρα της να κρατά την ίδια στην αγκαλιά της.
Ολόκληρη η ανάρτηση της Αίθρας Λυκουρέζου:
«Κάπως έτσι… 12/11, ημέρα Κυριακή, γεννήθηκα. Νιώθω χορτασμένη. Νιώθω καλά μέσα μου πως, μετά από τόσους εσωτερικούς αγώνες, κάπου καλά είμαι. Χωρίς να σημαίνει πως είμαι κάπου ψηλά. Όχι. Ψηλά θα φτάσω όταν φύγω από αυτήν εδώ τη Ζωή. Δεν με αφορά ο πρωταθλητισμός. Με αφορά ο δρόμος της ψυχής. Να είναι με αυθεντικότητα, αλήθεια, δημιουργία, κίνηση, ευχαρίστηση, έρωτα, αγάπη, συμμαχία, επικοινωνία. Με αφορούν οι δεσμοί. Να είναι ουσιαστικοί. Να μιλάμε ντόμπρα. Να υπάρχουμε γιατί το νιώθουμε.
Σκέφτομαι πως η Ζωή είναι ένα όνειρο, μια ανάσα… Τι ζούμε σε αυτό το όνειρο λοιπόν; Τι αξίες έχουμε; Να νιώθω ελεύθερη — το μεγαλύτερό μου πάθος. Ελεύθερη στην ψυχή, στην καρδιά. Να δημιουργώ. Να ονειρεύομαι. Να πράττω με αυθεντικότητα και αλήθεια. Έζησα πολλά. Πολλές πληγές. Πολλές παραστάσεις. Πειραματίστηκα. Δοκίμασα. Είδα. Ένιωσα. Αυτό που ξέρω είναι πως οτιδήποτε και να κάνεις είναι περαστικό, και αυτό για κάποια πράγματα πονάει. Ο πόνος κάθε, μα κάθε φορά, με πάει παραπέρα. Με δυναμώνει. Γιατί να πονάμε; Να δοκιμαζόμαστε; Όλα στο μυαλό…
Σκοτάδι ατελείωτο το μέσα – ποιος να με καταλάβει; Ποιος να με νιώσει; Χρειάζομαι την πειθαρχία που τόσα χρόνια πάλευα να δημιουργήσω. Γιατί χανόμουνα στα πάντα. Άλλη μια χρονιά, λοιπόν, ξεκινά για εμένα. Άλλη μια χρονιά προς τα μπρος. Με σκέψεις, λέξεις, συναισθήματα γεμάτα φως. Μπας και μικρύνω το σκοτάδι μου. Μπας και μπορέσω για άλλη μια φορά να πορευτώ μαζί του. Χωρίς φόβο. Με αγάπη. Για αυτό που είμαι εγώ» γράφει η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.