Ανησυχία για τη «σιωπηλή πνευμονία» - Τι πρέπει να γνωρίζετε

Με τα περιστατικά αναπνευστικών λοιμώξεων να αυξάνονται συνεχώς και τα επείγοντα των νοσοκομείων να γεμίζουν από ασθενείς με συμπτώματα πνευμονίας, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ένα φαινόμενο που ονομάζεται «σιωπηλή πνευμονία».

Η σιωπηλή πνευμονία, ή αλλιώς «πνευμονία του περιπάτου», προκαλείται κυρίως από το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae και ονομάστηκε έτσι επειδή εμφανίζει πιο ήπια συμπτώματα από την κλασική πνευμονία. Αυτό επιτρέπει στους ασθενείς να συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους χωρίς να καταλαβαίνουν ότι έχουν μολυνθεί. Γι’ αυτόν τον λόγο, πολλές φορές συγχέεται με ένα απλό κρυολόγημα ή μια παρατεταμένη γρίπη και παραμένει αδιάγνωστη, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.

Πώς κολλάει η «σιωπηλή πνευμονία»

Η μετάδοση γίνεται από σταγονίδια σάλιου όταν το άτομο μιλάει, βήχει ή φτερνίζεται. Ιδιαίτερα επικίνδυνα θεωρούνται τα κλειστά περιβάλλοντα, όπως σχολεία, γραφεία ή μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου διευκολύνεται η εξάπλωση του μικροβίου.

Συμπτώματα

Σε αντίθεση με την κλασική πνευμονία που ξεκινά απότομα με υψηλό πυρετό και πόνο στο στήθος, η σιωπηλή πνευμονία εξελίσσεται σταδιακά. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:

• ξηρός, επίμονος βήχας
• χαμηλός πυρετός
• κόπωση
• πονοκέφαλος
• βραχνάδα
• ήπια δυσκολία στην αναπνοή

Σε αρκετές περιπτώσεις, ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται καν ότι έχει πνευμονία, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε πιο σοβαρή μορφή, ειδικά σε ηλικιωμένους ή άτομα με άλλα προβλήματα υγείας.

Διάγνωση και θεραπεία

Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση, ενώ οι γιατροί μπορεί να ζητήσουν ακτινογραφία θώρακα ή άλλες εργαστηριακές εξετάσεις, αφού το συγκεκριμένο βακτήριο είναι δύσκολο να εντοπιστεί.

Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, κυρίως από την κατηγορία των μακρολιδίων ή των τετρακυκλινών, ξεκούραση, επαρκή ενυδάτωση και έλεγχο του πυρετού.

Η σιωπηλή πνευμονία συνήθως θεραπεύεται πλήρως, αλλά η αποδρομή των συμπτωμάτων μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες. Αν μείνει χωρίς θεραπεία, υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε πιο βαριά πνευμονία, δευτερογενείς λοιμώξεις ή ακόμα και σε αναπνευστική ανεπάρκεια.

Η βασική διαφορά σε σχέση με την παραδοσιακή πνευμονία είναι ότι η σιωπηλή πνευμονία έχει πιο ήπια συμπτώματα, τα οποία όμως μπορεί να ξεγελάσουν τον ασθενή και να επιτρέψουν στη λοίμωξη να επιδεινωθεί.