ΥΓΕΙΑ

Oι νέες πιο διαδεδομένες επεμβάσεις για την παχυσαρκία!

Oι νέες πιο διαδεδομένες επεμβάσεις για την παχυσαρκία!

Στάθης Αποστολάκος Γενικός Χειρουργός

Για την νοσογόνο παχυσαρκία η τηλεόραση έχει αφιερώσει τόσο χρόνο στο θέμα αυτό με τόσο «βαριές» εκφράσεις από τους ειδικούς που μιλάνε για τη μάστιγα του αιώνα που σύντομα θα εξελιχθεί στη πρώτη αιτία θανάτου τα επόμενα χρόνια.

Ήδη αποτελεί τη μάστιγα του κοινωνικού κράτους και του ασφαλιστικού συστήματος καθώς πολλές και οι πλέον επικίνδυνες νοσηρές καταστάσεις, οφείλονται ή πυροδοτούνται από αυτή (σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, αναπνευστική ανεπάρκεια, σύνδρομο άπνοιας του ύπνου, οστεοαρθρικά προβλήματα που φτάνουν την αναπηρία).

Εάν σε αυτά προσθέσουμε τα κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα των πασχόντων, την ανεργία που τους πλήττει ιδιαίτερα, την ανεπάρκεια του αναπαραγωγικού συστήματος, την απομόνωση, τότε πρόκειται πραγματικά για μια μάστιγα.

Σύμφωνα με τις παγκόσμιες στατιστικές τουλάχιστον σήμερα όσον αφορά τη νοσογόνο παχυσαρκία η χειρουργική παρέμβαση είναι και η μόνη λύση.

Οι πιο διαδεδομένες επεμβάσεις για τη παχυσαρκία είναι οι εξής:

• Γαστρικός δακτύλιος

Είναι η πλέον ευρέως διαδεδομένη επέμβαση. Υπάρχουν εκατομμύρια περιστατικά σε όλο τον κόσμο, άρα η εμπειρία είναι πολύ μεγάλη και έχει βάθος δέκα ετών περίπου. Απευθύνεται σε ασθενείς που είναι πολυφαγικοί με μεγάλες μερίδες, δεν συνιστάται σ’ αυτούς που τρώνε πολλά γλυκά.

• Γαστρικό μανίκι

Η επέμβαση Sleeve αφαιρεί λαπαροσκοπικά το μεγαλύτερο μέρος του στομάχου, ένα τμήμα του οποίου είναι υπεύθυνο για την έκκριση της γκρελίνης μιας ορμόνης που είναι υπεύθυνη για την αυξημένη όρεξη και επιθυμία για φαγητό. Έτσι δρα με δύο τρόπους, πρώτον σαν "μικρό στομάχι" λόγω της αφαίρεσης του υπόλοιπου και δεύτερον μειώνοντας την επιθυμία για φαγητό.

• Γαστρικό “by-pass”

Η πλέον βαρειά των επεμβάσεων γίνεται λαπαροσκοπικά, απευθύνεται σε ασθενείς που τρώνε κυρίως γλυκά, υπερβολικά υπέρβαρους, ασθενείς που ζούνε μακριά και έχουν δύσκολη πρόσβαση στην παρακολούθηση από τον γιατρό τους και έχει σαν μειονέκτημα ότι πολύ συχνά χρειάζονται συμπληρώματα διατροφής μετά την επέμβαση όπως βιταμίνες, σίδηρος κ.α.

“Το σημαντικότερο στη χειρουργική της παχυσαρκίας είναι η σωστή επιλογή της επέμβασης που πρέπει να γίνει σε συνεργασία του ασθενούς με το γιατρό, αφού αναλυθούν στον ασθενή όλα τα είδη των σχετικών επεμβάσεων και να αναζητηθεί η πλέον κατάλληλη που ταιριάζει στο προφίλ του ασθενούς. Αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας, γι' αυτό αναφέρονται από τους ασθενείς εντυπωσιακά θετικά αλλά και λιγότερο επιτυχημένα αποτελέσματα”, μας συμβουλεύει ο εξειδικευμένος στη χειρουργική της παχυσαρκίας γενικός χειρουργός κ. Αποστολάκος.

Ως προς το ποιά μέθοδο να επιλέξουμε ο γενικός χειρουργός εκ Θεσσαλονίκης κος Αποστολάκος μας ενημερώνει: ”Ο γιατρός δεν πρέπει να παρασύρει τον ασθενή σε μια και μόνο επέμβαση διότι αυτή μόνο γνωρίζει ή για κάποιους άλλους λόγους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ανώφελη η τοποθέτηση δακτυλίου σε κάποιον που καταναλώνει μεγάλες μερίδες γλυκών.

Γι' αυτό οι ασθενείς δεν πρέπει να παρασύρονται από ανώνυμες διαφημίσεις εταιρειών σε περιοδικά και εφημερίδες, που προσπαθούν να πωλήσουν το συγκεκριμένο προϊόν, ή να πείθονται από γιατρούς που υπόσχονται θεαματικά αποτελέσματα χωρίς να παίρνουν μια σωστή συνέντευξη από τον ασθενή τους, η οποία ξεπερνά καμιά φορά τη μια ή μιάμιση ώρα.

Επίσης ο γιατρός δεν πρέπει να επιμένει μόνο στα πλεονεκτήματα μιας επέμβασης, αλλά να επισημαίνει και τις στοιχειώδεις προφυλάξεις ή και τα μειονεκτήματα ακόμη κάθε μιας”.

Ο χειρουργός Στάθης Αποστολάκος έχει μετεκπαιδευτεί επανειλημμένα στο εξωτερικό (Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία) τόσο στην τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου όσο και στο λεγόμενο «γαστρικό μανίκι» (sleeve operation) καθώς και στο γαστρικό by-pass .

Η μείωση της προσλαμβανόμενης τροφής είναι εντυπωσιακή επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα πολύ καλούς κορεσμούς, η απώλεια βάρους επιτυγχάνεται χωρίς περιορισμούς στο είδος της διατροφής, χωρίς δίαιτα, χωρίς μέτρηση θερμίδων, χωρίς μετεγχειρητικό πόνο, με ελάχιστη παραμονή στο νοσοκομείο και με επιστροφή στη καθημερινότητα μετά μία έως δύο μέρες.