Εμείς σκοτώσαμε την Ελλάδα
Όταν χθες βράδυ μπήκε πρώτη η ελληνική σημαία στο Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου, όταν ακούστηκε ο ολυμπιακός ύμνος γραμμένος από Έλληνα μεγάλο μουσουργό και όταν μπήκε η ολυμπιακή φλόγα στο στάδιο σταλμένη από την αρχαία Ολυμπία, δεν ήταν η συγκίνηση που κυριαρχούσε σε μένα αλλά ένας απέραντος θυμός για όλους μας.
Όταν ζεις σε μια χώρα που κρατάει ζωντανή την Ολυμπιάδα με τη φλόγα της και την ιστορία της, όταν αυτή η χώρα έχει αυτό τον πολιτισμό, την ιστορία και τις απέραντες ομορφιές και έχει καταντήσει στη σημερινή απαξίωση και στο σημερινό περιθώριο, τότε το μόνο συναίσθημα που μπορεί να σε πιάσει είναι η οργή γιατί αυτό είναι δημιούργημα σε μεγάλο ποσοστό των πολιτικών μας αλλά και σε μικρότερο ίσως όλων μας.
Δεν μας φταίει καμία Μέρκελ, κανένας Ρέσλερ, κανένας Όλι Ρεν γιατί βάζουν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα στο περιθώριο, όταν εμείς οι ίδιο έχουμε βγάλει τα μάτια μας και κάναμε χρόνια τώρα ότι μπορούσαμε για να καταστρέψουμε αυτή την πανέμορφη χώρα.
Η κορυφαία ίσως στιγμή της σημερινής απαξίωσης της Ελλάδας, ήταν όταν χθες βράδυ ο πρόεδρος ης Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Ζακ Ρογκ, είπε το «περίφημο υπό μία έννοια οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν στην πατρίδα τους».
Δεν είναι ανιστόρητος ο Ρογκ. Ανήκει όμως και αυτός στην κατηγορία που μετά το όνειρο -ή τον εφιάλτη;- της Ολυμπιάδας του 2004, όπου ο ίδιος ο Ρογκ έλεγε ότι οργανώσαμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς στην ιστορία του Ολυμπισμού, σήμερα προτιμάει να κάνει αβάντα στην ισχυρή Αγγλία υποβαθμίζοντας την Ελλάδα.
Η απάντηση η δική μου είναι: Σε αυτή την πρόκληση Ρογκ, ότι οι Ολυμπιακοί επέστρεψαν στην … αγγλική τους πατρίδα, να επιστραφούν και στην Ελλάδα τα μάρμαρα του Παρθενώνα και να υπάρχει τουλάχιστον μια αντιστοιχία στα σημερινά γεγονότα.
Δημοφιλείς Ειδήσεις
