Έλλη Πασπαλά στο Newsbomb.gr: «Μικρή στην Αμερική βίωσα μπούλινγκ και επιθέσεις»
H Έλλη Πασπαλά «ξεδιπλώνει» άγνωστες και γνωστές ιστορίες από τη ζωή και την καριέρα της, από το Α έως το Ω.
Mε αφετηρία την Αμερική όπου γεννήθηκε και έζησε έως τα 25 της χρόνια, κάνουμε με την Έλλη Πασπαλά ένα «ταξίδι» στους πιο σημαντικούς σταθμούς της ζωής και της καριέρας της. Ένα ταξίδι με άγνωστες και γνωστές ιστορίες, αναμνήσεις, εξομολογήσεις και «συναντήσεις» με «ιερά τέρατα» της Τέχνης και του Πολιτισμού.
«Γεννήθηκα στην Αμερική, εκεί έζησα μέχρι τα 25 μου, εκεί ερωτεύτηκα, εκεί ταξίδεψα. Είναι μια πολύ σπουδαία χώρα, μου πρόσφερε πολλά και την αγαπώ πολύ. Δυστυχώς δεν την επισκέπτομαι όσο συχνά θα ήθελα, όμως κάθε φορά που πηγαίνω νιώθω ότι ξαναφορτίζω τις μπαταρίες μου και επιστρέφω ανανεωμένη.
Οι γονείς μου ήταν εξαιρετικοί άνθρωποι και οι δύο, είχαν πυξίδα το ήθος, την ευγένεια και ένα δυνατό αίσθημα δικαιοσύνης. Ήταν πολύ φιλότιμοι και με τον τρόπο τους βοηθούσαν πάρα πολύ τους συνανθρώπους τους και πολλούς Έλληνες που ερχόντουσαν μετανάστες στην Αμερική, να βρουν δουλειές, σπίτι, σχολεία για τα παιδιά τους. Παρόλο που δεν ήταν οικονομικά άνετοι, ήταν πολύ ανοιχτοχέρηδες, πολύ φιλόξενοι και πολύ γενναιόδωροι. Tους ευγνωμονώ», λέει η Έλλη Πασπαλά.
Ωστόσο, στη Νέα Υόρκη όπου μεγάλωσε, δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα. Όπως αποκαλύπτει η ίδια, ως παιδί μεταναστών έχει βιώσει μπούλινγκ, αδικίες και επιθέσεις.
«Ήταν καλά τα παιδικά μου χρόνια, αλλά είχα και πολλές εμπειρίες που με πλήγωσαν, Εισέπραξα πάρα πολλή αγάπη από την οικογένειά μου και τους φίλους αλλά και μπούλινγκ από τη γειτονιά μου, αδικίες και παρενοχλήσεις σε μικρή ηλικία, αλλά πάντα είχα σαν αντίβαρο τα θετικά. Μεγάλωσα σε μια γειτονιά που τότε ήμασταν η μοναδική ελληνική οικογένεια και ήμουν κυριολεκτικά δακτυλοδεικτούμενη και εισέπραξα πολλές επιθέσεις».
Μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στην Αμερική, ωστόσο η μεγάλη της αγάπη παρέμενε πάντα η Ελλάδα. «Η Ελλάδα ήταν η μεγάλη μου αγάπη από μικρό παιδί. Από μικρό παιδί 4 ετών που ήρθα, ήθελα να ζήσω στην Ελλάδα. Όταν ήρθα όμως εκείνη τη χρονιά, δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Έκανα λίγο... παρατεταμένες διακοπές και τελικά έμεινα εδώ. Αγάπησα την Ελλάδα μέσα από την οικογένειά μου, από τους γονείς μου που μάλλον ήθελαν να επιστρέψουν, κάτι που έγινε πολύ αργότερα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα ένιωσα ότι είναι ο τόπος μου. Είχα επαφή με την Ελλάδα από μικρή, γιατί οι γονείς μας μάς είχαν στείλει στο ελληνικό σχολείο και από πολύ νωρίς μου είχε καλλιεργηθεί μια αίσθηση υπερηφάνειας ότι ήμουν Ελληνίδα».
Ωστόσο, προτού εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα, είχε τη μεγάλη τύχη να συναντήσει στην Αμερική, τα ινδάλμάτα της και μάλιστα να συμμετέχει σε μια σημαντική δουλειά, ούσα ακόμα έφηβη μαθήτρια, που καθόρισε και στιγμάτισε τη ζωή της.
«Η Δοκιμή ήταν μια ταινία της Μελίνας και του Ντασέν. Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που βγήκε το 1974 και ήταν μια αναπαράσταση των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Είχαν έρθει να το γυρίσουν στη Νέα Υόρκη και ζήτησαν εθελοντές για να παίξουν τους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Εγώ ήμουν μαθήτρια τότε και πήγα με τα χίλια, ήταν η εποχή που κάπως κοινωνικοποιήθηκα κι εγώ. Γνώρισα τα είδωλα μου, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη στη χορωδία που έφτιαξε και συμμετείχα. Ασύλληπτη εμπειρία που καθόρισε και στιγμάτισε τη ζωή μου. Βρήκα ρίζες στην ελληνική μου ταυτότητα», θυμάται για εκείνη τη σπουδαία στιγμή.
Η Έλλη Πασπαλά μάς μιλά ακόμα για τον γιο της -επίσης μουσικό- Τόμι Λιντς. «Τον εκτιμώ πολύ σαν μουσικό, έχει σίγουρα πολύ περισσότερο ταλέντο από ό,τι έχω εγώ».
Ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς σε αυτό το «ταξίδι» ζωής της Έλλης Πασπαλά είναι ο Μάνος Χατζιδάκις. «Ήταν μεγάλος δάσκαλος για εμένα. Έμαθα πολλά, ήταν καθοριστικός ο ρόλος του στη ζωή και την πορεία μου. Νιώθω εξαιρετικά τυχερή που βρέθηκα στο περιβάλλον του. Τον άκουγα πολύ προσεκτικά, δεν συνομιλούσα πάρα πολύ μαζί του γιατί ένιωθα ότι είχα πολύ περισσότερο να ακούσω εγώ από αυτόν παρά αυτός από εμένα. Ήταν ο μέντοράς μου», εξομολογείται η Έλλη Πασπαλά και μοιράζεται μερικές από τις πιο δυνατές και ανθρώπινες στιγμές της με τον σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι.
Στη συνέχεια, η αγαπημένη ερμηνεύτρια μάς αποκαλύπτει την ιστορία πίσω από το όνομά της. «Ελισάβετ και Ελένη, οι δύο γιαγιάδες. Την Ελένη δεν τη γνώρισα ποτέ, πέθανε πολύ νέα, την Ελισάβετ την είδα μια φορά όταν ήμουν 4 ετών και είμαι πάρα πολύ περήφανη που είχα το όνομά της. Η μαμά μου δεν με είπε ποτέ Ελισάβετ, ο μπαμπάς μου με έλεγε Elisabeth όταν μιλούσε στους Αμερικανούς ή στο σχολείο. Αλλά ένιωθα πολύ πιο οικεία με το Έλλη και από τη Β’ Γυμνασίου άρχισα να ζητάω από τους φίλους μου να με λένε Έλλη. Το Έλλη προέκυψε από τη μαμά μου, της άρεσε πάρα πολύ και με έλεγε έτσι από μικρή όπως και όλοι στην οικογένεια. Το αγαπώ πολύ το Ελισάβετ αλλά νομίζω ότι στην πολύ νεαρή ηλικία μου έδωσε μια έπαρση. Την οποία αγωνίστηκα να αποβάλω από πάνω μου».
Εκτός από το τραγούδι, η Έλλη Πασπαλά έχει επίσης έντονη φιλανθρωπική δράση που κληρονόμησε από τη μητέρα της, ενώ σύντομα θα τη δούμε και στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στην παράσταση «Μια Νύχτα στην Επίδαυρο» που σκηνοθετεί ο Νίκος Καραθάνος και παίζει επίσης και η Χάρις Αλεξίου.
Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου, μπορείτε να την απολαύσετε στο θέατρο Άλσος, στην επιτυχημένη μουσική παράσταση «Elly loves jazz - Vol.2».
Το ταξίδι στη ζωή και την πορεία της Έλλης Πασπαλά έγινε με «όχημα» τις εξής λέξεις (αλφαβητικά):
Aμερική
Βιβλίο
Γονείς
Διδασκαλία
Ελλάδα 1982 / Ευανθία Ρεμπούτσικα
Ζωγραφική
Η Δοκιμή
Θωμάς Ιουλιανός ή Τόμι Λιντς
Ιnternet
Καραντίνα και κορονοϊός
Λάθη
Μάνος Χατζιδάκις
Νέα Πεντέλη
Ξεκίνημα στον Μικρόκοσμο στην Αστόρια
Όνομα Ελισάβετ Ελένη
Πείσμα / Παιδικά χρόνια
Ρουτίνα της Έλλης Πασπαλά
Σταμάτης Κραουνάκης
Τζαζ στο Άλσος
Υποκριτική
Φιλανθρωπική δράση
Χρόνος
Ψυχοθεραπεία
Ωραίο φινάλε
* Eυχαριστούμε για τη φιλοξενία το MiraMe Athens Boutique Hotel, Ερμού 118, Αθήνα. Τηλ.: 21 5215 1930
Διαβάστε επίσης
Φοίβος Δεληβοριάς: Το παρατσούκλι από τον Κολοκοτρώνη και το ραπάρισμα του Βέγγου
Μπάμπης Στόκας από το Α έως το Ω: Το «βλαχάκι» που ήθελε να γίνει οδηγός αγώνων
Ευρυδίκη:To μπούλινγκ για το όνομα, οι Evanescence, η σχέση με το Ζαΐρ
Ο Δημήτρης Μπάσης έπαιξε το Λόττο της ζωής του και κέρδισε
Τα γήινα χρόνια είναι λίγα για το αστείρευτο ταλέντο του Θανάση Αλευρά
