Η φάμπρικα των επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ παίζει τα ρέστα της

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν πρόκειται απλώς για μια υπόθεση κακοδιαχείρισης ή μερικών «λαμόγιων» που εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες του συστήματος. Είναι ένα ολόκληρο οικοδόμημα εξουσίας, με διακλαδώσεις που φτάνουν μέχρι το τελευταίο χωριό και το πιο απομακρυσμένο γραφείο αγροτικής ανάπτυξης.

Η γλυκιά διαπλοκή

Για δεκαετίες, οι επιδοτήσεις έγιναν το εργαλείο μιας αμφίδρομης εξάρτησης: αγρότες που μάθαιναν να περιμένουν το «χαρτζιλίκι» του κράτους αντί να παράγουν πραγματικά, πολιτικοί που μοίραζαν τα κονδύλια για ψήφους, και υπάλληλοι του ΟΠΕΚΕΠΕ που λειτουργούσαν ως «διεκπεραιωτές» της διαπλοκής. Αυτή η τριγωνική σχέση — αγρότες, πολιτικοί, υπηρεσιακοί — δημιούργησε ένα σύστημα που έμαθε να ζει από την παρανομία, να την προστατεύει και να την διαιωνίζει.

Τώρα που το οικοδόμημα αυτό αρχίζει να τρίζει, οι πρωταγωνιστές του δίνουν τα ρέστα τους. Οι πρώτες αντιδράσεις δείχνουν ξεκάθαρα πως η άμυνα τους είναι καλά σχεδιασμένη: αυτοθυματοποίηση, σύγχυση ευθυνών και προσπάθεια συλλογικής ενοχοποίησης. Οι εμπλεκόμενοι εμφανίζονται ως «θύματα» της γραφειοκρατίας, ως «παρεξηγημένοι» αγρότες που απλώς ακολούθησαν τις οδηγίες των υπηρεσιών. Επιχειρούν να βάλουν τους εαυτούς τους στην ίδια κατηγορία με τους τίμιους αγρότες που παλεύουν πραγματικά για να ζήσουν τη γη τους, βάζοντας όλους στο ίδιο τσουβάλι.

Η στρατηγική αυτή δεν είναι τυχαία. Στόχος είναι να διαχυθούν οι ευθύνες, να χαθεί η αλήθεια μέσα σε ένα πέπλο γενικής σύγχυσης. Έτσι, όταν έρθει η ώρα των ποινικών ευθυνών, να μπορεί ο καθένας να πει ότι «όλοι το έκαναν» ή ότι «δεν ήξερε». Είναι η παλιά συνταγή του ελληνικού δημοσίου βίου: όταν δεν μπορείς να αποδείξεις την αθωότητα σου, φρόντισε να μπερδέψεις τα πάντα μέχρι να μην ξέρει κανείς ποιος φταίει πραγματικά.

Η ΝΔ και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης τους χάλασαν το μαγαζάκι…

Όμως το ζήτημα δεν είναι μόνο η επιστροφή των παράνομων επιδοτήσεων ή οι καταδίκες των ενόχων. Είναι κυρίως η ηθική αποκατάσταση του κόσμου της πρωτογενούς παραγωγής, που έχει κουραστεί να βλέπει το όνομά του να σέρνεται στη λάσπη για τα εγκλήματα άλλων. Οι τίμιοι αγρότες, αυτοί που με κόπο και ιδρώτα κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο, δεν έχουν καμία σχέση με τις μαϊμού εκτάσεις, τα ανύπαρκτα κοπάδια και τα βιολογικά προϊόντα με πλαστές πιστοποιήσεις.

Οι εκβιασμοί και οι διαρροές

Αυτοί που στήριξαν το σύστημα της απάτης γνωρίζουν ότι η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Και τότε, όταν θα πρέπει να επιστρέψουν τα χρήματα που καταχράστηκαν, όταν οι φάκελοι της Δικαιοσύνης θα ανοίγουν και τα ονόματα θα γράφονται με μαύρα γράμματα, τότε θα αρχίσουν οι εκβιασμοί, οι «διαρροές», τα αλληλοκαρφώματα. Ο ένας θα δίνει τον άλλον, προσπαθώντας να σώσει ό,τι μπορεί. Το απόστημα αυτό, όμως, δεν θα θεραπευτεί με μερεμέτια. Χρειάζεται ριζική εκκαθάριση και πλήρη διαφάνεια.

Το ελληνικό αγροτικό κίνημα έχει μια ιστορική ευθύνη: να μην αφήσει τους επιτήδειους να κρυφτούν πίσω από τα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Να μην επιτρέψει να γίνει το ίδιο το δίκαιο του κλάδου εργαλείο στα χέρια όσων τον λήστεψαν για χρόνια. Η κοινωνία πια ξέρει. Και αν αυτή τη φορά δεν ξεριζωθεί η φάμπρικα των επιδοτήσεων, τότε το τέρας της διαπλοκής θα επιστρέψει πιο δυνατό από ποτέ.

Διαβάστε επίσης