Η Δικαιοσύνη οφείλει να αφουγκραστεί την κοινωνία για τον 50χρονο πατέρα στο Βόλο

Είναι πολλά που δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις για την υπόθεση στο Βόλο. Για χίλιους λόγους. Ένας πατέρας μαθαίνει από το ίδιο το παιδί του ότι ο αδελφός της γυναίκας του την βίαζε και την εκβίαζε για εννέα ολόκληρα χρόνια. Ο πατέρας ζητάει από τον κουνιάδο του να συναντηθούν και ο κουνιάδος-βιαστής πέφτει νεκρός από το όπλο που είχε στα χέρια του ο πατέρας του κοριτσιού. Ο πατέρας μετά την παράδοση στους αστυνομικούς αφήνεται προσωρινά ελεύθερος σε κατ’όικον περιορισμό. Οι τρεις κόρες του πέφτουν στην αγκαλιά του και οι συγγενείς και φίλοι του ξεσπούν σε χειροκροτήματα. Μαζί και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, που περιμένει πια την απόφαση της Δικαιοσύνης όταν ολοκληρωθεί η δίκη.

Ξέρω ότι στην εποχή που ζούμε ό,τι πεις και γράψεις μπορεί να παρεξηγηθεί. Ειδικά όταν βασιλεύει η υποκρισία…

Αλλά θαρρώ πως δεν υπάρχει άνθρωπος και δη πατέρας που να μην μπήκε στη θέση αυτού του ανθρώπου… Και να μην ανακουφίστηκε από την προσωρινή, έστω, επιστροφή του στο σπίτι, δίπλα στα παιδιά του. Πιθανότατα η κοινωνία να έχει ήδη αποφασίσει για τον 50χρονο τραγικό πατέρα. Τώρα είναι η σειρά της Δικαιοσύνης που θα πρέπει να ζυγίσει όλες τις παραμέτρους. Την περίπτωση του δυστυχήματος, την ψυχική κατάσταση του πατέρα, τα όσα έκανε ο θείος του κοριτσιού στο κορίτσι όλα αυτά τα χρόνια… Ακόμη και τη θέση αυτού του παιδιού που όταν βρήκε τη δύναμη να πει στον πατέρα του τι περνάει, η ιστορία εξελίχθηκε σε ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη όσων αποφασίσουν για την τύχη αυτού του πατέρα και των παιδιών του, βεβαίως. Ειδικά από την στιγμή που για χρόνια ολόκληρα δεν έχει βρει τον τρόπο να προστατεύει τα παιδιά που πέφτουν θύματα όλων αυτών των καθαρμάτων εκεί έξω…

Και εν τέλει το ποια απόφαση είναι αυτή που προστατεύει όντως τον πολιτισμό, σηκώνει πολλή συζήτηση. Και κυρίως ειλικρίνεια. Όση, έστω, μας επιτρέπουν ακόμα…