Αλέξη, πώς τους άντεξες τόσα χρόνια;
Τελικά εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να απορεί κανείς με το γεγονός ότι επιθυμούν να παραμένουν απλά ένα κόμμα διαμαρτυρίας και να βλέπουν παντού... φαντάσματα
Από προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, στην Πάτρα, 3 Φεβρουαρίου 2023
Ο νέος «μπαμπούλας» που εφηύραν οι σκληροπυρηνικοί αριστεροί σύντροφοι είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που από το 2019 τον υπονόμευσαν στο παρασκήνιο και δημιουργούσαν προσχώματα στην διεύρυνση προς το κέντρο γιατί πολύ απλά ήθελαν το κόμμα σοβιέτ. Να διοικείται από την κομματική γραφειοκρατία.
Όλοι αυτοί που δεν είχαν ούτε καν την αστική ευγένεια να τον αποκαλούν πρόεδρο, αλλά σκοπίμως και υποτιμητικά τον έλεγαν «Αλέξη».
Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι τον κατηγορούν στο παρασκήνιο επειδή παραιτήθηκε και του αποδίδουν υπονόμευση της κινηματικής αριστεράς.
Βεβαίως είναι οι ίδιοι που μέχρι χθες έλεγαν ακριβώς το αντίθετο: «υπονομεύει το κόμμα παραμένοντας στη θέση του και κρατώντας την έδρα», διέδιδαν με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Μιλάμε για αστείες περιπτώσεις...
Τελικά ρε σύντροφοι δεν πιάνεστε πουθενά! Κι έτσι εξηγείται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε από το 37% να πέφτει με κρότο στο 4%.
Οι αριστερίστικες ιδεοληψίες και τα φαντασιακά όσων θεωρούν ιδιοκτησία τους την αριστερά είναι αυτές που οδήγησαν τον Τσίπρα στην έξοδο.
Οι σοβαροί πολιτικοί αναλυτές ξέρετε τι λένε; Ότι ο Τσίπρας άργησε να φύγει! Και πολύ κάθισε σε ένα κόμμα τα στελέχη του οποίου δεν ενδιαφέρονται να συγχρονιστούν με το ρολόι της Ιστορίας.
Είναι να απορεί κανείς, πώς τους άντεξε τόσα χρόνια;
Οι άνθρωποι επιθυμούν να έχουν ένα κόμμα διαμαρτυρίας και μέχρι εκεί... Δεν ενδιαφέρονται ούτε για την σοσιαλδημοκρατία, ούτε για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Ο Τσίπρας τους ζητούσε να δουλέψουν. Τους χαλούσε τη βολή. Αυτοί γουστάρουν το λούμπεν περιθώριο και τη γοητεία της αεργίας και ο Τσίπρας τους μιλάει για πατριωτισμό και ανάπτυξη...
Πιασ' τ' αυγό και κούρεψ'το.
