Αίσχος είναι άλλα όχι το πουκάμισο έξω!
Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, φαντάζομαι ότι καταλαβαινόμαστε…
Είναι πολλές φορές που οι εκπρόσωποι της εκκλησίας, ξεχνούν τον λόγο ύπαρξης τους και φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν. Είναι πολλές φορές που ξεχνούν τον λόγο του Θεού ή ακόμα και τους προκατόχους τους που έλεγαν στους νέους «ελάτε στην εκκλησία όπως είστε». Και ο Μητροπολίτης Δωδώνης έπαθε ακριβώς αυτό: Θεώρησε ότι μπορεί να κάνει παρατήρηση σε έναν εκπαιδευτικό για το πώς θα φορέσει το πουκάμισο του.
Να του επιβάλλει τη δικτατορία του «φαίνεσθαι», η οποία έχει επιβληθεί πάνω από τη χώρα, τα τελευταία χρόνια. Αυτή που σε κρίνει από το πώς είσαι ντυμένος και όχι από τι πρεσβεύεις, τι λες και τι πράττεις. Αυτή που αποδέχεται τους εγκληματίες με γραβάτα και απορρίπτει τους έντιμους με το πουκάμισο έξω. Αυτή που αποθεώνει το απόλυτο τίποτα και επιτίθεται σε όποιον έχει μια άλλη άποψη. Αυτή που επιβάλλει τον καθωσπρεπισμό. Αυτή που νοιάζεται για τον τύπο και όχι για την ουσία.
Όλα αυτά εξέφρασε με μια φράση προς τον εκπαιδευτικό ο Μητροπολίτης Δωδώνης. Και αυτό το «Με τα πουκάμισα έξω ήρθες να διαβάσεις λόγο μέσα στην εκκλησία; Απαράδεκτο! Αίσχος!» που βγήκε από το στόμα του μητροπολίτη, αποδεικνύει το πόσο βαθιά ριζωμένη σε αυτόν τον τόπο είναι αυτή η δικτατορία. Πόσο βαθιά ριζωμένη στα μυαλά ορισμένων είναι η αντίληψη ότι μπορούν να έχουν λόγο στις ζωές μας. Από το πώς θα ντυθούμε μέχρι το πώς θα σκεφτούμε… Έ, δεν έχουν! Και ο εκπαιδευτικός που πήγε στην εκκλησία με το πουκάμισο έξω και ήθελε να πει δυο λόγια για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, το πιθανότερο είναι πως είχε σημαντικότερα πράγματα να πει από όλους αυτούς που δήθεν τιμούν τους αγωνιστές του ’40. Και τα παιδιά σημαντικότερα πράγματα να ακούσουν. Αίσχος μητροπολίτη μου είναι άλλα πράγματα και όχι το πουκάμισο έξω… Και επειδή η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, φαντάζομαι ότι καταλαβαινόμαστε…