Οι αγρότες στα κάγκελα και ο Τσιάρας στο στόχαστρο, το κεντρώο πρόσημο του Τσίπρα, έλεγχος… disaster
Οι Κομισάριοι έρχονται και θέτουν την ατζέντα της εβδομάδας
Οι αγρότες στα κάγκελα και ο Τσιάρας στο στόχαστρο
Σε μια περίοδο που το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει τα προβλήματα των αγροτών προκαλούν «πονοκέφαλο» στην κυβέρνηση. Στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο ίδιος ο Κώστας Τσιάρας, ο οποίος φαίνεται να μην ανταποκρίνεται με τον απαιτούμενο τρόπο στις ανάγκες των αγροτικών κοινοτήτων.
Εκείνοι που γνωρίζουν καλά τα εσωτερικά της κυβέρνησης μεταφέρουν ότι το Μαξίμου φοβάται πως, αν δεν υπάρξει άμεση βελτίωση, οι αγροτικές κινητοποιήσεις του Γενάρη θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ένα από τα πιο κρίσιμα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκεται η Καρδίτσα και ο Θεσσαλικός κάμπος, περιοχές που δοκιμάζονται σκληρά. Η έξαρση της ευλογιάς στα κοπάδια έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, που δεν περιορίζονται μόνο στους κτηνοτρόφους αλλά επεκτείνονται σε ολόκληρη την παραγωγική αλυσίδα. Η καθυστέρηση στην αποζημίωση των πληγέντων επιτείνει την απόγνωση, με πολλούς να σκέφτονται να εγκαταλείψουν το επάγγελμα.
Η κατάσταση αυτή αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα για έναν ήδη ευάλωτο κλάδο, που είχε αντιμετωπίσει αντίστοιχο πρόβλημα πριν από περίπου μια δεκαετία, όμως τότε η αντίδραση ήταν άμεση και αποτελεσματική. Τώρα, η καθυστέρηση και η ολιγωρία του υπουργείου έχουν αφήσει την κρίση να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Στο πολιτικό πεδίο, η πίεση εστιάζεται στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστα Τσιάρα, ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής, ενώ και το Μαξίμου εμφανίζεται ενοχλημένο με τους ατυχείς χειρισμούς του υπουργού.
Ατελείωτο μπάχαλο με τις πληρωμές
Και όταν μιλάμε για ατυχείς χειρισμούς πέρα από το μπάχαλο με τους Κτηνοτρόφους που έχουν αρχίσει να παίρνουν τις γκλίτσες στο χέρι μαθαίνουμε ότι το επόμενο διάστημα θα δούμε πράγματα και θαύματα για το πως γίνεται η προετοιμασία για τις επιδοτήσεις. Άνθρωποι που έχουν εμπλακεί στις επισυνδέσεις ασκούν καθήκοντα άλλα από αυτά που υποτίθεται ότι έχουν και βάζουν και βγάζουν ΑΦΜ που θα πληρωθούν. Κοινώς η διαδικασία είναι απολύτως διάτρητη. Με αυτή τη διάτρητη διαδικασία προσπαθούν να δημιουργήσουν αρχεία πληρωμών καθώς ο Κώστας Τσιάρας αντιλαμβάνεται τι θα συμβεί αν δεν πληρώσει τις εξοφλήσεις που ήταν να γίνουν τον περασμένο Ιούνιο και έχει και την πίεση από το Μαξίμου.
Μόνο που όταν και να γίνουν οι πληρωμές θα γίνει ο χαμός με αυτούς που θα έχουν αποκλειστεί αναιτιολόγητα. Θυμίζουμε ότι αρχεία έφτιαχναν και για τα Βιολογικά όπου εκεί το φιάσκο δεν έχει προηγούμενο και κάποιοι δεν θα πληρωθούν προκειμένου να γίνει ωραία η συγκάλυψη για την εταιρία που πιστοποιεί τον ίδιο τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Τώρα ο κάθε ένας μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς έχει πιστοποιηθεί στον ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά αν το χαρακτηρίσουμε θα χρησιμοποιήσουμε λέξεις ακατάλληλου για ανηλίκους περιεχομένου και δεν το επιθυμούμε.
Το διπλό στοίχημα του Ανδρουλάκη
Στη σκιά της επιστροφής Τσίπρα και της νέας πολιτικής αναταραχής που φέρνει στο δημοκρατικό-προοδευτικό χώρο, στη Χαριλάου Τρικούπη ξεκίνησε ήδη μια διακριτή προσπάθεια ενίσχυσης της ηγετικότητας του Ανδρέα Ανδρουλάκη. Το στοίχημα για το ΠΑΣΟΚ είναι διπλό: όχι μόνο να αναδείξει τον πρόεδρό του ως τον βασικό εκφραστή της αντι-Μητσοτάκη γραμμής, αλλά και να καταστεί αποφασιστικός πόλος έλξης για όσους αναζητούν μια σοβαρή και αξιόπιστη εναλλακτική απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση.
Η πρόσφατη δήλωση του κ. Ανδρουλάκη από το βήμα της Βουλής ήταν σαφής και άμεση: «Έχω ένα μεγάλο χρέος απέναντι στον ελληνικό λαό: Να απομακρύνω από την κυβέρνηση τους απατεώνες και τους διεφθαρμένους της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτούς και όσους τους συγκαλύπτουν. Και, πάνω απ’ όλα, τον μεγάλο αρχιτέκτονα αυτής της εγχώριας παρακμής, τον κ. Μητσοτάκη, έναν επικίνδυνο και φαύλο πρωθυπουργό». Το μήνυμα δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και αναδεικνύει τον ίδιο ως βασικό αντίπαλο του πρωθυπουργού, στέλνοντας παράλληλα έμμεσο αλλά σαφές κάλεσμα στον Αλέξη Τσίπρα: ποιος τελικά θα ηγηθεί της αντι-Μητσοτάκη εκστρατείας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική της Χαριλάου Τρικούπη μοιάζει να είναι ξεκάθαρη: να καλλιεργήσει κα ι να προβάλει την ηγετική φυσιογνωμία του προέδρου της, όχι απλώς ως αντίβαρο στον προκάτοχό του αλλά ως ο μοναδικός πολιτικός που μπορεί να συσπειρώσει και να οδηγήσει στην ανατροπή της κυβέρνησης. Η κίνηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς το πολιτικό σκηνικό παραμένει ρευστό, με χώρο της κεντροαριστεράς να βρίσκεται αντιμέτωπος με σημαντικές προκλήσεις.
Νέο ξεκίνημα Τσίπρα με κεντρώο πρόσημο και αυτονομία κινήσεων
Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από το βουλευτικό αξίωμα και η νέα του πορεία προς τη συγκρότηση ενός κόμματος ή κινήματος που θα υπερβαίνει τα στενά όρια του αριστερού χώρου, ήδη πυροδοτεί ζυμώσεις και προβληματισμούς στο πολιτικό σκηνικό. Η κίνηση αυτή, αν και αναμενόμενη από κάποιους, δεν παύει να αποτελεί ένα σημείο καμπής, ειδικά για τον δημοκρατικό-προοδευτικό χώρο, ο οποίος μοιάζει σήμερα περισσότερο κατακερματισμένος από ποτέ.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν ο πρώην πρωθυπουργός θα καταφέρει να μετατρέψει το «μπορεί» σε «θα». Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να πείσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα ότι επιστρέφει με ώριμη ματιά, εμπειρία και κυρίως με μια νέα πολιτική ταυτότητα που δεν περιορίζεται σε αριστερές ιδεολογικές αγκυλώσεις. Η έμφαση που έδωσε στη «μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία» και στη «δημοκρατική αντιπολίτευση» ακριβώς αυτή την πρόθεση δείχνει: μια προσπάθεια να απευθυνθεί σε ένα πλατύτερο κοινό, πέρα από τα παραδοσιακά αριστερά στεγανά.
Η αποσαφήνιση, ωστόσο, ότι η σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ «έχει κλείσει» και η αναφορά του στην ανάγκη για «ανασύνθεση της προοδευτικής αντιπολίτευσης» δείχνουν ότι ο Τσίπρας δεν σκοπεύει να γίνει απλώς ακόμα ένας παίκτης στο ήδη πολυδιασπασμένο προοδευτικό στρατόπεδο. Αντίθετα, επιδιώκει να διαμορφώσει κάτι καινούργιο, κάτι που δεν θα εγκλωβίζεται «σε περίκλειστα και αναξιόπιστα σχήματα», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Η απόφασή του να «πορευθεί μόνος του για να αφουγκραστεί την κοινωνία» και να μην στείλει προσκλητήρια σε κανέναν μέχρι να ωριμάσει το εγχείρημά του, λειτουργεί ως σαφής προειδοποίηση προς τους πρώην συντρόφους του αλλά και προς όσους επιχειρούν να καπηλευτούν ή να εμποδίσουν την ανακατανομή δυνάμεων στον χώρο. Πρόκειται για κίνηση που στέλνει μήνυμα ανεξαρτησίας και αυτονομίας, αλλά και για μία πρόκληση προς τα παλιά κομματικά σχήματα να αναθεωρήσουν τη στάση τους.
Ενδεικτική είναι και η απάντησή του στην ερώτηση για την πολιτική του τοποθέτηση, όπου απορρίπτει τις παραδοσιακές αριστερό-δεξιές ταμπέλες, επικαλούμενος το γνωστό ρητό του Ντενγκ Σιαοπίνγκ: «Άσπρος γάτος, μαύρος γάτος, σημασία έχει να πιάνει ποντίκια» Με άλλα λόγια, για τον Τσίπρα μετρά η αποτελεσματικότητα και η προώθηση πολιτικών που υπηρετούν την κοινωνική δικαιοσύνη και την ευημερία των πολλών, ανεξαρτήτως ιδεολογικών ταυτοτήτων.
Οι δύο όψεις της αναβάθμισης
Την αναβάθμιση ως γνωστόν την λάβαμε ως ελληνικό Χρηματιστήριο από τον οίκο FTSE Russell. Και είναι κατ αρχήν θετική εξέλιξη αλλά για να επωφεληθούμε πρέπει να έχουμε και τις προϋποθέσεις. Αλλιώς μπορεί να αποδειχτεί παγίδα. Θα πρέπει να λάβουμε υπό όψιν μας ότι η ένταξη στις ώριμες αγορές θα γίνει επισήμως το Σεπτέμβριο του 2026 δηλαδή σε ένα χρόνο από σήμερα. Και όταν θα γίνει η ένταξη θα συγκριθούμε με τις υπόλοιπες ώριμες αγορές οι οποίες έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό. Έχουν εταιρίες πολύ μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Αυτές οι εταιρίες ανάλογα με την κεφαλαιοποίηση αλλά και τη διασπορά, αλλά αυτό είναι το λιγότερο, συμμετέχουν στη διαμόρφωση των δεικτών οι οποίοι αποτελούν το βασικό εργαλείο ή με άλλα λόγια τον οδηγό επενδύσεων των χαρτοφυλακίων που επενδύουν στις ώριμες αγορές.
Τα χαρτοφυλάκια αυτά έχουν πάρα πολλά κεφάλαια και πολλαπλάσια των χαρτοφυλακίων που τοποθετούνται στις αναδυόμενες αγορές καθώς είναι λογικό οι περισσότεροι επενδυτές να κατευθύνονται στο χαμηλότερο ρίσκο και όχι το υψηλότερο. Και εδώ έρχεται το κρίσιμο ερώτημα. Πόσες εισηγμένες εταιρίες θα έχουν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν στους δείκτες FTSE Russel τον επόμενο Σεπτέμβριο που θα γίνει η σύγκριση των κεφαλαιοποιήσεων; Με βάση τις σημερινές κεφαλαιοποιήσεις σίγουρα θα είναι λιγότερες από δέκα και σίγουρα θα είναι πέντε δηλαδή οι 4 μεγάλες τράπεζες και η Coca Cola Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεως. Από εκεί και πέραν δεν ξέρουμε τι θα γίνει γιατί για παράδειγμα ΟΤΕ, ΔΕΗ και ΟΠΑΠ έχουν κεφαλαιοποιήσεις που μπορούν να παίξουν αλλά δεν έχουν μεγάλη διασπορά όπωως οι τράπεζες και άρα η κεφαλαιοποίηση που θα μετρήσει είναι χαμηλότερη από αυτή που γράφει στο ταμπλό. Η Metlen έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες αν όχι βεβαιότητες με βάση τα τρέχοντα καθώς η διασπορά είναι μεγαλύτερη και από εκεί και πέρα εγώ δεν ανακατεύομαι.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι λίγες μετοχές μπορεί να συγκεντρώσουν πολλά λεφτά και αν αυτές που ακολουθούν δεν μεγαλώσουν θα έχουν και εκροές γιατί θα φύγουν οι αναδυόμενοι και δεν θα μπαίνουν οι ώριμοι. Οπότε ο λογαριασμός στο τέλος της ημέρας μπορεί να μην είναι και αυτός που προσδοκούμε. Σημειωτέον ότι οι παραπάνω λογαριασμοί ισχύουν εφ όσον κινηθούμε ανάλογα του μέσου όρου των μεγάλων αγορών ή και καλύτερα. Το χειρότερα δεν θέλουμε να το σκεφτόμαστε.
Θα προλάβουν;
Το «γιουρούσι» που επιχειρεί η Revolut στους επιχειρηματικούς λογαριασμούς στην ελληνική αγορά έχει αρχίσει να ανησυχεί τις ελληνικές τράπεζες. Και όχι τυχαία καθώς στο σκέλος των επιχειρήσεων δουλεύουν με τον αραμπά παρ ότι έχουν κάνει βήματα. Σφραγίδες υπογραφές και κόντρα υπογραφές βρίσκονται στη ημερήσια διάταξη. Και μαζί με αυτά χρεώσεις και κόντρα για χρεώσεις για τήρηση λογαριασμού και για καθημερινές συναλλαγές. Κάποιες έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τι έρχεται και ήδη προσπαθούν να μειώσουν με επενδύσεις σε πληροφοριακά συστήματα τις επισκέψεις στα καταστήματα ή να παρέχουν προσωποιημένη εξυπηρέτηση.
Το ερώτημα είναι αν θα προλάβουν ή όταν θα έχουν εκσυγχρονιστεί θα μετρούν απώλειες από τη Revolut η οποία βέβαια ακόμα έχει ένα βασικό προβληματάκι. Να πάρει πλήρη τραπεζική άδεια στη Μεγάλη Βρετανία η οποία παρά τα χρήματα που ρίχνει δείχνει ότι θα αργήσει καθώς η εποπτική αρχή είναι ζόρικη και θέλει μεγάλη διαφάνεια που δεν υπάρχει. Το τελευταίο μπορεί να είναι ένα ατού για τις ελληνικές τράπεζες αρκεί να το επικοινωνήσουν.
Έλεγχος … disaster
Μαθαίνουμε ότι σε χρηματιστηριακή θυγατρική τράπεζας επικράτησε ένας πανικός πρόσφατα όταν έγινε ντου Σαββατιάτικα από την επιθεώρηση Εργασίας. Σκέτο disaster ήταν αυτός ο έλεγχος καθώς η πλειοψηφία των υπαλλήλων βρισκόταν στο κτίριο χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει την παρουσία του και χωρίς φυσικά να έχει γίνει η ανάλογη δήλωση στην Εργάνη. Πέρα από τα πρόστιμα που έπεσαν βροχή όπως μάθαμε υπήρξε και ένα άλλο ζήτημα. Η επιθεώρηση επισήμανε ότι όσοι βρέθηκαν στα γραφεία το Σάββατο την Δευτέρα θα έπρεπε να πάρουν υποχρεωτικά ρεπό. Και φυσικά πήραν γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς καθώς η Επιθεώρηση καραδοκούσε. Έτσι την προηγούμενη Δευτέρα η χρηματιστηριακή έφτασε να λειτουργεί στην κυριολεξία με προσωπικό ασφαλείας καθώς ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι που δεν είχαν προσέλθει στο … disaster.
Εποπτική χαλαρότητα
Μένουμε στις Χρηματιστηριακές εταιρίες όπου αναρωτιόμαστε με ποια κριτήρια κάποιες χρηματιστηριακές συνεχίζουν να λειτουργούν σα να μην συμβαίνει τίποτα ενώ έχουν σοβαρό θέμα με τα κεφάλαιά τους ή ακόμα και με τα όσα γράφουν οι ορκωτοί στις οικονομικές καταστάσεις. Προφανώς αυτό συμβαίνει επειδή για κάποιους στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είναι ιδιαιτέρως χαλαροί. Μόνο που τα τελευταία χρόνια έχουν σκάσει διάφορα κανόνια από την μεγάλη χαλαρότητα. Ανεξαρτήτως χαλαρότητας πάντως η έννοια της παράβασης καθήκοντος σε ορισμένες περιπτώσεις είναι άγνωστη τόσο στη διοίκηση όσο και τα στελέχη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο.
Ένας χρόνος φαγούρα
Μένουμε στο θέμα της χαλαρότητας όπου πραγματικά δεν μπορεί κάποιος να εξηγήσει πως γίνεται να χρειάζεται ένας ολόκληρος χρόνος για να τοποθετηθεί Γενικός Διευθυντής στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ναι καλά διαβάσατε ένας ολόκληρος χρόνος και με μόνο τρεις υποψηφιότητες εκ των οποίων οι δύο εν ενεργεία υπαλλήλων της Επιτροπής. Τελικά μαθαίνουμε ότι οι άνθρωποι αφού ίδρωσαν τα κατάφεραν και όρισαν μια εκ των δύο εν ενεργεία υπάλληλο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Η άλλη υπάλληλος είναι μέσα στα νεύρα όπως μαθαίνουμε και μάλιστα έχει φτάσει να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον μελών του ΔΣ που δεν την προτίμησαν γιατί όπως λέει και η ίδια η Βασιλική Λαζαράκου την ήθελε. Προς το παρόν πάντως επίσημη ανακοίνωση δεν έχει υπάρξει ούτε και έχει ανακοινωθεί το όνομα της νέας Γενικής Διευθύντριας. Και δεν περνά από το μυαλό μας γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό που αγγίζει τα όρια της φαρσοκωμωδίας. Ούτε βέβαια μπορούμε να σκεφτούμε τις αντιδράσεις της … ριγμένης που έχει παρελθόν σε συμπεριφορές πέραν των ορίων.
Της κοροϊδίας των επενδυτών το ανάγνωσμα
Διαβάσαμε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα του Χρηματιστηρίου ανακοίνωση της Trastor με τίτλο «Επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της TRASTOR και της ΣΗΓΚΑΛ για την παράδοση αποθηκών». Στην ανακοίνωση λοιπόν αναφερόταν ότι όπως έχει ανακοινωθεί μέσω των οικονομικών καταστάσεων η ΣΗΓΚΑΛ είχε λάβει προστασία από τους πιστωτές και πως η Τράστορ μετά από διαπραγμάτευση πέτυχε να πάρει πίσω τρία από τα τέσσερα ακίνητα και εξοπλισμό με τον οποίο συμψήφισε απαιτήσεις.
Όλα αυτά θα ήταν ωραία αλλά δεν έχουμε καταλάβει από πότε οι εισηγμένες ανακοινώνουν τόσο σοβαρά θέματα όπως μεγάλες απαιτήσεις από εταιρία που βρίσκεται σε δικαστική προστασία μέσω των οικονομικών καταστάσεων. Γιατί αν δεν κάνουμε λάθος ο νόμος αναφέρει πως αυτά πρέπει να ανακοινώνονται αμελλητί. Ειδικά όταν η Τράστορ έχει φάει ήδη 1,95 εκ ευρώ ζημιά. Στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σήμερα είναι Δευτέρα και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Μιλάμε για εποπτεία βεληνεκούς για να μην πούμε κάτι άλλο. Και η κοροϊδία ή μάλλον εμπαιγμός των επενδυτών καλά κρατεί.
Win win η συμφωνία Metlen-Καράτζη
Οι παλαιότεροι του Χρηματιστηρίου σίγουρα θυμούνται την Καράτζης που ήταν μια καλή εταιρία αλλά με το Χρηματιστήριο δεν ασχολήθηκαν όσο καιρό βρίσκονταν σε αυτό. Όμως παραμένει μια μεγάλη εταιρία η οποία έκανε και μεγάλη επένδυση στη Θεσσαλία τριών φωτοβολταϊκών 270 MW. Όμως με την κατάσταση που επικρατεί στο δίκτυο διανομής ο κίνδυνος να πετάει στα σκουπίδια την ενέργεια που παράγει ήταν και παραμένει υπαρκτός. Έτσι προχώρησε σε συμφωνία με την Metlen για την κατασκευή μονάδας αποθήκευσης την οποία και θα κατασκευάσει η Metlen.
Έτσι εξασφαλίζει ότι δεν θα χάνει ενέργεια ή θα χάνει λίγη από αυτή που παράγει ενώ η Metlen κερδίζει και από την κατασκευή την οποία ανέλαβε αλλά και από τη μακροχρόνια σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας που υπέγραψε με την Καράτζης. Δηλαδή και οι δύο πλευρές είναι κερδισμένες και ακόμα περισσότερο αν ληφθεί υπό όψιν και η χρηματοδότηση μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.