Σκληρό «μπραντ εφέρ» για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας

Παρότι απέχουμε τουλάχιστον 8 μήνες απ' όταν η Βουλή θα κληθεί να εκλέξει τον διάδοχο του Κάρολου Παπούλια στον Προεδρικό θώκο, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας οργανώνουν την στρατηγική τους γύρω από έναν στόχο που είναι κοινός και για τους δύο αλλά για διαφορετικούς λόγους για τον καθένα:

να «ψαρέψουν στα θολά νερά» των Ανεξάρτητων Βουλευτών αλλά και των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ προκειμένου αφενός ο μεν Σαμαράς να τους πείσει να ψηφίσουν το πρόσωπο που θα προτείνει για νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας ώστε να ξεπεράσει τον "σκόπελο" των πρόωρων εκλογών, και αφετέρου ο δε Τσίπρας να τους αποτρέψει από ένα τέτοιο ενδεχόμενο με σκοπό να προκαλέσει τις πρόωρες εκλογές που επιμόνως ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η στρατηγική του Σαμαρά για να πετύχει τον στόχο του περιστέφερεται γύρω από την σκέψη να προτείνει ένα πρόσωπο ικανό να συσπειρώσει γύρω του τους προερχόμενους από την νεοδημοκρατική βάση τους βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν από το κόμμα του Πάνου Καμμένου.

Πρέπει όμως να είναι κι ένα πρόσωπο το οποίο ταυτοχρόνως να μην προκαλεί αποστροφή στην δεξαμενή των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ, τους οποίους μέχρι την κρίσιμη ψηφοφορία θα είναι αμφίβολο αν ο Κουβέλης θα είναι σε θέση να συνεχίσει να τους ελέγχει.

Επικρατέστερο όνομα αυτή την στιγμή είναι ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να συσπειρώσει όσους ανεξάρτητους βουλευτές έφυγαν από τη ΝΔ αλλά είναι βέβαιο ότι θα τον ψηφίσουν για λόγους κυρίως συνειδησιακά παραταξιακούς.

Ωστόσο εδώ υπάρχει η παράμετρος του Γιώργου Παπανδρέου με τον πρώην Πρωθυπουργό να βάζει στο παρασκήνιο βέτο στην πιθανότητα να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ την πρόταση Σαμαρά για Καραμανλή. Μία τέτοια κίνηση θα ερμηνευτεί από το Παπανδρεϊκό περιβάλλον ως «άδεισμα» του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου και είναι αμφίβολο αν ο Βενιζέλος θέλει να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερο ρήγμα στις σχέσεις του με τον προκάτοχό του στο κόμμα.

Από την άλλη πλευρά εξίσου περίπλοκη είναι και η στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος έκανε άνοιγμα σε όλους τους ανεξάρτητους βουλευτές απ' όπου κι αν προέρχονται, χωρίς να ζητάει πιστοποιητικά πολιτικών πεποιθήσεων από κανέναν, όπως χαρακτηριστικά είπε.

Ο Τσίπρας εξαιτίας της πρότασής του αυτής, αντιμετωπίζει ήδη αναταράξεις στο δικό του κόμμα από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που λέει σθεναρά «όχι στο να ανοίξει ο ΣΥΡΙΖΑ τις πόρτες του σε "χρεοκοπημένους" πρώην Μνημονιακούς βουλευτές».

Το βέβαιο είναι ότι τους μήνες που ακολουθούν, οι ανεξάρτητοι βουλευτές θα γίνουν μήλον της έριδος ανάμεσα σε Σαμαρά και Τσίπρα, με τους δύο πολιτικούς αρχηγούς να είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα για όλα ώστε να τους προσεταιριστούν.

Ο μεν Σαμαράς μπορεί να υποσχεθεί ενδεχομένους κυβερνητικούς θώκους στην περίπτωση που οι ανεξάρτητοι αυτοί βουλευτές λειτουργήσουν ως ανάχωμα στην πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Ο δε Τσίπρας τους υπόσχεται ήδη την συμπαράταξή τους με μία μελλοντική πολλά υποσχόμενη- κατά τον ίδιον- κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πορεία του χρόνου θα δείξει τι θα αποδειχθεί πιο θελκτικό για τους Ανεξάρτητους Βουλευτές...

Διαβάστε επίσης:

Η «καλή» και η «κακή»... αποστασία ή η υποκρισία κομμάτων και ΜΜΕ