Όσο περνάει ο καιρός…
Σε μια επίδειξη ισχύος, ο Τραμπ έδωσε εντολή για την ανάπτυξη δύο αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων σε περιοχές κοντά στη ρωσική επικράτεια
«Ό,τι δεν τελειώνεις, σε τελειώνει…» λένε κάποιοι. Ίσως έτσι να είναι. Σκεφτείτε ακόμη και σε μια σχέση, όταν μετατρέπεται τοξική, διεισδύει μέσα σου ο αρνητισμός και αρπάζει καθετί αθώο. Παρουσιάζονται ευκαιρίες μπροστά σου να γράψεις το τέλος, να επιλέξεις την αλλαγή, μα εσύ σέρνεσαι και μαζί σου κουβαλάς τις συνέπειες.
Κάπως έτσι κινείται και η Ρωσία. Θα μπορούσε με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ να αποχωρήσει νικήτρια, έχοντας ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τις ΗΠΑ. Θα αναρωτηθείτε, «γιατί τώρα εκείνη δεν κατέχει τα σκήπτρα;» Ναι, αλλά όσο περνάει ο καιρός, αίμα ποτίζουν οι υπάρχουσες πληγές της, και κάθε εν δυνάμει φίλος της γίνεται ξανά εχθρός.
Πώς καταλήξαμε όμως, στο σήμερα. Με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, να στέλνει δύο πυρηνικά υποβρύχια κοντά στη Ρωσία, ενώ προ λίγων μηνών το ένα τηλεφώνημα διαδεχόταν το άλλο μεταξύ των δύο ηγετών;
Ο Ντόναλντ Τραμπ προχώρησε σε μια αιφνιδιαστική κίνηση, μειώνοντας δραστικά το χρονικό περιθώριο που έδινε στη Ρωσία για τον τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία: από 50 ημέρες σε μόλις 10–12. Εάν δεν υπάρξει ανταπόκριση, έχει προειδοποιήσει με νέες κυρώσεις, μεταξύ των οποίων και δευτερεύοντες δασμοί σε χώρες που διατηρούν εμπορικούς δεσμούς με τη Μόσχα.
Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μετβέντεφ, χαρακτήρισε τις δηλώσεις Τραμπ ως επικίνδυνη κλιμάκωση, προειδοποιώντας πως «κάθε νέα απειλή φέρνει τον πόλεμο πιο κοντά — όχι μόνο με την Ουκρανία, αλλά και με τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Σε μια επίδειξη ισχύος, ο Τραμπ έδωσε εντολή για την ανάπτυξη δύο αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων σε περιοχές κοντά στη ρωσική επικράτεια. Η απόφαση κοινοποιήθηκε μέσω των κοινωνικών του δικτύων, με προειδοποίηση ότι η επιθετική ρητορική Ρώσων αξιωματούχων ενδέχεται να προκαλέσει «απρόβλεπτες συνέπειες».
Παράλληλα, ο Αμερικανός πρόεδρος άφησε να εννοηθεί πως επεξεργάζεται νέες κυρώσεις κατά τρίτων χωρών που συνεχίζουν να ενισχύουν την πολεμική οικονομία της Ρωσίας.
Σε αντίθεση με τον Τζο Μπάιντεν, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται πιο ευέλικτος και προσεγγίσιμος συνομιλητής για τη Μόσχα. Δεν έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της, αλλά δεν έχει και υιοθετήσει την απόλυτα αντιρωσική γραμμή. Αυτή η ισορροπία έχει στο παρελθόν δημιουργήσει διπλωματικά κανάλια και περιθώρια συνεννόησης.
Παρά το στρατιωτικό προβάδισμα της Ρωσίας στην Ουκρανία, το κόστος σε ανθρώπινο δυναμικό και οικονομία είναι συντριπτικό:
- Πάνω από 250.000 νεκροί στρατιώτες, εκ των οποίων 100.000 μόνο μέσα στο 2025.
- Συνολικές απώλειες (νεκροί και τραυματίες): 950.000 έως 1.000.000 μέχρι τα μέσα του έτους.
- Οικονομική επιβράδυνση: Το ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί μόλις 0,9% το 2025 και 1,0% το 2026, σε σχέση με το 4%+ των προηγούμενων ετών.
- Δαπάνες: Έως και το 50% του κρατικού προϋπολογισμού κατευθύνεται σε άμυνα και ασφάλεια.
- Καταστροφή επιχειρηματικότητας: Έχουν χαθεί περίπου 1,4 εκατομμύρια μικρομεσαίες επιχειρήσεις (42%).
- Δημογραφική κατάρρευση: Ο πληθυσμός αναμένεται να πέσει από 146 εκατ. το 2022 σε 136 εκατ. το 2050, ενώ η έλλειψη εργατικού δυναμικού θα ξεπεράσει τα 11 εκατομμύρια έως το 2030.
- Εξάντληση αποθεμάτων: Το κρατικό ταμείο πλούτου έχει μειωθεί από 110 δισ. δολάρια σε κάτω από 30 δισ. μέσα σε τρία χρόνια.
Η εικόνα είναι ξεκάθαρη: η Ρωσία μπορεί να προελαύνει στο μέτωπο, αλλά αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό.
Με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η Ρωσία έχει μπροστά της μια σπάνια ευκαιρία: να αξιοποιήσει τη στρατιωτική της θέση και να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική λύση με όρους που την ευνοούν. Ο Τραμπ, συνδυάζοντας απειλές και ρεαλιστική διπλωματία, μπορεί να προσφέρει τη μοναδική διέξοδο για λήξη του πολέμου χωρίς πλήρη ήττα ή περαιτέρω φθορά.
Αν η Μόσχα κινηθεί γρήγορα μπορεί να κεφαλαιοποιήσει τις νίκες της στο μέτωπο, πετυχαίνοντας μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ή ειρήνης υπό ευνοϊκούς όρους, και να αποφύγει οικονομική και κοινωνική κατάρρευση. Αν όμως καθυστερήσει, το παράθυρο αυτό μπορεί να κλείσει οριστικά…!
