Κυβερνητικές κωλοτούμπες και παλινωδίες με το παράλληλο πρόγραμμα
Η κυβέρνηση πετάει την μπάλα στην εξέδρα και υποστηρίζει ότι φταίνε οι… άλλοι για την προσωρινή (;) απόσυρση του νομοσχεδίου - Απίστευτα πισωγυρίσματα και παιδιάστικες «δεύτερες σκέψεις» στις πλάτες ενός λαού που υποφέρει.
Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου
Έχει παρατηρηθεί, κατά γενική ομολογία, πως σχεδόν κάθε φορά που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απουσιάζει στο εξωτερικό, η κυβέρνηση παρουσιάζει μια εικόνα ως προς την υλοποίηση συγκεκριμένων αποφάσεων και πολιτικών, η οποία προξενεί, το λιγότερο, θυμηδία.
Κι εκτός του ότι διαψεύδει τις ελπίδες και τις προσδοκίες των ανθρώπων που την ψήφισαν για «δεύτερη φορά Αριστερά», εν συνεχεία προσπαθεί να βγει και από πάνω και μάλιστα σε ύφος θρασύ, κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλο σε όλους τους υπόλοιπους ότι εκείνοι φταίνε.
Η χθεσινή ημέρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με μία και μόνον λέξη: τραγέλαφος. Πώς αλλιώς, άλλωστε, θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς, όταν τη στιγμή που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης μιλούσε στο ραδιόφωνο υπεραμυνόμενος του παράλληλου προγράμματος και έκανε λόγο για αναλογία «80 προς 20» ως προς την εφαρμογή του έναντι του «Μνημονίου 3», σχεδόν ταυτόχρονα ο ίδιος ο κυβερνητικός μηχανισμός έσπευδε να τον διαψεύσει, αποσύροντας από την ημερησία διάταξη της Βουλής την όλη συζήτηση;
Και δεν είναι μόνον η αλγεινή εντύπωση για το στεγνό «άδειασμα» του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Αυτό ήταν το λιγότερο.
Και επειδή πολλοί πέριξ του Μαξίμου φαίνεται ότι έχουν κοντή μνήμη, θα πρέπει να θυμηθούν πως ένας από τους βασικούς λόγους που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίστηκε εκ νέου και για δεύτερη φορά, μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος και την υπογραφή του επαχθούς Μνημονίου, ήταν αυτό ακριβώς το παράλληλο πρόγραμμα. Μια σειρά πολιτικών που θα λειτουργούσαν ως αντίβαρο απέναντι στις πολιτικές αίματος που θα επιδίωκαν να επιβάλουν οι εκπρόσωποι των δανειστών.
Η μία κυβίστηση (κατά το λαϊκότερον «κωλοτούμπα») έφερε την άλλη: Αμέσως μόλις το Μαξίμου αντιλήφθηκε την γκάφα που έκανε, αφού θεωρήθηκε – και όχι άδικα – ότι υπήρξε δάκτυλος Κουαρτέτου ως προς την απόσυρση του παράλληλου προγράμματος, ο κυβερνητικός μηχανισμός φρόντισε, με ιδιαίτερη σπουδή μάλιστα, να επιδοθεί στη γνώριμη τακτική του, ήτοι να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα της αντιπολίτευσης.
Η ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα έγραφε ότι «μετά τις καταγγελίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης «δημιουργήθηκαν εξίσου ανυπόστατες εντυπώσεις με κίνδυνο να προκληθούν εμπόδια στην διαπραγμάτευση, αλλά και στο κυβερνητικό έργο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης».
Μάλιστα, το πρωθυπουργικό γραφείο επέκρινε ανοιχτά την αντιπολίτευση για το γεγονός ότι προκλήθηκε εμπλοκή στη διαδικασία συζήτησης του νομοθετήματος κάνοντας λόγο για «ανεύθυνη στάση και την αποχώρηση τριών κομμάτων από τη κοινοβουλευτική διαδικασία», υποστηρίζοντας ότι είναι ανυπόστατη η καταγγελία ότι δήθεν το νομοσχέδιο που κατατίθεται με επείγουσα διαδικασία επιβαρύνει δημοσιονομικά και εκτροχιάζει το προϋπολογισμό.
Παράλληλα, το Μαξίμου έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι «το νομοσχέδιο ποτέ δεν αποσύρθηκε αλλά ο Πρόεδρος της Βουλής εισηγήθηκε στη Σύνοδο των Προέδρων την συνέχιση της συζήτησης του ν/σ, με την κανονική διαδικασία που προβλέπεται από τον κανονισμό της Βουλής, στην αρχή του χρόνου».
Απλά ερωτήματα αναζητούν απαντήσεις
Επειδή, είθισται να λέμε ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και μηδαμώς της γκάφας, μοιραία εγείρονται συγκεκριμένα ερωτήματα.
Θα σοβαρευτείτε, επιτέλους, κύριοι της κυβέρνησης; Το ότι έχει κατά βάθος πλάκα προς τέρψιν του Twitter να προβάλλετε παιδιάστικες δικαιολογίες ως προς τα πισωγυρίσματα των πολιτικών σας δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι νομιμοποιείστε να συμπεριφέρεστε με λογικές τύπου «δεν φταίω εγώ κύριε, δεν το έκανα εγώ, το έκανε η Γιαδικιάρογλου».
Τη στιγμή που προκαλείτε γέλωτες και χάχανα, λησμονείτε πως όλες αυτές οι απίστευτες παλινωδίες δρουν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος ασφυκτιά υπό το βάρος ενός αιματοβαμμένου Μνημονίου.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διερωτηθεί κάποτε στον απόηχο της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη: «Τελικά, ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Το ίδιο ερώτημα επανέρχεται, υπό τελείως διαφορετικό πρίσμα, τώρα. Μπορείτε, επιτέλους, να κυβερνήσετε και να πάψετε τα παιδιαρίσματα, κύριοι της κυβέρνησης;
Μπορείτε, επιτέλους, να δουλέψετε σοβαρά και να κοιτάξετε στα μάτια αυτούς που σας ψήφισαν αλλά και αυτούς που δεν σας ψήφισαν, καθώς όλοι αγωνιούν για το αύριο;
«Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν άβατα», δήλωσε χθες, Πέμπτη (18/12/2015) η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη.
Καλά τα λόγια. Προσέξτε, μόνον, μην καταντήσει «η Δημοκρατία, το τελευταίο καταφύγιο των απανταχού καθαρμάτων», όπως έλεγε και ο Βολταίρος. Γιατί τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
