Γιάννης Αντετοκούνμπο: Το παιδί από τα Σεπόλια που λατρεύεται σαν θεός
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κλείνει 28 χρόνια ζωής και καθόλη τη διάρκεια αυτής πάλεψε πολύ σκληρά για να καταφέρει σήμερα να γίνει ο καλύτερος παίκτης μπάσκετ στον πλανήτη αλλά κυρίως το πρότυπο εκατομμυρίων παιδιών
Έχουμε δει και βλέπουμε αθλητές οι οποίοι όχι μόνο διακρίθηκαν αλλά ταυτόχρονα άφησαν εποχή, την οποία ζήσαμε ή ζούμε όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον κόσμο τον σπορ. Ειδικά τις δυο τελευταίες δεκαετίες υπάρχουν αρκετά τέτοια παραδείγματα για κάθε άθλημα. Όπως του Λιονέλ Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο στο ποδόσφαιρο, όπως του Κόμπρι Μπράιντ και του Λεμπρόν Τζέιμς στο μπάσκετ, όπως του Ρότζερ Φέντερερ, του Ράφαελ Ναδάλ και του Νόβακ Τζόκοβιτς στο τένις, του Μάικλ Φελπς, του Γιουσέιν Μπολτ... και πάει λέγοντας. Ειδικά όμως για το μπάσκετ, έχουμε περάσει στην εποχή που κυριαρχεί ένας νεαρός που μεγάλωσε στις γειτονιές της Αθήνας, με τη ζωή του να διαγράφει μια πορεία που θυμίζει καλογραμμένο παραμύθι.
Γιατί μάλλον ήταν γραφτό, τον δρόμο από τις αστικές περιοχές της ελληνικής πρωτεύουσας μέχρι το NBA και την κορυφή του κόσμου, να τον διαβεί εκείνος, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Αυτό το παιδί (γιατί πάντα ως παιδί θα τον έχουμε στο μυαλό μας) σε λίγες μέρες, στις 6 του Δεκέμβρη, θα γίνει 28 ετών και ήδη έχει πετύχει τόσα πολλά στην καριέρα του που κανείς δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί και ακόμα μην μπορεί να τα αναλογιστεί. Όσο ασύλληπτο κι αν φαίνεται, η πραγματικότητα είναι αυτή: Ζούμε στην εποχή που ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, από την Αθήνα και τα Σεπόλια. Με αφορμή τα γενέθλια του Έλληνα σουπερ σταρ ας γυρίσουμε πίσω το χρόνό και ας θυμηθούμε πως κατάφερε ο «Γιαννάκης» να γίνει ο Greek Freak.
Μαθαίνοντας στα δύσκολα από μικρός
Το ημερολόγιο δείχνει 6 Δεκεμβρίου του 1994 και ο Τσαρλς Αντετοκούνμπο με την σύζυγό του Βερόνικα, που είχαν μεταναστεύσει από τη Νιγηρία στην Αθήνα, φέρνουν στον κόσμο τον τρίτο τους γιο. Τον ονομάζουν Γιάννη και μαζί με τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του Θανάση, αναλαμβάνουν από μικρή ηλικία να στηρίξουν τους γονείς τους και τα μικρότερα αδέρφια τους: Τον Κώστα (Κωνσταντίνο) που γεννήθηκε το 1997 και τον μικρότερο γιο της οικογένειας Αντετοκούνμπο, τον Άλεξ (Αλέξανδρο) που γεννήθηκε το 2001. Ο μεγαλύτερος αδερφός τους, ο Φράνσις έμεινε πίσω στη Νιγηρία και ζούσε με τους παππούδες του.
Ο Γιάννης έχει μιλήσει αρκετές φορές για τα πολύ δύσκολα χρόνια που βίωσε στα Σεπόλια. Η φτώχεια και η πείνα είναι καταστάσεις που γνωρίζει πολύ καλά καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που έμενε νηστικός για να χορτάσουν τα μικρότερα αδέρφια του.
Πριν αρχίσει να δίνει μάχες στα κορτ του NBA, μαχόταν στα στενά των Σεπολίων για να πουλήσει ένα ζευγάρι γυαλιά, CD και ρολόγια ώστε να εξασφαλίσει ένα πιάτο φαΐ. «Ήμουν ο καλύτερος πωλητής» είχε πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του ο Γιάννης. Όμως τα χρήματα δεν έφταναν ούτε για τα απαραίτητα «Η μητέρα μου έσκιζε τα σεντόνια και έφτιαχνε πάνες για τον μικρό μου αδερφό» είχε δηλώσει. Μάλιστα η οικογένεια Αντετοκούνμπο αναγκάστηκε να αλλάζει πολύ συχνά σπίτι γιατί δεν είχε χρήματα να πληρώσει το ενοίκιο. Αυτά και άλλα πολλά κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Γιάννης όσο μεγάλωνε στα Σεπόλια και παρά την κακουχία επισημαίνει πως «περνούσαμε καλά, γελούσαμε...Σίγουρα όλο αυτό μας έκανε πιο δυνατούς». Η «δύναμη» που απέκτησε ο Γιάννης κατά τα παιδικά του χρόνια φαίνεται να του χρησίμευσε κάπου αλλού, στο μπάσκετ.
Το μεγάλο και καθοριστικό βήμα
Η αφετηρία του «παραμυθιού» είναι σίγουρα τα Σεπόλια αλλά η ενδιάμεση και κομβική στάση ήταν το Κλειστό Γυμναστήριο Ζωγράφου. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να γίνει πραγματικότητα το απόλυτο όνειρο του Γιάννη Αντετοκούνμπο. «Θέλω να γίνω παίκτης στο ΝΒΑ», αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του Γιάννη σε μια μίνι συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 2013, όσο αγωνιζόταν με τα χρώματα του Φιλαθλητικού.
Η αλήθεια είναι ότι ο ψιλόλιγνος έφηβος δεν μπορούσε να αφοσιωθεί πλήρως στον στόχο του γιατί ταυτόχρονα έπρεπε να φροντίζει και την οικογένειά του. Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ από 13 ετών, έχανε αρκετές προπονήσεις και οι άνθρωποι της ομάδας έπρεπε να τον «πιέσουν» για να ασχοληθεί με το άθλημα. Αυτό το μικρό σπρώξιμο ήταν αυτό που χρειαζόταν για να δείξει το ταλέντο του το οποίο δεν πέρασε απαρατήρητο από τον σκάουτερ του ΝΒΑ.
Έτσι στις 30 Ιουλίου του 2013 έφτασε η μεγάλη στιγμή και η πόρτα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο, άνοιξε για τον Γιάννη Αντετοκούμπο. Οι Μιλγουόκι Μπακς τον επέλεξαν στη θέση του Νο15 του Draft και υπέγραψε συμβόλαιο ως rookie. Ο Γιάννης και ο Θανάσης που ήταν δίπλα του κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, πλημμύρισαν από χαρά και πανηγύρισαν κρατώντας την ελληνική σημαία. Αλλά ακόμα και τότε, τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε.
Ο αδύναμος πιτσιρικάς μεταμορφώθηκε σε Greek Freak
Οι εμφανίσεις του Γιάννη κατά την πρώτη σεζόν του στο ΝΒΑ δεν έδειξαν κάτι το αξιοσημείωτο. Με 6,8 πόντους κατά μέσο όρο, 4,4 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ, 0,8 κλεψίματα και 0,8 τάπες ανά 24,6 λεπτά συμμετοχής, ο Γιάννης δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι κέρδισε τις εντυπώσεις, αλλά για εκείνον ήταν μια ευκαιρία να αλλάξει τη γνώμη σε όσους τον υποτίμησαν. Οι Μπακς με την μέτρια ομάδα που διέθεταν εκείνη την περίοδο (τερμάτισαν τελευταίοι στην Ανατολή τη σεζόν του 2013/14) δεν είχαν άλλη επιλογή από το να επενδύσουν στον 20χρονο τότε Γιάννη. Μια επένδυση που όχι μόνο άλλαξε μια ομάδα αλλά και μια πόλη ολόκληρη.
Έπειτα ο Γιάννης έκανε ακριβώς αυτό που του έμαθε η ζωή από μικρή ηλικία. Να παλεύει, να κοπιάζει και να ιδρώνει όπως πριν μερικά χρόνια στα Σεπόλια. Δούλεψε ασταμάτητα πάνω στο σώμα του και προπονήθηκε σκληρά για να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τα «θηρία» του ΝΒΑ. Έτσι μόλις σε μερικά χρόνια, το αδύνατο παιδί που έφτασε στις ΗΠΑ ζυγίζοντας μόλις 88 κιλά αν και είχε ύψος 2.03 μέτρα, άγγιξε σε βάρος τα 110 κιλά και έβλεπε τον κόσμο από τα 211 εκατοστά. Το «makeover» του Γιάννη και ο τρόπος που διάβαζε το παιχνίδι του επέτρεψαν πολύ γρήγορα να εκτοξεύσει τα στατιστικά του. Από τους 6,8 πόντους κατά μέσο όρο τη σεζόν 2013/14, σκόραρε 16.9 πόντους το 2015/16 και δύο περιόδους αργότερα το 17/18 έφτασε να πετυχαίνει 26.9 πόντους ανά παιχνίδι, κι έτσι άρχισαν να τον φωνάζουν (δικαιολογημένα) Greek Freak.
Ήταν πλέον ένας μεγάλος star από τον οποίο το Μιλγουόκι ζητούσε ένα και μόνο πράγμα για να ολοκληρωθεί ο «μύθος» του. Να τους χαρίσει ένα πρωτάθλημα, το δεύτερο της ιστορίας τους μετά το μακρινό 1971.
Η πρώτη μεγάλη διάκριση και τα δάκρυα
Ενώ λοιπόν ο κόσμος του ΝΒΑ παραμιλούσε βλέποντας τα εντυπωσιακά plays του Γιάννη, οι Μπακς κατέστρωναν τα σχέδια τους για να φέρουν το πολυπόθητο τρόπαιο στο Μιλγουόκι. Στην άκρη του πάγκου ο Τζέισον Κιντ αντικαταστάθηκε από τον Μάικ Μπουντελχόζερ για την σεζόν 18/19 και σε συνδυασμό με το ποιοτικό ρόστερ που διέθεταν οι Μπακς, αλλά πάνω από όλα χάρη στον εξαιρετικό Γιάννη, είχαν όλα τα φόντα για να το πετύχουν. Κατάφεραν για πρώτη φορά από το 2001 να φτάσουν στους τελικούς της Ανατολής όπου έχασαν με 4-2 τη σειρά αγώνων εναντίον των Τορόντο Ράπτορς. Η απογοήτευση για τον Γιάννη και τους συμπαίκτες του ήταν μεγάλη καθώς αυτή φάνταζε μια τεράστια ευκαιρία.
Όμως, λίγο αργότερα η λύπη έδωσε τη θέση της σε στιγμές χαράς και συγκίνησης για τον Γιάννη ενώ ταυτόχρονα γέμισε με περηφάνια όλους τους θαυμαστές του. Το καλοκαίρι του 2019 ο Γιάννης Αντετοκούνμπο παραλαμβάνει το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου του NBA, δείχνοντας πλέον σε όλους πως, ναι, είναι ο κορυφαίος. Αλλά ούτε τότε ξέχασε ποιος ήταν, από που ήρθε και πως έφτασε στην κορυφή. Με δάκρυα στα μάτια είπε μεταξύ άλλων πως οφείλει ένα ευχαριστώ στην οικογένεια του με ειδική αναφορά στην μητέρα του αλλά και στον πατέρα του, που είχε φύγει από τη ζωή από το 2017.
«Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον πατέρα μου αν και δεν είναι εδώ. Πριν δύο χρόνια είχα ένα στόχο. Να γίνω ο κορυφαίος παίκτης στο πρωτάθλημα. Και το αφιερώνω σε αυτόν γιατί πάντα μου έλεγε να δουλεύω πιο σκληρά, ακόμη κι όταν πονούσα. Όταν είμαι στο παρκέ, σκέφτομαι αυτόν. Ευχαριστώ και τα αδέρφια μου γιατί είναι εδώ μαζί μου και είναι τα πρότυπά μου. Σας αγαπώ. Όπως και την μητέρα μου. Δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον σου και δεν μπορείς να το πιστέψεις, αν δεν έχεις ένα γονιό. Και η μητέρα μου είναι η κολόνα της οικογένειας. Η πραγματική ηρωίδα μου. Αυτό το βραβείο είναι μόνο η αρχή. Θέλω να πάρω και το πρωτάθλημα. Όπως έλεγε ο πατέρας μου, πάντα να θέλεις περισσότερα, αλλά να μην είσαι άπληστος», ήταν μερικά από τα συγκινητικά λόγια του Γιάννη και καταχειροκροτήθηκε για αυτή την πραγματική κατάθεση ψυχής.
Ο «αυτοκράτορας» κάθισε στον θρόνο του
Το 2020 εξελίχθηκε σε άκρως επιτυχημένη χρονιά για την οικογένεια Αντετοκούνμπο. Όχι μόνο επειδή ο Γιάννης έπειτα από μια ακόμη διαστημική σεζόν κατέκτησε το 2ο σερί βραβείο MVP αλλά επειδή ο μικρός του αδερφός, ο Κώστας, στέφθηκε πρωταθλητής με τους Los Angeles Lakers, όντας ο πρώτος Έλληνας που το πετυχαίνει (αν και είχε ελάχιστη συμμετοχή). Εκείνο το καλοκαίρι πολλές ομάδες της λίγκας έκαναν όνειρα για να αποκτήσουν τον Γιάννη και θα μπορούσε εύκολα να δεχτεί κάποια πρόταση για να διεκδικήσει με καλύτερες προδιαγραφές το πρωτάθλημα. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει την πόλη που λατρευόταν σαν θεός. Το μόνο που του έλλειπε ήταν το «στέμμα», ή μάλλον στην προκειμένη περίπτωση το δαχτυλίδι και επέλεξε να το κατακτήσει στο Μιλγουόκι.
Εδώ έχει σημασία να αναφερθεί τι σημαίνει το όνομα Αντετοκούνμπο: Στη γλώσσα τον Γιορούμπα ερμηνεύεται ως «το στέμμα που έρχεται από τις μακρινές θάλασσες» ενώ παράλληλα «Άντε» θα πει βασιλιάς. Όσο για το μεσαίο όνομα του Γιάννη το «Ούγκο» στη μητρική γλώσσα της μητέρας του σημαίνει «Η κορόνα του Θεού». Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο κι έτσι το δίκαιο έγινε επιτέλους πράξη. Ο Γιάννης μετά από μερικές συγκλονιστικές εμφανίσεις στους τελικούς του 2021, χάρισε στο Μιλγουόκι το πρώτο του πρωτάθλημα μετά από 50 χρόνια και ο ίδιος αναδείχθηκε σε MVP των αγώνων κόντρα στους Φίνιξ Σανς. Το πανηγύρισε φυσικά έξαλλα, ξεσπώντας σε κλάματα και έχοντας δίπλα του τον αδερφό του και συμπαίκτη του Θανάση. Δεν ήταν πια ο βασιλιάς μια πόλης αλλά ολόκληρου του ΝΒΑ, γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ.
Το «στοίχημα» με την Εθνική
Ο Γιάννης έχει σαρώσει τα πάντα στο ΝΒΑ και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα συνεχίσει να το κάνει για πολλά χρόνια ακόμα. Αν υπάρχει κάτι που του λείπει από την τροπαιοθήκη του αυτό είναι ένας τίτλος με την Εθνική Ελλάδος. Είναι ακριβώς αυτό που ζητούν και οι Έλληνες φίλαθλοι: να τους «βγάλει» στους δρόμους όπως έγινε και με τους οπαδούς των Μπακς πέρσι το καλοκαίρι. Οι εκπληκτικές εμφανίσεις του στο πρόσφατο Eurobasket, δεν ήταν αρκετές για να περάσει η Εθνική μας το εμπόδιο της Γερμανίας στα προημιτελικά, όπου γνώρισε την ήττα με 107 – 96. Όμως η δίψα του Γιάννη για διάκριση με την γαλανόλευκη φανέλα είναι έκδηλη. «Όσο είμαι υγιής θα αγωνίζομαι με την Εθνική, είναι διαφορετικό να εκπροσωπείς εκατομμύρια Έλληνες», δήλωσε πολύ πρόσφατα σε συνέντευξή του. Έδωσε έτσι τον τόνο για το επόμενο μεγάλο τουρνουά που θα συμμετάσχει με την Εθνική. Το Μουντομπάσκετ που θα διεξαχθεί σε Ιαπωνία, Φιλιππίνες και Ινδονησία, τον Αύγουστο του 2023. Δεν αποκλείεται εκεί να μιλάμε για ένα νέο έπος με την υπογραφή του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Διαβάστε επίσης
Στάικος Βεργέτης: Ο Έλληνας προπονητής που σκοράρει στην... Ινδία
Μουντιάλ 2022: Μια ιστορική διοργάνωση από χρήμα κι αίμα (infographic)
Το βράδυ του Ρονάλντο και το μυστήριο του τελικού του '98
