Ιταλία: Πέθανε η κόμισσα Μαρία Σόλε της δυναστείας Ανιέλι, αδελφή του Τζάνι

Εκατό χρόνια κομψότητας, πάθους και κοινωνικής προσφοράς: η κόμισσα Μαρία Σόλε Ανιέλι, αδελφή του «Avvocato» Τζάνι Ανιέλι, πέθανε στη βίλα της στο κτήμα Torrimpietra, κοντά στη Ρώμη, κλείνοντας ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία της οικογένειας που σημάδεψε τη βιομηχανική Ιταλία του 20ού αιώνα.

Γεννημένη στο Villar Perosa (Τορίνο) στις 9 Αυγούστου 1925, κόρη του Εντοάρντο Ανιέλι (1892-1935) και της Βιρτζίνια Μπουρμπόν ντελ Μόντε (1899-1945), η Μαρία Σόλε διέτρεξε έναν ολόκληρο αιώνα με χάρη και διακριτικότητα, συνδυάζοντας πολιτική, αθλητισμό, πολιτισμό και οικογενειακή ζωή χωρίς να απαρνηθεί ποτέ τη δική της ταυτότητα.

Μεγαλωμένη ανάμεσα στο Τορίνο και τους λόφους του Πεδεμοντίου, έζησε δίπλα στα αδέλφια της Κλάρα (1920-2016), Τζάνι (1921-2003), Σουζάνα (1922-2009), Τζόρτζιο (1929-1965), Κριστιάνα (γενν. 1927) και Ουμπέρτο (1934-2004), σε μια αριστοκρατική και κοσμοπολίτικη οικογένεια με παράδοση στην κοινωνική και βιομηχανική προσφορά. Παρά τη φήμη των αδελφών της, διατήρησε πάντα ένα προσωπικό, χαμηλών τόνων αλλά ουσιαστικό προφίλ, ενσαρκώνοντας την κομψότητα και την πρακτικότητα που έγιναν το χαρακτηριστικό της.

Στη δεκαετία του ’60 εισήλθε στη δημόσια ζωή με τρόπο απρόσμενο και πρωτότυπο: εξελέγη δήμαρχος του Campello sul Clitunno (Περούτζια) με σχεδόν καθολική συναίνεση – 850 ψήφους σε σύνολο 1.200 εγγεγραμμένων – χωρίς προεκλογικές συγκεντρώσεις ή εκστρατεία. Η απόφαση ωρίμασε μετά τον θάνατο του συζύγου της, κόμη Ρανιέρι Campello della Spina (1908-1959), ο οποίος ζούσε στο ούμπριο χωριό της αριστοκρατικής οικογένειας. Η Μαρία Σόλε Ανιέλι διετέλεσε δήμαρχος επί δέκα χρόνια, από το 1960 έως το 1970, δίνοντας έμφαση στη συντήρηση των δρόμων, τον εκσυγχρονισμό των σχολείων, την ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς – όπως οι ιστορικές Πηγές του Clitunno – και την ενίσχυση του πολιτιστικού και γαστρονομικού τουρισμού.

Η εμπειρία της αποτέλεσε πρώιμο και σημαντικό παράδειγμα γυναικείας συμμετοχής στην τοπική πολιτική, σε μια εποχή όπου ο ρόλος των γυναικών στη δημόσια ζωή ήταν ακόμη περιορισμένος.

Παράλληλα, καλλιέργησε το πάθος της για τα άλογα. Ο στάβλος της ήταν από τους πιο φημισμένους στη μεταπολεμική Ιταλία και το καθαρόαιμο Woodland ανέβασε το όνομά της και της χώρας στο ολυμπιακό βάθρο, κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στους Αγώνες του Μονάχου το 1972. Κομψότητα, πειθαρχία και αποφασιστικότητα: αρετές που τη συνόδευσαν σε κάθε τομέα της ζωής της. Η οικογένεια παρέμεινε πάντοτε στο επίκεντρο των συναισθημάτων της.

Από τον γάμο της με τον κόμη Ρανιέρι Campello della Spina απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Βιρτζίνια (1954), την Αρτζέντα (1955), την Τσίντια (1956) και τον Μπερναρντίνο (1958). Χήρα πλέον, το 1960 παντρεύτηκε τον κόμη Πίο Τεοντοράνι-Φάμπρι (1924-2022), με τον οποίο απέκτησε έναν πέμπτο γιο, τον Εντοάρντο (1965). Η αφοσίωση στους οικογενειακούς δεσμούς συμβάδιζε με ένα έντονο αίσθημα καθήκοντος και κοινωνικής ευθύνης που τη συνόδευσε σε όλη της τη ζωή. Για 14 χρόνια, έως το 2018, διετέλεσε πρόεδρος του Ιδρύματος Ανιέλι, στηρίζοντας και καθοδηγώντας προγράμματα εκπαίδευσης, πολιτισμού και έρευνας.

Το ενδιαφέρον της για τις νέες γενιές, η ικανότητα ακρόασης και η διακριτικότητα που τη χαρακτήριζαν την κατέστησαν σταθερό σημείο αναφοράς, ικανό να συνδυάζει διορατικότητα και πρακτικότητα. Υπό την καθοδήγησή της, το Ίδρυμα προώθησε πρωτοβουλίες που άφησαν ουσιαστικό αποτύπωμα στο ιταλικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Αποτραβηγμένη εδώ και καιρό από τα φώτα της δημοσιότητας, το όνομά της επανήλθε στην επικαιρότητα στις αρχές του 2025, όταν έπεσε θύμα σοκαριστικής ληστείας στη βίλα της στο Torrimpietra. Μεταξύ 8 και 9 Ιανουαρίου, οι δράστες ακινητοποίησαν και έδεσαν τον φύλακα του κτήματος και την οικονόμο, ενώ η Μαρία Σόλε κοιμόταν ανυποψίαστη. Οι ληστές διέφυγαν με το χρηματοκιβώτιο που περιείχε κοσμήματα και πολυτελή ρολόγια.

Η ιδιωτική και δημόσια ζωή της Μαρία Σόλε Ανιέλι υπήρξε παράδειγμα σπάνιας ισορροπίας: αριστοκρατική αλλά πρακτική, διακριτική αλλά επιδραστική, παθιασμένη αλλά αυστηρή. Η αγάπη της για τον πολιτισμό, την τοπική πολιτική και τον αθλητισμό συνυφαινόταν με την οικογενειακή ζωή, συνθέτοντας το πορτρέτο μιας σύγχρονης γυναίκας βαθιά δεμένης με τις ρίζες της. Με τον θάνατό της κλείνει ένα ιστορικό κεφάλαιο της οικογένειας Ανιέλι, αλλά παραμένει ανεξίτηλο το αποτύπωμα μιας γυναίκας που έζησε εκατό χρόνια με στυλ, θάρρος και περιέργεια.

Τα συλλυπητήρια μηνύματα

«Η Γιουβέντους στέκεται στο πλευρό της οικογένειας Ανιέλι για την απώλεια της Μαρία Σόλε, αδελφής του Τζάνι και του Ουμπέρτο, μορφής εξαιρετικής κομψότητας και ακούραστης μάρτυρα ενός αιώνα ιστορίας των “μπιανκονέρι”», ανέφερε ο σύλλογος σε μήνυμά του στα κοινωνικά δίκτυα.

Ο Δήμος Campello sul Clitunno αποχαιρέτησε την πρώην δήμαρχό του με τα εξής λόγια: «Η Μαρία Σόλε Ανιέλι υπήρξε μεγάλη ευεργέτιδα ολόκληρης της περιοχής. Μια γυναίκα εξαιρετικής ανθρωπιάς, προσφοράς και οράματος, που υπηρέτησε την κοινότητα με αυθεντική αφοσίωση, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στην πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή του τόπου μας…».

Το Ίδρυμα του Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων του Σπολέτο εξέφρασε «βαθιά θλίψη για την απώλεια της Μαρία Σόλε Ανιέλι», υπογραμμίζοντας ότι «αφιέρωσε τη ζωή της στους θεσμούς, την κοινότητα και την προώθηση του πολιτισμού». Σε σχετική ανακοίνωση υπενθυμίζεται ότι το 1962, ως δήμαρχος του Campello sul Clitunno, υπήρξε πρωτεργάτρια της ίδρυσης και της στήριξης του Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων, συμβάλλοντας καθοριστικά στη μετατροπή του Σπολέτο σε διεθνές κέντρο τέχνης, μουσικής, θεάτρου και πολιτισμού.

Διαβάστε επίσης