Γεωλογικό μυστήριο στη Βόρεια Θάλασσα: Κυριολεκτικά είναι το κάτω... πάνω - Το φαινόμενο «sinkites»
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το φαινόμενο εκδηλώθηκε ανάμεσα στο Μειόκαινο και το Πλειόκαινο, πριν από περίπου 5,3 εκατομμύρια χρόνια
Από χαμένες πόλεις και θρυλικούς πολιτισμούς, μέχρι απρόσμενα ευρήματα που ανατρέπουν όσα ξέραμε για την ιστορία, οι ωκεανοί συνεχίζουν να κρύβουν μυστικά. Ωστόσο, αυτό που αποκάλυψαν επιστήμονες στη Βόρεια Θάλασσα δεν μοιάζει με τίποτα γνωστό. Είναι, όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, εντελώς ακατανόητο.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ εντόπισαν ένα γεωλογικό φαινόμενο το οποίο βάφτισαν «sinkites». Πρόκειται για μια μορφή στρωματογραφικής αντιστροφής, όπου αντί τα νεότερα στρώματα να επικαλύπτουν τα παλαιότερα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η πυκνή άμμος βυθίζεται και τα ελαφρύτερα ιζήματα ανεβαίνουν, ανατρέποντας την κανονική γεωλογική διάταξη.
«Ανακαλύψαμε μια διαδικασία που δεν έχουμε ξαναδεί σε τέτοια κλίμακα. Η άμμος ουσιαστικά καταρρέει και τα πιο ελαφρά στρώματα ανέρχονται, σχηματίζοντας γιγάντιους λόφους κάτω από τον πυθμένα», ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, γεωφυσικός Mads Huuse.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το φαινόμενο εκδηλώθηκε ανάμεσα στο Μειόκαινο και το Πλειόκαινο, πριν από περίπου 5,3 εκατομμύρια χρόνια. Με τη βοήθεια τρισδιάστατων σεισμικών δεδομένων, ο Huuse μαζί με τον Νορβηγό γεωφυσικό Jan Erik Rudjord από την εταιρεία Aker BP χαρτογράφησαν τις δομές και διαπίστωσαν πως μεγάλα τμήματα του βυθού είναι κυριολεκτικά «ανεστραμμένα».
Η ομάδα προχώρησε ακόμη παραπέρα, δίνοντας όνομα και στο αντίστροφο φαινόμενο, όπου τα ελαφρά στρώματα επιπλέουν πάνω από τα βαρύτερα. Το ονόμασαν «floatites». Η ύπαρξη αυτών των μηχανισμών δείχνει ότι τα ρευστά και τα ιζήματα μπορούν να κινηθούν στον γήινο φλοιό με τρόπους που οι επιστήμονες δεν είχαν φανταστεί μέχρι σήμερα.
Η σημασία της ανακάλυψης είναι τεράστια, καθώς μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που μελετώνται οι υπόγειες δεξαμενές, η στεγανοποίηση των στρωμάτων αλλά και οι διεργασίες μετακίνησης ρευστών – ζητήματα κρίσιμα για την αποθήκευση άνθρακα και την ενέργεια.
«Αν αυτό ισχύει σε μεγάλη κλίμακα, τότε μιλάμε για μια ριζική αναθεώρηση της γεωλογίας. Υπάρχει σκεπτικισμός, αλλά και ενθουσιασμός. Ο χρόνος θα δείξει αν όντως έχουμε μπροστά μας ένα νέο μοντέλο κατανόησης του φλοιού της Γης», τόνισε ο Huuse.
