Πώς η πρόταση του Μητσοτάκη για τον ΕΝΦΙΑ θα «διαλύσει» τους φτωχούς
Η πρόταση Μητσοτάκη για οριζόντια μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% με παράλληλη μεταφορά της εισπραξιμότητάς του από τους δήμους και κατάργηση της κρατικής ενίσχυσης των ΟΤΑ από την κεντρική διοίκηση ενισχύει τους πλούσιους.
Και αυτό γιατί όχι μόνο προσκρούει στο άρθρο 78 του Συντάγματος, αλλά βαθαίνει τις επιβαρύνσεις του ΕΝΦΙΑ σε βάρος των χαμηλότερων στρωμάτων και δημιουργεί στρεβλώσεις με χαοτικές διαφορές «τελών» σε δήμους.
Αυτό γίνεται κατανοητό με ένα απλό παράδειγμα.
Κάποιος που πληρώνει σήμερα 20.000 ευρώ ΕΝΦΙΑ για μεγάλη ακίνητη περιουσία με τη μείωση 30% θα βρεθεί να πληρώνει 14.000 ευρώ, θα γλιτώνει δηλαδή 6.000 ευρώ ετησίως.
Αντίστοιχα, κάποιος με μικρή ακίνητη περιουσία που πληρώνει 200 ευρώ ΕΝΦΙΑ με μείωση 30% θα βρεθεί να πληρώνει 140 ευρώ, δηλαδή θα γλιτώνει 60 ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με την εξαγγελία του μέχρι το 2021 έπειτα από μια διετή μεταβατική περίοδο θα έχει περάσει στους δήμους η είσπραξη αλλά και ο καθορισμός του ΕΝΦΙΑ.
Ο πρόεδρος της Ν.Δ πρόσθεσε επίσης ότι θα περικοπούν οι ΚΑΠ τους οποίους υπολόγισε σε 2 δισ., ευρώ. Αναφορά που δείχνει ότι κατά πάσα πιθανότητα ο ΕΝΦΙΑ προορίζεται να αντικαταστήσει σχεδόν το σύνολο των κρατικών πόρων οι οποίοι ανέρχονται σε περίπου 2,5 δισ ευρώ.
Σε τεχνοκρατικό επίπεδο το θέμα έχει εξεταστεί από το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης ITA το οποίο σε μελέτη του Νοέμβριο του 2017 έχει καταλήξει ότι ακόμη και εάν τα έσοδα των δήμων από κρατική χρηματοδότηση και φόρο ακινήτων είναι περίπου ίδια ως σύνολο, σε επίπεδο δήμων η αντικατάσταση των ΚΑΠ από τον ΕΝΦΙΑ θα προκαλέσει μεγάλες ανισότητες.
Ένα παράδειγμα που προκύπτει από τη μελέτη είναι ότι ο Δήμος Φιλοθέης - Ψυχικού θα υπερ-πενταπλασιάσει τα έσοδά του (αύξηση 431%) τη στιγμή που ο Δήμος Αγαθονησίου θα μειώσει τα έσοδα του περίπου στο 1/8.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η μελέτη για τον ακριτικό δήμο σε απόλυτους όρους τα έσοδά του από ΚΑΠ ανέρχονται σε 1.517 ευρώ/κάτοικο, όταν τα έσοδα από ΕΝΦΙΑ είναι μόνο 179 ευρώ/κάτοικο
Επομένως σε αντίστοιχες περιπτώσεις προκειμένου να διατηρήσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε σταθερό επίπεδο, ο δήμος είτε θα πρέπει να αυξήσει τη φορολογία είτε να εκχωρήσει υπηρεσίες σε ιδιώτες και να απολύσει εργαζομένους, κάτι που επίσης θα οδηγήσει σε αυξημένο κόστος για τους δημότες.
Όλα αυτά ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει υποστεί περικοπές κρατικών πόρων της τάξης του 60% στα χρόνια της κρίσης ενώ το ύφος των παρακρατηθέντων πόρων μεταξύ 2010-2022 (στο πλαίσιο της εφαρμογής του Μεσοπροθέσμου) έχει υπολογιστεί από στοιχεία της ΚΕΔΕ στα 26 δισ. ευρώ.
Δημοφιλείς Ειδήσεις
