«Κάνουμε τον σταυρό μας να γυρίσουμε σπίτι σώοι» - Τα δρομολόγια του τρόμου στη Δυτική Αττική
Οι οδηγοί λεωφορείων αποκαλύπτουν πως δέχονται απειλές ακόμη και με όπλα, λοστούς, μαχαίρια και τσιμεντόλιθους
Μενίδι, Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Ζωφριά. Τέσσερις περιοχές της Δυτικής Αττικής που για δεκάδες οδηγούς λεωφορείων και επιβάτες, έχουν γίνει συνώνυμες του φόβου. Όσα εκτυλίσσονται στα λεγόμενα «δρομολόγια του τρόμου» θυμίζουν περισσότερο εμπόλεμη ζώνη παρά αστικό συγκοινωνιακό δίκτυο.
Το βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζει σπασμένα τζάμια και φθορές σε λεωφορεία ενώ καταγράφει την καθημερινότητα των εργαζομένων στις γραμμές των περιοχών αυτών, οι οποίοι πλέον ξεκινούν κάθε βάρδια με μια μόνο ευχή: «Κάνουμε τον σταυρό μας να γυρίσουμε στο σπίτι μας και να είμαστε σώοι».
«Σπάνε κάθε μέρα και ένα λεωφορείο»
Οι οδηγοί, μιλώντας στην κάμερα του ALPHA, περιγράφουν ένα κλίμα καθημερινής τρομοκρατίας και εκφοβισμού. «Κάθε μέρα σε αυτή τη γραμμή σπάνε και ένα λεωφορείο. Εννοείται φοβόμαστε, ασφάλεια δεν υπάρχει καμία»
Οι εικόνες φθοράς στα οχήματα είναι πλέον η «νέα κανονικότητα». Κατεστραμμένα παρμπρίζ, σπασμένα παράθυρα, απειλές, επιθέσεις και ενέδρες σε στάσεις, είναι μερικά μόνο από τα περιστατικά που καταγγέλλονται.
Εκβιασμοί και απειλές με μαχαίρια και λοστούς
Οι οδηγοί αποκαλύπτουν πως δέχονται απειλές ακόμη και με όπλα, λοστούς, μαχαίρια και τσιμεντόλιθους. «Μας εκβιάζουν με λοστούς, μαχαίρι, με τσιμεντόλιθους από κάτω, όλα αυτά είναι καθημερινά».
«Μου έχουν σπάσει το λεωφορείο 4 φορές», αναφέρει άλλη οδηγός.
Πλέον, κάθε βάρδια αντιμετωπίζεται ως μια δοκιμασία επιβίωσης. Ο φόβος κυριαρχεί όχι μόνο στους εργαζόμενους αλλά και στους επιβάτες, που συχνά είναι μάρτυρες ή και θύματα τέτοιων επιθέσεων, «κυρίως το βράδυ» όπως αναφέρουν που θα βρεθούν αντιμέτωπει με άτομα που έχουν κάνει χρήση ουσιών.
Οι οδηγοί ζητούν άμεσα μέτρα προστασίας, με βασική προτεραιότητα την ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας στις περιοχές υψηλού κινδύνου. Η γραμμή προς τα Άνω Λιόσια θεωρείται από τις πιο επικίνδυνες, με τους εργαζόμενους να δηλώνουν πως έχουν φτάσει στα όριά τους. «Φοβόμαστε για τη σωματική μας ακεραιότητα».