Φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας προαναγγέλλει στο Newsbomb.gr ο Χρήστος Σταϊκούρας

Το μεγάλο ζητούμενο είναι το που θα οδηγηθούν τα έσοδα από τη φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας.

Διότι οι κυβερνητικές επιλογές για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης με επιδοτήσεις, αφενός δεν οδηγούν στην ανάσχεση των πληθωριστικών πιέσεων, αφετέρου επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό.

Και εδώ προκύπτει το ερώτημα: γιατί η κυβέρνηση επιμένει να μην υιοθετεί τις πρακτικές που έχουν ακολουθήσει με αποτελεσματικό τρόπο άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ, οι οποίες μείωσαν προσωρινά το ΦΠΑ και τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης στα καύσιμα; Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας δεν έδωσε καμία πειστική απάντηση όταν ερωτήθηκε από την Όλγα Τρέμη.

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προ ημερών στο διάγγελμα του έδωσε μια απάντηση που δεν είναι σαφής. Υποστήριξε: «Δεν πρόκειται, για να φανώ προσωρινά ευχάριστος, να υπονομεύσω την αναπτυξιακή πορεία του τόπου». Αλλά μη παρεμβαίνοντας δημοσιονομικά για να μειωθούν οι πληθωριστικές πιέσεις, ο πρωθυπουργός κινδυνεύει να κάνει αυτό που διατείνεται πως θέλει να αποφύγει.

Η κυβέρνηση γνωρίζει αφενός πως σύντομα ο πληθωρισμός θα ανέλθει σε διψήφια ποσοστά και αφετέρου πως η παρέμβαση μέσω της νομισματικής πολιτικής θα αργήσει. Αντί λοιπόν να μειώσει προσωρινά είτε το ΦΠΑ, είτε και τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης στα καύσιμα, αναλαμβάνοντάς ένα δημοσιονομικό κόστος που δεν θα ξεπερνούσε για ένα εξάμηνο τα 350 εκατ. ευρώ, επικαλείται τις αγορές και δημοσιονομικούς κινδύνους που δεν υπάρχουν και θεσμοθετεί μέτρα που ούτε ανακόπτουν τον πληθωρισμό , ούτε αναπτυξιακά είναι.

Σήμερα στην Ελλάδα ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στη βενζίνη ανέρχεται σε 0,70 ευρώ ανά λίτρο ή σε 700 ευρώ ανά χιλιόλιτρο βενζίνης και είναι ένας από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, ενώ επιβαρύνεται πρόσθετα και από ΦΠΑ της τάξεως του 24%. Αυτό σημαίνει ότι από τα 2 ευρώ της μέσης τιμής της αμόλυβδης 95 οκτανίων, το 1,25 ευρώ σχετίζεται με την επιβάρυνση του ΕΦΚ και του ΦΠΑ.

Αν ο ΦΠΑ μειωνόταν από το 24% στο 13%, η τιμή της βενζίνης θα μειωνόταν κατά 10 λεπτά το λίτρο ή κατά 5 ευρώ ανά γέμισμα. Αυτή η μείωση θα διαχεόταν στο σύνολο της οικονομίας και θα επιδρούσε στη συγκράτηση του μεταφορικού κόστους και ως εκ τούτου στη συγκράτηση των αυξήσεων σε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες. Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε εάν ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στη βενζίνη μειωνόταν κατά 0,10 ευρώ ανά λίτρο βενζίνης, από τα 0,70 ευρώ σήμερα στα 0,60 ευρώ.

Και στις δύο περιπτώσεις το κέρδος θα διαχεόταν σε όλη την κοινωνία και όχι μόνον σε όσους έχουν εισοδήματα έως 30.000 ευρώ. Και κυρίως οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να ανασάνουν και να μην αναζητούν τρόπους για το πως να μετακυλήσουν τα κόστη τους στους πελάτες τους.

Το ζήτημα είναι το εάν θα αξιοποιηθούν τα έσοδα από τη φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας προς αυτή την κατεύθυνση.