ΕΛΛΑΔΑ

Συγκίνηση και θαυμασμός για τον σημαιοφόρο στη Μυτιλήνη

Συγκίνηση και θαυμασμός για τον σημαιοφόρο στη Μυτιλήνη

H νίκη της θέλησης αποκαλύπτεται για ακόμη μια φορά!

Συγκίνηση αλλά και θαυμασμό προκαλεί ένας μαθητής από τη Μυτιλήνη, ο οποίος παρά το σοβαρότατο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει μια δεκαετία τώρα, κατάφερε να αναδειχθεί σημαιοφόρος!

Ο λόγος για το Νίκο Γκαγκούλη απ' τη Στύψη, μαθητή της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου Πέτρας, που αν και τυφλός από μικρή ηλικία, κατάφερε να κερδίσει επάξια τη σημαία του Σχολείου του. Μια σημαία που κυμάτισε πιο ψηλά απ' όλες τις άλλες, γιατί ο μαθητής που τη σήκωσε, έχει δώσει τον πιο δύσκολο αγώνα για να τη δικαιούται.

«Πρόκειται για ένα πολύ καλό παιδί, για ένα μαθητή που ο κάθε διευθυντής θέλει στο σχολείο του, ο κάθε καθηγητής θέλει να έχει στην τάξη του», δήλωσε στο lesvosnews.net ο διευθυντής του Λυκείου Πέτρας, Βαγγέλης Ζορμπάς, για το Νίκο Γκαγκούλη.

Υπάρχουν τάξεις που, όπως εξήγησε ο κ. Ζορμπάς, συγκεντρώνονται μαθητές με πολύ υψηλές βαθμολογίες (οι δυο παραστάτριες απ' τη Β΄ τάξη έβγαλαν την Α΄ με 19,2), αλλά και άλλες «φουρνιές» με μικρότερο ανταγωνισμό. «Αυτό που έχει σημασία και αναδεικνύει και το σημαιοφόρο, είναι πως ο Νίκος κατάφερε να τα πάει καλύτερα απ' όλους τους συμμαθητές του παρ' ότι δεν είχε καμία ειδική αντιμετώπιση», συνέχισε ο λυκειάρχης.

«Ευχαριστώ τους συμμαθητές μου...»

Όπως είπε ο Νίκος που έχει ακολουθήσει τη Θεωρητική Κατεύθυνση και ελπίζει να σπουδάσει Δημοσιογραφία, λόγω κληρονομικής πάθησης, σταδιακά από τριών χρονών - όταν και εντοπίστηκε το πρόβλημα - έως και τη Β΄ τάξη του δημοτικού έχασε εντελώς την όρασή του. «Έχω αποδεχθεί την κατάσταση και προσπαθώ να συνεχίσω τις σπουδές μου με τη βοήθεια του συστήματος Μπράιγ, αλλά κυρίως των συμμαθητών μου. Όσο ήμουν στο δημοτικό, είχα τα παιδιά απ' το χωριό που γνωριζόμασταν από μωρά. Μετά από την Α΄ γυμνασίου, έχω και όλα τα παιδιά απ' το σχολείο, απ' την Πέτρα και τα άλλα χωριά, που με στηρίζουν και μου συμπαραστέκονται όλα αυτά τα χρόνια», ανέφερε ο Νίκος, εκφράζοντας το «ευχαριστώ» του σ' όλους τους φίλους και συμμαθητές του.

Ελπίζει δε αν τα καταφέρει, να σπουδάσει Δημοσιογραφία και να ασχοληθεί μάλλον με τα αθλητικά.

Όσο για το γεγονός ότι κράτησε τη σημαία του Σχολείου του, ο 18χρονος τονίζει πως νιώθει ιδιαίτερα περήφανος για αυτό, αν και δε θα αλλάξει κάτι στη σχολική του ζωή ή σε ό,τι έχει να κάνει με τον ενδιαφέρον του για τα μαθήματα.