ΕΛΛΑΔΑ

Μαίρη Παναγάκου: «Έλεγε ότι δεν μπορούσε άλλο να ζει σε αυτήν την κοινωνία»

Μαίρη Παναγάκου: «Έλεγε ότι δεν μπορούσε άλλο να ζει σε αυτήν την κοινωνία»
GLOMEX

Η μαγείρισσα Μαίρη Παναγάκου μίλησε για την απώλεια του γιου της, Αντώνη και την επιστολή που άφησε πριν αποφασίσει να βάλει τέλος στη ζωή του

Η Μαιρη Παναγάκου λίγες μέρες μετά την απώλεια του γιου της βρέθηκε στην εκπομπή του Star, «Αλήθειες με τη Ζήνα» και μοιράστηκε τα όσα της έγραψε σε μια επιστολή ο λίγο πριν πεθάνει. Η γνωστή μαγείρισσα υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει το έργο του Αντώνη Παναγάκου. «Με βλέπει από ψηλά κι αυτό που ήθελε ήταν να ακουστεί το έργο του και να συνεχιστεί. Γι’ αυτό είμαι εδώ για να πω ότι θα συνεχίζω ό,τι έκανε και θα επαυξάνω, δε θα το αφήσω έτσι», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Αυτή τη στιγμή είναι κάτι σαν παράδοση. Ό,τι πήρα από τον γιο μου θα το δώσω για να μη χαθεί και δίνοντάς το θα υπάρξουν και άνθρωποι μιμητές για να συνεχίσουν το έργο του», πρόσθεσε.

Αντώνης Παναγάκος: Η επιστολή που άφησε στη μητέρα του πριν αυτοκτονήσει

Η Μαίρη Παναγάκου αναφέρθηκε στην επιστολή που της άφησε ο γιος της λίγο πριν αποφασίσει να βάλει τέλος στη ζωή του.

«Στις επιστολές που άφησε ζητά συγχώρεση. Όπως μου είπε ο Μητροπολίτης Σπάρτης, Ευστάθιος, έζησε κάποιες ώρες κι αυτές τις ώρες που έζησε μίλησε με τον Θεό, ζήτησε συγχώρεση και τον δέχθηκε κοντά του. Τώρα η ζωή μου είναι άδεια [...]. Έγραψε μία επιστολή που την πήρε η αστυνομία για το δικαστήριο. Η δεύτερη απευθυνόταν σε δύο φίλους του αστυνομικούς από τους οποίους ζητούσε συγγνώμη και τους έλεγε ότι δεν μπορούσε άλλο να ζει σε αυτήν την κοινωνία. Σε εμένα έγραφε “μανούλα θέλω να κρατήσεις το ξενοδοχειάκι μας, εσύ θα αντέξεις και τιμώρησε όσους με πίκραναν. Είσαι δυνατή σαν βράχος, που ό,τι πέσει πάνω του σπάει και είσαι το ατσάλι που δε λυγίζει ποτέ. Ξέρω ότι θα τα βγάλεις πέρα, συνέχισε το έργο μου"», είπε χαρακτηριστικά η μαγείρισσα για την επιστολή.

Όπως η ίδια εξήγησε ο γιος της βρισκόταν σε απόγνωση και ήθελε να φύγει από τη ζωή. «Ήταν πολύ θλιμμένος γιατί μέσα σε δυο μήνες είχαμε πέντε δικαστήρια και τρεις θανάτους. Έσκασε. Οι θάνατοι οι δύο του στοίχισαν. Ήταν ένας αδελφικός του φίλος, 42 ετών και μια κοπέλα που τον βοηθούσε πολύ στο έργο του στην εκκλησία και ήταν ο κυματοθραύστης σε ό,τι γινόταν. Έφυγε δυστυχώς από καρκίνο κι ο γιος μου έκλαιγε πάνω από το φέρετρό της με λυγμούς. Το δικαστήριο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι».