Αν ο αστεροειδής «Bennu» συγκρουστεί με τη Γη απειλεί με παγκόσμιο χειμώνα για 4 χρόνια
Οι συγκρούσεις αστεροειδών συνέβησαν σε πολλές περιπτώσεις σε όλη την ιστορία της Γης. Πιο σημαντική και γνωστότερη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, η οποία προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Σχεδόν καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες στην περίπτωση που ένας μεσαίου μεγέθους αστεροειδής, διαμέτρου περίπου 500 μέτρων, συγκρουστεί με τη γη. Κάτι τέτοιο σύμφωνα με μελέτη στο Science Advances θα μπορούσε να προκαλέσει πτώση της παγκόσμιας θερμοκρασίας έως και 4 βαθμούς Κελσίου, μείωση κατά 15% των βροχοπτώσεων και δραστικές αλλαγές στην ατμοσφαιρική χημεία και την παγκόσμια φωτοσύνθεση.
Η ανάλυση, με επικεφαλής το Κέντρο Φυσικής του Κλίματος στο Ινστιτούτο Βασικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου Pusan στη Νότια Κορέα, μοντελοποίησε τον αστεροειδή Bennu, ο οποίος περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, του οποίου η πιθανή σύγκρουση με τη Γη το 2182 έχει εκτιμώμενη πιθανότητα 1 στις 2.700.
Οι ερευνητές μοντελοποίησαν τις επιπτώσεις μιας σύγκρουσης αστεροειδούς αυτών των διαστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη μια έγχυση στην ατμόσφαιρα μεταξύ 100 και 400 εκατομμυρίων τόνων σκόνης, εκτός από αερολύματα, συντρίμμια και τέφρα.
Στο χειρότερο σενάριο, έως και 400 εκατομμύρια τόνοι υλικού θα αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ηλιακή εξασθένιση και προκαλώντας έναν «χειμώνα πρόσκρουσης» που θα διαρκούσε μεταξύ τριών και τεσσάρων ετών.
Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι αυτό το γεγονός θα προκαλούσε παγκόσμια πτώση των θερμοκρασιών έως και 4 βαθμούς Κελσίου, μαζί με μείωση κατά 15% των βροχοπτώσεων παγκοσμίως.
Επιπλέον, θα υπάρξει απώλεια 32% της στιβάδας του όζοντος, γεγονός που θα αυξήσει την υπεριώδη ακτινοβολία. Η καθαρή πρωτογενής παραγωγικότητα θα επηρεαστεί σημαντικά, με μείωση κατά 36% των χερσαίων οικοσυστημάτων και μείωση κατά 25% των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, γεγονός που θα μπορούσε να διαταράξει σοβαρά την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.
Οι επιπτώσεις στη φωτοσύνθεση θα είναι άμεσες, με αρχική μείωση 20-30%, δημιουργώντας δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες για την ανάπτυξη των φυτών.
Ωστόσο, η μελέτη επισημαίνει ότι η ανάπτυξη του θαλάσσιου πλαγκτόν θα έδειχνε μια διαφορετική συμπεριφορά, ανακάμπτοντας σε έξι μήνες και ακόμη και αυξάνοντας σε επίπεδα πάνω από το κανονικό.
Ανάλογα με την περιεκτικότητα σε σίδηρο του αστεροειδούς και του γήινου υλικού που εκτοξεύεται στη στρατόσφαιρα, ορισμένες ωκεάνιες περιοχές θα μπορούσαν να εμπλουτιστούν με βιοδιαθέσιμο σίδηρο, ευνοώντας τον πολλαπλασιασμό των διατόμων στον ανατολικό ισημερινό Ειρηνικό και τον Νότιο Ωκεανό κατά τη διάρκεια των τριών ετών μετά την πρόσκρουση.
Οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι τα μοντέλα τους δεν περιλαμβάνουν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις κλιματικές επιπτώσεις, όπως οι εκπομπές αιθάλης και θείου από πυρκαγιές.
Οι συγκρούσεις αστεροειδών συνέβησαν σε πολλές περιπτώσεις σε όλη την ιστορία της Γης. Το πιο σημαντικό γεγονός που είναι γνωστό ήταν η σύγκρουση του αστεροειδούς που σχημάτισε τον κρατήρα Chicxulub στο Μεξικό, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, με εκτιμώμενη διάμετρο 10 χιλιομέτρων, η οποία προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Σχετικές ειδήσεις
Trending

Σχόλια