Η «αποκρυπτογράφηση» των τάσεων της MRB: Η «αναταραχή» σε ένα «εκρηκτικό σταυροδρόμι»

Βρισκόμαστε σε εκρηκτικό σταυροδρόμι: Από τη μία η ακρίβεια που επελαύνει, από την άλλη η μετάλλαξη Όμικρον που απειλεί να κατακλύσει την Ευρώπη με απρόβλεπτες συνέπειες. Άλλωστε, έχει ήδη προκαλέσει ευρωπαϊκό βέρτιγκο: Η Ολλανδία επέστρεψε άρδην στη συνταγή του γενικού lockdown, παρά τα υψηλά ποσοστά εμβολιασμού στη χώρα, οι δε υπόλοιποι της Γηραιάς Ηπείρου προβληματίζονται και ταλαντεύονται χωρίς να συντονίζονται.

Στα καθ’ ημάς, το ενεργειακό ράλι τιμών με βάση τη σημερινή αποτίμηση (προσοχή, υπάρχουν και χειρότερα απ’ ότι φαίνεται) θα στερήσει από τη μέση ελληνική οικογένεια 1,5 μισθό το χρόνο. Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της πανδημίας η κυβέρνηση παραμένει σταθερή στη γραμμή «την ξορκίζουμε», αντί «την αντιμετωπίζουμε». Μόνο που η δημοσιοποίηση της μελέτης Τσιόδρα – Λύτρα τσαλάκωσε το επιμελές φτιασίδωμα, αποκαλύπτοντας τη σκληρή πραγματικότητα:

• Το δημόσιο σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε επαρκώς παρά την επιθετική πορεία της πανδημίας.
• Υπάρχει χάσμα ανάμεσα στα νοσοκομεία της Αττικής και της Περιφέρειας.
• Εκτός ΜΕΘ η θνητότητα των νοσούντων είναι σαφώς μεγαλύτερη.

«Μεγάλη αναταραχή» αλλά καθόλου υπέροχη κατάσταση. Γιατί αντί να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για το ΕΣΥ, εκτυλίχθηκαν για μια ακόμη φορά άγονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, στη λογική ποιος θα βάλει επικοινωνιακά το «γκολ»! Σε ποιο ακριβώς γήπεδο; Στο γήπεδο του κορονοϊού όπου χάνονται καθημερινά ανθρώπινες ζωές;

Αυτό, λοιπόν, είναι το σκηνικό και απέναντι σε αυτό τοποθετήθηκαν οι πολίτες που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο της πολύ ενδιαφέρουσας Έρευνας – Τάσεις της MRB. Το συμπέρασμα; Είμαι με την κυβέρνηση γιατί δεν «βλέπω, από αλλού, φως». Η αξιωματική αντιπολίτευση εξακολουθεί να με απογοητεύει, μεταφέρω προς το παρόν τις προσδοκίες μου έξω από το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας να δω πού θα το πάει το ΚΙΝΑΛ.

Αυτό το τελευταίο ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό και την δημοσκοπική εκτίναξη των ποσοστών του Κινήματος Αλλαγής, εις βάρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε πρώτη φάση, αλλά με ανοιχτό το ενδεχόμενο να προκληθούν ευρύτερες ανακατατάξεις από τη στιγμή που η βασική μάχη δίνεται για όλους στο χώρο του κέντρου.

Ας μείνουμε όμως στη σημερινή εικόνα, στο κέντρο της οποίας βρίσκεται η παράταξη που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και της οποίας την ηγεσία διεκδίκησε ανεπιτυχώς ο Γιώργος Παπανδρέου. Το αποτέλεσμα της εσωκομματικής εκλογής δείχνει – πέραν πάσης αμφιβολίας – ότι οι πολίτες που προσήλθαν στις κάλπες έκριναν ότι ήρθε η ώρα να κλείσουν ένα κεφάλαιο στο οποίο είχαν προσκολληθεί για λόγους πρωτίστως συναισθηματικούς και δευτερευόντως πολιτικούς. Έκριναν, με άλλα λόγια, ότι οι παρατάξεις δεν αναγενώνται – ούτε καν επιβιώνουν – με νοσταλγικές αναφορές στο παρελθόν.

Τώρα η μπάλα βρίσκεται στο τερέν της ηγεσίας. Ο Νίκος Ανδρουλάκης στα πρώτα προσεκτικά του βήματα, φρόντισε να στείλει το μήνυμα πως όταν επαγγελλόταν την ανανέωση το εννοούσε. Όπως επίσης εννοούσε ότι το κόμμα πρέπει να είναι ενωμένο, αξιόπιστο και αυτόνομο. Ακόμα κι αν δεν είχε εντρυφήσει στα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας της MRB, όπου το 67% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ λένε κατηγορηματικά όχι στη συνεργασία με τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, είναι βέβαιο ότι αυτή την εικόνα την είχε προσλάβει ο ίδιος στη διάρκεια των περιοδειών του ανά την Ελλάδα κατά τη φάση της προεκλογικής εκστρατείας.

Αυτή η «ξερή» άρνηση, όμως, υποκρύπτει κατά βάση την προσδοκία ότι η παράταξη μπαίνοντας ξανά στις ράγες θα μπορούσε ενδεχομένως να φτάσει πολύ ψηλότερα και γιατί όχι να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Υπάρχουν όμως και άλλα σημαντικά στοιχεία στη δημοσκόπηση που δείχνουν ότι υπάρχουν από την πλευρά των πολιτών ισχυρές προσδοκίες οι οποίες για την ώρα επενδύονται στο πρόσωπο του νέου αρχηγού. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο πολιτικός αναλυτής, Δημήτρης Μαύρος στο Νewsbomb.gr, ο κ. Ανδρουλάκης «κανονικά δεν θα έπρεπε να κοιμάται τα βράδια».

Σε μια πρώτη ανάγνωση, όπως ήδη επισημάναμε, ο προφανής χαμένος (από την δημοσκοπική παλινόρθωση του ΚΙΝΑΛ) είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν διαθέτει, όπως λένε οι ερωτηθέντες, πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και γιατί ασκεί αντιπολίτευση που υπολείπεται των περιστάσεων. Κάτι σαν… ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο αλεύρι! Η αποπομπή Κουρουμπλή παρότι θόλωσε την εικόνα σε ότι αφορά την έρευνα – «καταπέλτη» Τσιόδρα - Λύτρα και τα όσα αυτή αποκάλυπτε, έδωσε ωστόσο πόντους στο ηγετικό προφίλ του Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά, μένει να γίνουν ακόμα πολλά για να ξαναμπεί δυναμικά ο ΣΥΡΙΖΑ στο παιχνίδι, δεδομένου ότι εκεί που αναρωτιόταν πώς θα διαβεί ξανά την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου, βρέθηκε ξαφνικά να πρέπει να υπερασπιστεί την μέχρι πρόσφατα πολιτική και ιδεολογική του κυριαρχία στο χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ως τώρα λέγαμε ότι στο πολιτικό γήπεδο η κυβέρνηση παίζει μονότερμα και ενίοτε (συχνά τώρα τελευταία) σημειώνει θεαματικά αυτογκόλ, χωρίς όμως να εισπράττει ιδιαίτερο πολιτικό κόστος, στη βάση της περίπου καθολικής διαπίστωσης ότι δεν παρουσιάζεται συνεκτική εναλλακτική λύση. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι πολίτες βαθμολογούν αρνητικά τα κυβερνητικά πεπραγμένα σε κρίσιμους τομείς (πανδημία), καταγράφουν πολύ μικρότερες προσδοκίες (σε σύγκριση με τον περασμένο Ιούνιο) ως προς την προοπτική της οικονομίας, και δεν ταυτίζονται ανεπιφύλακτα με κάποια ηγετική προσωπικότητα. Είναι κατά συνέπεια σε φάση έντονης αναζήτησης, γεγονός που σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι ανοιχτό.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Επίδομα παιδιού - ΟΠΕΚΑ: Νωρίτερα θα πληρωθεί η 6η δόση - Πότε θα δουν λεφτά οι δικαιούχοι

The Voice: Αυτή είναι η μεγάλη νικήτρια του τελικού (video)

Μετάλλαξη Όμικρον: Τα καλά και τα κακά νέα που ανακοίνωσαν Τσιόδρας, Ζαούτης, Σύψας, Παπαευαγγέλου