ME TO N & ME TO Σ

Ντράπηκε κι ο Άλκης…

Ντράπηκε κι ο Άλκης…
Intime News

Πριν δέκα μέρες η κόρη μου, η Έλενα, μου ζήτησε ένα δώρο για τη γιορτή της: Να πάει στον Τελικό του Κυπέλλου, Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ. Με πολύ μεγάλο κόπο, της βρήκα τρία εισιτήρια. Ένα για εκείνη, ένα για την κολλητή της κι ένα ακόμη για τον κολλητό μου και μπαμπά της κολλητής της για να συνοδεύσει τα κορίτσια στο ΟΑΚΑ…

Η Έλενα είναι 13. Άρα δεν ξέρει τη λέξη φόβος ή κίνδυνος. Δεν θέλω και να τις μάθει. Γιατί θέλω να είναι ελεύθερη. Ο Μάκης, ο μπαμπάς της κολλητής, είναι κοντά στα 50. Πάει στο γήπεδο από μικρό παιδί. Θα συνόδευε δεύτερη φορά τα δυο κορίτσια. Φεύγοντας η ψυχολογία ήταν ότι πάνε σ’ ένα ματς-γιορτή… Έτσι έλεγαν όλοι.

Η ΕΠΟ, οι ομάδες, το Κράτος και οι αξιωματούχοι του που ήταν σχεδόν όλοι εκεί… Γιορτή. Βλέπεις, ήταν και ο Άλκης που δολοφονήθηκε επειδή ήταν… Άρης, πριν από μόλις 3 μήνες! Ναι, τότε που όλοι έκλαιγαν πάνω από το άψυχο σώμα του, που όλοι ξαφνικά αγαπούσαμε τον άλλο που είναι Άρης, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ… Που θρηνούσαμε για τον παλίκαρο που τον έσφαξαν κάποιοι ψυχάκηδες επειδή ήταν… Άρης! Σου έχω όμως νέα… Πιο φρέσκα. Στο ΟΑΚΑ έγινε ξανά πόλεμος!

Το γήπεδο ήταν γεμάτο από ψυχάκηδες. Γιορτή ήταν τελικά… Αλλά των τρελών. Των ψυχάκηδων. Οι μεν έριχναν στους δε φωτοβολίδες ευθείας βολής. Αυτές που άμα σε πετύχουν σε στέλνουν να συναντήσεις τον Άλκη… Και κομμάτια από τσιμέντο! Κι αυτά στον Άλκη σε στέλνουν… Κι ας μην θέλει ο Άλκης να έχει κανέναν «νέο» για συντροφιά εκεί πάνω! Για να μην πάει χαμένο το δικό του αίμα…

Και ξέρεις κάτι, δυο κορίτσια 13 ετών, πνίγηκαν από τα δακρυγόνα, φοβήθηκαν από όσα έβλεπαν, στριμώχτηκαν από τους ψυχάκηδες, βαρέθηκαν να συμμετέχουν στο πανηγύρι των ζουρλών και σηκώθηκαν κι έφυγαν από το γήπεδο… Άφησαν τους ψυχάκηδες να κάνουν τη δουλειά τους και τους επισήμους να υποκρίνονται ότι όλα πήγαν καλά… Και να βγάζουν φωτογραφίες… Κι όλοι αυτοί μαζί έκαναν τον Άλκη να ντρέπεται για τα χάλια μας. Να λυπάται που τίποτα δεν μας δίδαξε η δολοφονία του επειδή ήταν… Άρης.

Ήταν μέχρι να βρεθούν ξανά τα «ψυχάκια» το ένα απέναντι στο άλλο. Αρκούσε ώστε οι κανονικοί άνθρωποι, ένας μπαμπάς δηλαδή που συνόδευε δυο κορίτσια να φύγει άρον-άρον από το γήπεδο και να πάει σπίτι του… Ακούστε. Είστε άπαντες αστείοι. Όλοι. Και αν δεν ντρέπεστε εσείς για όσα έγιναν το Σάββατο στη… γιορτή του ποδοσφαίρου, ντρεπόμαστε εμείς. Οι κανονικοί. Σίγουρα ντράπηκε κι ο Άλκης… Με τα χάλια μας. Συγγνώμη ρε μικρέ… Είμαστε ξεφτίλες. Συγγνώμη… Αλήθεια.