Κυβέρνηση- τρομοκράτης!
Η κυβέρνηση του τίποτα, η κυβέρνηση που σε μια ώρα μέσα, με πρωτοβουλία του επικεφαλής της επέστρεψε την Ελλάδα στον Ιούνιο του 2012, αποδεικνύοντας ότι στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν, η ίδια έκανε μια τρύπα στο νερό, επιχειρώντας να εξευμενίσει τους δανειστές όχι με αλλαγή των παραγωγικών δομών της ελληνικής οικονομίας, αλλά με αντιλαϊκή επίθεση επί δικαίων και αδίκων, εναντίον των άτυχων Ελλήνων πολιτών.
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Έτσι, η κυβέρνηση Σαμαρά, που παρέλαβε την οικονομία ένα βήμα πριν το γκρεμό χάρη στα έργα και τις ημέρες του κυβερνητικού της εταίρου, επιβάρυνε λυσσαλέα και χωρίς ντροπή τους Έλληνες πολίτες επί δυο χρόνια, μόνο και μόνο για να μην βλέπουν το γκρεμό. Αυτός όμως ήταν και είναι εκεί, δίπλα μας, γιατί η δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου αποδείχτηκε ανίκανη να πλεύσει τη χώρα σε ήρεμα νερά, δηλαδή να την απομακρύνει από το γκρεμό, με συνεχείς και στοχευμένες παρεμβάσεις στη δομή και τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας. Σύρθηκε πίσω από τη φιλολογία της αριστεράς, αρνήθηκε να κάνει κινήσεις που βραχυπρόθεσμα της επέφεραν πολιτικό κόστος, επιχείρησε κουτοπόνηρα να ξεγελάσει τους δανειστές μας και, κάθε φορά που αυτοί της ζητούσαν να τηρήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με την υπογραφή της, εκείνη δυσφορούσε, δυσανασχετούσε κι επιστράτευε τα φιλικά της Μέσα Ενημέρωσης στην προσπάθεια συκοφάντησης των δανειστών μας.
Σήμερα, η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, ενώπιον της λαϊκής αποδοκιμασίας την οποία προσπαθεί να αποφύγει με κάθε μέσο, συνεχίζει να τρομοκρατεί τον ελληνικό λαό με ανεύθυνες κορώνες περί κινδύνου Grexit. Ενώ μια υπεύθυνη κυβέρνηση θα ήταν η τελευταία που θα μιλούσε για κίνδυνο εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη, στην πραγματικότητα η σημερινή κυβέρνηση, κατά τρόπο απαράδεκτα ανεύθυνο και προκλητικό, είναι η μόνη που μιλάει για Grexit. Κανείς άλλος στη χώρα δεν μιλάει γι αυτό το ενδεχόμενο, εκτός από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία –υποτίθεται- είναι εκεί για να διασφαλίσει τη σταθερή πορεία της χώρας και της οικονομίας.
Ας το ξαναπούμε καθαρά. Κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ, χωρίς η ίδια να το επιδιώξει, δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει όχι μόνο γιατί δεν το επιτρέπουν οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες. Δεν υπάρχει και διότι μετά το 2015, οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας μειώνονται σε τέτοιο βαθμό, που κάνει εντελώς παράλογο το ενδεχόμενο μια ελληνική κυβέρνηση να προτιμήσει την έξοδο από το ευρώ, αντί της καταβολής των χαμηλών υποχρεώσεων της χώρας.
Έτσι, ο πολίτης αναπόφευκτα σκέπτεται: Μια κυβέρνηση που, αντί να προσφέρει μια ρεαλιστική και οραματική πολιτική πρόταση ανάπτυξης, καταφεύγει στην καταστροφολογία και την κατατρομοκράτηση του λαού, τι λόγο μου προσφέρει να την ψηφίσω; Να την ψηφίσω για να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση; Να προτιμήσω το βούρκο, το έλος, την αδικία, τα λουκέτα, την ανεργία, τα χρέη, την ανηλεή φορολογία, την έλλειψη κάθε προοπτικής εξόδου από το χάος, διότι η εναλλακτική λύση θα με… τρομοκρατήσει; Πόσο θα με τρομοκρατήσει; Περισσότερο από όσο με τρομοκρατεί η σημερινή κατάσταση και η προοπτική αυτή να συνεχιστεί;
Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η επιχείρηση τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, μπορεί να κάμψει την κρίση των Ελλήνων πολιτών; Στο δρόμο προς την κάλπη, αρκεί να ρίξουν μια ματιά στο πορτοφόλι τους...
Σχετικές ειδήσεις
Δημοφιλείς Ειδήσεις
