Τραπεζικό σύστημα: Γιατί το 2023 δεν είναι 2008;
Οι ανησυχίες για το διεθνές τραπεζικό σύστημα επιδρούν στις αγορές. Οχι χωρίς αιτία, καθώς οι οικονομικές πιέσεις μπορεί να είναι επικίνδυνες. Ενώ η κατάσταση παραμένει ρευστή και αβέβαιη, πολλοί εκτιμούν πως αυτές οι πιέσεις θα εξασθενίσουν κατά τη διάρκεια της Άνοιξης και θα έχουν σχετικά μέτριες επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα.
Γιατί το 2023 δεν είναι 2008; Οι Αρχές δεν χειρίζονται λανθασμένα την κατάσταση, και δεν υπάρχει φόβος να οδεύσουμε προς μια πραγματική οικονομική κρίση. Οι πιέσεις είναι πλέον πολύ πιο συγκεντρωμένες σε συγκεκριμένους τομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οι τράπεζες έχουν επίσης πολύ καλύτερη κεφαλαιοποίηση από πριν.
Το πιο σημαντικό, οι Αρχές είναι έτοιμες να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να περιορίσουν τη μετάδοση. Στηρίζουν τις καταθέσεις και εκκαθαρίζουν τις πληγείσες τράπεζες με τακτικό τρόπο, αντί απλώς να τις κλείνουν, όπως είχαν κάνει με θλιβερές συνέπειες στην περίπτωση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008.
Ενώ η οικονομική αναταραχή μπορεί να συνεχιστεί για λίγο, η προσέγγιση ότι θα γίνει «ό,τι χρειαστεί» πιθανότατα θα λειτουργήσει στο τέλος. Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να σταματήσουν τις διαταραχές της αγοράς. Σε κάποιο βαθμό, οι περιστασιακές οικονομικές αναταραχές δεν είναι ασυνήθιστες εν μέσω μιας αποφασιστικής αυστηροποίησης της νομισματικής πολιτικής.
Η ανοιχτή οικονομία της ευρωζώνης τείνει να είναι ιδιαίτερα κυκλική και εκτεθειμένη σε παγκόσμιους κινδύνους. Η μετάδοση είναι το βασικό ζήτημα προς το παρόν. Στην απίθανη περίπτωση που οι ΗΠΑ υποστούν μια πραγματική χρηματοπιστωτική κρίση και η οικονομία των ΗΠΑ παραπατήσει άσχημα, η οικονομία της ευρωζώνης θα μπορούσε να πληγεί σκληρά από οικονομική μετάδοση και σημαντική πτώση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων και των καταναλωτών καθώς και των εξαγωγών. Αυτό θα μπορούσε να αντισταθμίσει τον θετικό αντίκτυπο από την απότομη διόρθωση των τιμών του φυσικού αερίου (η εξασθένηση του σοκ του Πούτιν) και να εκτροχιάσει την επικείμενη ανάκαμψη από τη χειμερινή στασιμότητα.
Αλλά εάν οι Αρχές των ΗΠΑ περιορίσουν τους εγχώριους κινδύνους μετάδοσης, όπως αναμένουν οι αναλυτές διεθνώς, οι οικονομικές πιέσεις είναι απίθανο να εξαπλωθούν στην Ευρώπη για μεγάλο χρονικό διάστημα με σημαντικό τρόπο. Αυτή παραμένει η βασική υπόθεση.
Τρεις παράγοντες πιθανώς μειώνουν τον κίνδυνο στην ευρωζώνη:
Πρώτον, τα νοικοκυριά και οι εταιρείες χρειάζονται λιγότερη πίστωση από ό,τι συνήθως, λόγω του υψηλού ακόμη επιπέδου αποθεμάτων ρευστότητας που έχουν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Δεύτερον, οι κεντρικές τράπεζες όπως η ΕΚΤ πιθανότατα θα λάβουν υπόψη οποιαδήποτε σημαντική και διαρκή αυστηροποίηση των χρηματοοικονομικών συνθηκών κατά τη βαθμονόμηση των μελλοντικών κινήσεων πολιτικής τους.
Τρίτον, τα επιτόκια της ΕΚΤ πιθανότατα θα κορυφωθούν σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτά της Fed (και της BoE).
Το επόμενο διάστημα, η προσαρμογή και σταθεροποίηση του τραπεζικού τομέα είναι πιθανό να είναι σταδιακή και άνιση. Τους επόμενους μήνες, οι πιέσεις στις τράπεζες μεσαίου μεγέθους μπορεί περιστασιακά να φουντώσουν και ορισμένα πρόσθετα τραπεζικά ιδρύματα μπορεί να απαιτήσουν παρέμβαση από τη Fed, την ΕΚΤ και άλλες ρυθμιστικές αρχές.
Ως εκ τούτου, οι κεντρικές τράπεζες και οι εθνικές αρχές θα πρέπει να συνεχίσουν να υπογραμμίζουν τη δέσμευσή τους να ενεργήσουν όπως είναι απαραίτητο για την υποστήριξη των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος ευρύτερα.
Διαβάστε επίσης
Στο μάτι του κυκλώνα η Deutsche Bank - Kαταρρέει η μετοχή, στα ύψη τα CDS
Τραπεζικές κρίσεις: Πώς προκαλείται και πώς αποφεύγεται το «ατύχημα»
Νέα αύξηση επιτοκίων από την Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας
Το τραπεζικό σοκ δεν σταμάτησε τη FED - Αύξησε τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης
