Τριτολογία Μητσοτάκη στη Βουλή: Στρατηγική σχέση με το Ισραήλ όχι με κυβέρνηση Νετανιάχου

Η Ελλάδα έχει στρατηγική σχέση με το Ισραήλ όχι με την κυβέρνηση Νετανιάχου, είπε στην τριτολογία του στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους τώρα που οι συνθήκες είναι ανώριμες ,δεν θα προωθούσε τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Αντίθετα η μη αναγνώριση μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε συνομιλητές και με τις δύο πλευρές», είπε και χαρακτήρισε παράνομους του εποικισμούς στη Γάζα.

Σχετικά με το καλώδιο Κρήτης-Κύπρου είπε: «Είναι πολύ σημαντικό έργο πρωτίστως για την Κύπρο, είναι σημαντικό όμως για τον ελληνισμό. Τους τελευταίους μήνες τέθηκαν ζητήματα τεχνικής φύσεως από κυπριακής πλευράς ζητήματα, σε απόλυτη συνεννόησή με τον Κύπριο πρόεδρο έχουμε χαράξει οδικό χάρτη πώς θα ξεπεραστούν».

«Κύριε Φάμελλε, εσείς που ήσασταν πάντα φιλοπαλαιστίνιοι, με το Free Palestine, γιατί τέσσερα χρόνια κυβέρνηση δεν αναγνωρίσατε το παλαιστινιακό κράτος; Γιατί κι εσείς αναγνωρίζατε ότι η στρατηγική σχέση με το Ισραήλ θα είχε υποστεί ένα σημαντικό πλήγμα», είπε σε άλλο σημείο ο πρωθυπουργός.

Αναφερόμενος στον ΟΠΕΚΕΠΕ και απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Θα έρθει στην εξεταστική όποιος θέλετε και ο κ. Φραπές και ο κ. Χασάπης και ο κ. Μανάβης και ο κ. Μυλωνάκης» και όταν αντέδρασε η Ζωή Κωνσταντοπούλου της κάλεσε.... να μην γκαρίζει!

Συνεχίζοντας να απαντάει στον κ. Φάμελλο τόνισε: «Θα πίστευα ότι θα έπρεπε να αναπροσαρμόσετε την στάση σας για την περίοδο 2015-2019, γιατί υπερασπίζεστε την πολιτική ενός πρωθυπουργού που σηκώθηκε και έφυγε και σας άφησε στα κρύα του λουτρού και τώρα κοιτάζεστε. Αλλά αυτό είναι δικό σας θέμα, θα το λύσετε στις εσωτερικές αναζητήσεις της Αριστεράς»

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τριτολογίας του πρωθυπουργού:

Να σας δώσω δύο σύντομες απαντήσεις, γιατί θέσατε μία σειρά από ερωτήματα τα οποία νομίζω ότι μπορούν να απαντηθούν πολύ γρήγορα. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να στείλει στρατό στην Ουκρανία και σας διαβεβαιώνω ότι η πρώτη αποστολή της νέας φρεγάτας Belh@rra δεν πρόκειται να είναι στον Ειρηνικό.

Και βέβαια, μιας και αναφερθήκατε στο ζήτημα των εξορύξεων και του προσδιορισμού των βυθοτεμαχίων προς εκμετάλλευση και αναφερθήκατε στη στάση της Λιβύης, θέλω να σας ενημερώσω ότι, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, η Λιβύη έμπρακτα δεν έχει αμφισβητήσει, στο ζήτημα του καθορισμού θαλάσσιων οικοπέδων προς αξιοποίηση, τη μέση γραμμή.

Αυτό είναι κάτι το οποίο εκλαμβάνω ως θετικό και ενδεχομένως να είναι και η βάση, κ. Κουτσούμπα, για μία οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και ΑΟΖ με τη Λιβύη, διότι εμείς έχουμε αντικείμενες ακτές, η Τουρκία δεν έχει κανένα ρόλο και λόγο να καθορίζει θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη. Το μνημόνιο αυτό δεν είναι απλά ανυπόστατο και παράνομο, είναι και γεωγραφικά παράλογο, διότι ουσιαστικά τραβιέται μια διαγώνιος γραμμή, σε πλήρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.

Έρχομαι τώρα σε μια σειρά από ζητήματα, τα οποία έθεσε ο κ. Ανδρουλάκης. Ξέρετε, είναι πάντα, κ. Ανδρουλάκη, λίγο άχαρη αυτή η συζήτηση γύρω από την ιστορία των τελευταίων δεκαετιών.

Δεν είναι εδώ ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Πάντως ήταν στην αίθουσα την ώρα που λέγατε ότι «η Ελλάδα χρεοκόπησε επί εποχής Νέας Δημοκρατίας», όταν η ιστορία έγραψε ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε και «έσκασε» στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου.

Αυτή είναι η καταγεγραμμένη αλήθεια και ένας βασικός λόγος που φτάσαμε εκεί ήταν γιατί το 2009, σε πραγματικά δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες, αντί η χώρα να ανασκουμπωθεί αμέσως, εσείς τάζατε παροχές, μοιράσατε 2 δισεκατομμύρια τον Δεκέμβριο του 2009, για να είστε συνεπείς με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και μετά η χώρα «έσκασε» στα χέρια σας.

Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, η οποία δεν νομίζω ότι μπορεί σε καμία περίπτωση να αμφισβητηθεί. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό, γιατί ξέρω ότι επί της ουσίας έχουμε διαφορετικές απόψεις. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα σας πείσω, όπως δεν νομίζω ότι θα πείσετε και εσείς εμένα, αλλά πιστεύω ότι οι πολίτες σταδιακά βγάζουν τα συμπεράσματά τους για το πώς πρέπει να κατανείμουν τις ευθύνες για αυτή την εξαιρετικά επώδυνη περίοδο.

Να τοποθετηθώ λίγο για το καλώδιο, στο οποίο αναφέρθηκαν ο κ. Ανδρουλάκης και ο κ. Φάμελλος. Να επαναλάβω αυτά τα οποία έχω πει πολλές φορές δημόσια: η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος και Κύπρου είναι ένα πολύ σημαντικό έργο πρωτίστως για την Κύπρο. Έχει τη σημασία του και για την Ελλάδα, αλλά δεν είναι καθοριστικής σημασίας για την Ελλάδα, όπως αναφερθήκατε εσείς. Είναι καθοριστικής σημασίας για τον Ελληνισμό, για την Κύπρο, της οποίας έχει τη δυνατότητα το έργο αυτό να άρει, ουσιαστικά, την ενεργειακή απομόνωση.

Όμως, η αλήθεια είναι επίσης ότι τους τελευταίους μήνες τέθηκαν από κυπριακής πλευράς ζητήματα τα οποία αφορούν την οικονομοτεχνική βιωσιμότητα του έργου. Τέθηκαν δημόσια αυτά, δεν σας λέω κάτι το οποίο δεν το γνωρίζετε.

Και, σε απόλυτη συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχουμε χαράξει έναν οδικό χάρτη για το πώς θα μπορούν να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια. Διότι, όπως καταλαβαίνετε, όταν εγείρονται τέτοια ζητήματα, και ο φορέας του έργου, ο ΑΔΜΗΕ, θα πρέπει να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις. Είναι εισηγμένη εταιρεία στο Χρηματιστήριο, δεν γίνεται αυτή τη στιγμή να χρηματοδοτείται ένα έργο το οποίο μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι δεν είναι οικονομικά, το τονίζω, βιώσιμο.

Αυτές, λοιπόν, είναι εκκρεμότητες οι οποίες πρέπει πρώτα να επιλυθούν -είναι κάτι το οποίο το αναγνωρίζει και η Κύπρος- για να μπορούμε να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα.

Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους. Εδώ καταλαβαίνω -και νομίζω ότι είναι απολύτως θεμιτό- ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Έχετε την άποψή σας. Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους τώρα, το έκαναν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες. Κάποιες άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες συντάχθηκαν και με τη δική μας γραμμή ή εμείς συνταχθήκαμε με τη δική τους, δείτε το όπως θέλετε, και επιλέξαμε αυτή τη στιγμή να μην προχωρήσουμε ακόμα στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.

Διότι, επαναλαμβάνω ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει μία στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, όχι με την κυβέρνηση Netanyahu, το τονίζω, με το Ισραήλ. Έχω υπάρξει πολύ επικριτικός με την κυβέρνηση Netanyahu και με τον ίδιο τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την απαράδεκτη κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων στη Γάζα. Το ξαναλέω για ακόμα μία φορά, εάν δεν το έχετε ακούσει.

Κρίνω, όμως, και αυτή είναι η θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι σε αυτή τη συγκυρία η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους τώρα και όχι σε κάποιο διάστημα από τώρα, όταν ακόμα οι συνθήκες είναι ανώριμες, όταν δεν έχει ακόμα εξυγιανθεί η Παλαιστινιακή Αρχή, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορούμε να έχουμε κάποιον συνομιλητή, δεν θα προωθούσε τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Αντίθετα, η μη αναγνώριση αυτή τη στιγμή μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε αξιόπιστοι συνομιλητές και της παλαιστινιακής πλευράς και της ισραηλινής πλευράς.

Και βέβαια, αυτό δεν σημαίνει, κ. Ανδρουλάκη, ότι δεν θα στηλιτεύσουμε πρακτικές της ισραηλινής κυβέρνησης, παραδείγματος χάρη αυτό το οποίο γίνεται στην Δυτική Όχθη, η επέκταση των εποικισμών. Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία και δια του Υπουργού Εξωτερικών έχουν στηλιτευθεί από την Ελληνική Κυβέρνηση.

Αλλά πρέπει να αντιληφθείτε ότι η στρατηγική σχέση Ελλάδος και Ισραήλ είναι μία σχέση η οποία είναι πέρα και πάνω από την εκάστοτε κυβέρνηση. Και αυτή η σχέση πρέπει να προστατευθεί. Και κρίνουμε ότι αυτή τη στιγμή αυτή είναι η σωστή επιλογή.

Μπορώ, όμως, να καταλάβω ότι εδώ μπορούμε να έχουμε ενδεχομένως μία διαφορετική ματιά. Εγώ προσπαθώ και εξηγώ γιατί θεωρώ ότι αυτή η θέση…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Βεβαίως, έχω άποψη για τους εποικισμούς. Είναι παράνομη και καταδικαστέα η επέκταση των εποικισμών. Το έχω πει πολλές φορές, το επαναλαμβάνω και τώρα. Βεβαίως έχω ισχυρή άποψη για το ζήτημα αυτό και έχει εκφραστεί και από το Υπουργείο Εξωτερικών.

Έρχομαι τώρα στα ζητήματα τα οποία αφορούν το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Κύριε Ανδρουλάκη, κ. Φάμελλε, ας μην κοροϊδευόμαστε, πίσω από κλειστές πόρτες είναι τελείως διαφορετική η χροιά του πολιτικού λόγου σε σχέση με τον δημόσιο διάλογο, έτσι όπως εκφράζεται στη Βουλή ή στα τηλεοπτικά παράθυρα.

Το ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό είναι απολύτως ακριβές και ότι πράγματι στα πλαίσια του ΕΣΕΠ θα μπορούσαμε να καταλήγαμε σε περισσότερες συγκλίσεις, όπως θα μπορούσαμε να καταλήγαμε και σε περισσότερες συγκλίσεις στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας. Αλλά, δυστυχώς, ο δημόσιος λόγος και ο δημόσιος διάλογος δεν υπηρετεί πάντα αυτή τη σκοπιμότητα. Αυτό είπα ακριβώς. Αυτό είπα και αυτό επαναλαμβάνω και τώρα.

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Αυτό εννοώ. Όταν είστε μέσα, πίσω από κλειστές... Όχι, μην βάζετε λόγια στο στόμα μου. Δεν είπα αυτό. Είπα ότι άλλα λέτε μέσα και άλλα λέτε έξω. Εάν θέλετε, λοιπόν, να το επαναδιατυπώσω, για να είμαι πιο ακριβής, κρατήστε αυτή τη διατύπωση: ότι είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση και η αντιμετώπιση και η διάθεση συγκλίσεων στο ΕΣΕΠ απ’ ό,τι είναι στο κοινοβούλιο. Και σε αυτό τώρα ξέρετε πολύ καλά ότι αυτή είναι η αλήθεια.

Διότι, δυστυχώς, σε αυτό το κλίμα τοξικότητας και η εξωτερική πολιτική έχει μπει μέσα στο γενικότερο «μπλέντερ», ότι πρέπει ό,τι και να κάνει η κυβέρνηση να είναι στραβό, κακό και ανάποδο.

Αναρωτιέμαι πραγματικά… Συγγνώμη, κ. Φάμελλε: ποιος επέκτεινε τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια; Ποιος έκανε ΑΟΖ με την Ιταλία; Ποιος έκανε ΑΟΖ με την Αίγυπτο; Ποιος έκανε τον Εθνικό Χωροταξικό Σχεδιασμό; Ποιος έκανε τα Θαλάσσια Πάρκα; Ποιος αγόρασε τις Belh@rra; Ποιος αγόρασε τα Rafale; Όλα αυτά για εσάς είναι ασήμαντα; Η Ελλάδα…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Δεν θα απαντήσω, κα Κωνσταντοπούλου. Δεν νομίζω ότι θα με παρασύρετε στο να μπούμε σε μία τέτοιου είδους αντιπαράθεση.

Δύο τελικές, καταληκτικές παρατηρήσεις που αφορούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Κύριε Φάμελλε, εσείς που ασκήσατε τόσο «ενεργή» εξωτερική πολιτική και νοιαζόσασταν ιστορικά -η αριστερά, έτσι δεν είναι; Πολύ πιο ταυτισμένη με τον Παλαιστινιακό αγώνα, έτσι δεν είναι; Από τις καταβολές της αριστεράς- γιατί δεν αναγνωρίσατε εσείς το κράτος της Παλαιστίνης 4,5 χρόνια που ήσασταν στην κυβέρνηση; Γιατί; Σας ρωτώ. Γιατί δεν αναγνωρίσατε εσείς;

Γιατί και εσείς γνωρίζατε πολύ καλά ότι μία τέτοια αναγνώριση -και θα το κάνατε, θα μπορούσατε να το κάνετε σε συνθήκες πολύ λιγότερης έντασης απ’ ό,τι τώρα-, γιατί και εσείς αναγνωρίζατε ότι η στρατηγική σχέση με το Ισραήλ θα είχε υποστεί ένα πολύ μεγάλο πλήγμα αν προχωρούσατε σε αυτή την απόφαση.

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Ναι, αλλά εσείς ήσασταν πάντα φιλοπαλαιστίνιοι, εσείς γαλουχηθήκατε μέσα από το «Free Palestine», έτσι δεν είναι; Αλλά 4,5 χρόνια δεν αναγνωρίσατε, δεν είπατε κουβέντα για το ζήτημα αυτό. Είδατε πώς η πραγματικότητα μερικές φορές μας επιβάλλει…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Δεν προλάβατε, έτσι δεν είναι; 4,5 χρόνια δεν προλάβατε ούτε αυτό.

Αλλά επιτρέψτε μου μία καταληκτική παρατήρηση, με μία πολιτική χροιά. Καταρχάς, άκουσα να λέτε και εσείς και ο κ. Ανδρουλάκης ότι έχει «κατασκηνώσει» στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Και θέλω να σας παραπέμψω στις δηλώσεις τις οποίες έκανε η Ευρωπαία Εισαγγελέας όταν ήρθε στην πατρίδα μας και είπε ορισμένα πολύ προφανή πράγματα: ότι διαφθορά υπάρχει παντού, ότι δεν επιτρέπεται υποθέσεις οι οποίες ερευνώνται από τη Δικαιοσύνη να τύχουν αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης. Και βέβαια, να σας θυμίσω, κ. Ανδρουλάκη, εσείς που…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Ξέρετε κ. Φάμελλε, έχουμε μία Εξεταστική, η οποία…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Λοιπόν, επιτρέψτε μου να σας απαντήσω. Θα έρθει στην Εξεταστική όποιος θέλετε: και ο «κ. Φραπές», και ο «κ. Χασάπης» και ο «κ. Μανάβης» και ο κ. Μυλωνάκης και όποιος θέλετε. Εμείς δεν θα σταθούμε εμπόδιο.

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Τώρα, όμως, κ. Φάμελλε και κ. Ανδρουλάκη, που αρχίζουμε και πηγαίνουμε πιο πίσω και διαπιστώνουμε τελικά, μέσα από τη σοβαρή δουλειά που γίνεται στην Εξεταστική, ότι τελικά αυτό το σκάνδαλο ή αυτό το μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των ευρωπαϊκών πόρων δεν ήταν αποκλειστικό πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης, αλλά είχε έντονα διαχρονικά χαρακτηριστικά, τώρα αρχίζουν και σας δημιουργούν κάποια προβλήματα τα ζητήματα τα οποία προκύπτουν στην Εξεταστική.

Γιατί πιστεύετε εσείς πράγματι, κ. Ανδρουλάκη, ότι αυτό το ζήτημα αφορά μόνο τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και ότι όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στην Κρήτη, ουδέποτε είχαν καμία ανάμειξη σε καμία παράνομη επιδότηση. Έτσι δεν είναι; Αυτό δεν εννοείτε;

Ας έρθουν, λοιπόν, όλοι στην Εξεταστική, η κυβέρνηση δεν θα σταθεί εμπόδιο σε κανέναν.

Κύριε Φάμελλε, να τελειώσω με μια πολιτική παρατήρηση. Μου κάνει εντύπωση, θα πίστευα ότι θα έπρεπε σταδιακά να αναπροσαρμόσετε τη στάση σας για την περίοδο 2015-2019.

Διότι πραγματικά μου γεννά ένα ερώτημα: με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό υπερασπίζεστε μια πολιτική ενός Πρωθυπουργού ο οποίος σηκώθηκε και σας άφησε στα κρύα του λουτρού και έφυγε από το κόμμα σας. Και τώρα κοιτάζεστε και λέτε «τι ακριβώς έχει γίνει;». «Θα πάμε εμείς με τον κ. Τσίπρα όταν φτιάξει κόμμα;», «μήπως μείνουμε μόνοι μας και τελικά μας πάρει όλο το κόμμα ο κ. Τσίπρας;». Και βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Καταλαβαίνω, μην εκνευρίζεστε. Και βρίσκεστε σε αυτή την παράξενη κατάσταση να κινδυνεύει η είσοδος του παλιού ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια τη Βουλή και να σκέφτεστε τη δική σας υστεροφημία. Οπότε θα σας ζητούσα, κ. Φάμελλε… Καταλαβαίνω ότι σας εκνευρίζουν αυτά τα οποία λέω. Ίσως θα πρέπει…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Με πολλή σοβαρότητα μιλάω, κυρία μου.

Αλλά νομίζω ότι είναι ένα ζήτημα προς συζήτηση όταν ο τέως Πρωθυπουργός εγκαταλείπει το κόμμα του και εσείς δεν έχετε να πείτε τίποτα και εξακολουθείτε να υπερασπίζετε την πολιτική του. Αλλά αυτό, εν πάση περιπτώσει, είναι δικό σας θέμα, εσωτερικό, θα το λύσετε εσείς στις δικές σας εσωτερικές αναζητήσεις της αριστεράς.

Σας ευχαριστώ.

Διαβάστε επίσης