Dumfries House: Αυτό είναι το κτήμα - πρότυπο για την ανάπτυξη του Τατοΐου

Στη επιβλητική ανακτορική κατοικία του 18ου αιώνα στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σκωτίας, το Dumfries House, θα φιλοξενηθεί από τον πρίγκιπα Κάρολο, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα 26/4.

Η κίνηση αυτή του Καρόλου, γνωστού για τα φιλελληνικά του αισθήματα, εκτός από συμβολική σημασία έχει και πρακτικό χαρακτήρα αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης ουσιαστικά θα βρεθεί στο ιστορικής σημασίας βρετανικό κτήμα προκειμένου να δει από κοντά το πως λειτουργεί, έτσι ώστε να βασιστεί στο παράδειγμα αυτό η μελλοντική αξιοποίηση των κτημάτων του Τατοΐου.

Μάλιστα, πολλοί θεωρούν ότι η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Dumfries House κατά κάποιον τρόπο, τη συνέχεια της επίσκεψης του διαδόχου του βρετανικού θρόνου στη χώρα μας για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 2021 κατά την διάρκεια της οποία οι δύο άνδρες συζήτησαν για το θέμα.

Το παράδειγμα του Dumfries House

Το Dumfries House είναι μια εξοχική κατοικία στο Ayrshire της Σκωτίας. Βρίσκεται μέσα σε ένα μεγάλο κτήμα, περίπου 3 χλμ δυτικά του Cumnock.

Το οίκημα είναι ένα από τα λίγα που μέχρι σήμερα διατηρούν πολλά από τα αυθεντικά έπιπλα του 18ου αιώνα και λειτουργεί κάτω από τη σκέπη του βασιλικού ιδρύματος «The Prince's Foundation».

Τόσο το οίκημα όσο και οι κήποι αναφέρονται ως σημαντικές πτυχές της σκωτσέζικης κληρονομιάς.

Το Dumfries House αρχικά ονομαζόταν «Lefnoreis» ή «Lochnorris». Το σημερινό σπίτι χτίστηκε τη δεκαετία του 1750 για τον William Dalrymple, τον 5ο κόμη του Dumfries, από τους John Adam και Robert Adam.

Έχοντας κληρονομηθεί από τον 2ο Μαρκήσιο του Μπίουτ το 1814, παρέμεινε στην οικογένειά του μέχρι το 2007, όταν ο 7ος Μαρκήσιος το πούλησε σε μια κοινοπραξία με επικεφαλής τον Πρίγκιπα της Ουαλίας για 45 εκατ. λίρες.

Η πρόθεση ήταν να ανακαινιστεί το κτήμα για να γίνει αυτάρκης, τόσο για να διατηρηθεί όσο και να αναγεννηθεί η τοπική οικονομία. Εκτός από τις χορηγίες, έσοδα προέκυψαν από τη γειτονική οικιστική ανάπτυξης της κοινότητας του Knockroon.

Τα βασικά τμήματα του Dumfries House άνοιξαν για το κοινό το 2008, και έκτοτε, χρόνο με τον χρόνο διάφορα άλλα μέρη του κτήματος άνοιξαν ξανά για διάφορες χρήσεις, όπως για εκπαιδευτικούς λόγους.

Το Dumfries House άνοιξε για το κοινό για ξεναγήσεις στις 6 Ιουνίου 2008. Από τα μέσα του 2009, η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Morrisons άρχισε να χρηματοδοτεί την αποκατάσταση της φάρμας κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων που συνδέεται με το κτήμα, τόσο για να γίνει ένα εργαλείο έρευνας και εκπαίδευσης σχετικά με τις βιώσιμες μεθόδους κτηνοτροφίας, αλλά και με την πρόθεση να γίνει κερδοφόρο μέχρι το 2014 και να ενταχθεί στην εφοδιαστική αλυσίδα.

Τον Απρίλιο του 2012 άνοιξε ο ξενώνας υπνοδωματίων Dumfries House Lodge, για να παρέχει καταλύματα για γαμήλιες και άλλες εκδηλώσεις.

Ο Κόμης του Ντάμφρις

Το 1635 το κτήμα αγοράστηκε από τον 2ο κόμη του Ντάμφρις (ο οποίος έζησε το διάστημα 1598–1691).

Οι τίτλοι πέρασαν μέσω της κόρης του στον εγγονό του William Dalrymple-Crichton, 5ο κόμη του Ντάμφρις ο οποίος ανέθεσε στους αδελφούς Adam να σχεδιάσουν ένα νέο σπίτι για το κτήμα.

Το Dumfries House σχεδιάστηκε και χτίστηκε μεταξύ 1754 και 1759, από τους Σκωτσέζους αρχιτέκτονες John και Robert Adam οι οποίοι είχαν αναλάβει την αρχιτεκτονική επιχείρηση του πατέρα τους William Adam μετά τον θάνατό του το 1748.

Το σπίτι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα παλαδικής αρχιτεκτονικής (ευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό στυλ που προέρχεται και εμπνέεται από τα σχέδια του Βενετού αρχιτέκτονα Andrea Palladio,1508–1580). Έχει τρεις ορόφους και σχεδόν τετράγωνο σχήμα που συνδέεται με μικρότερα οικήματα.

Ένας από τους αρχιμάστορες που εργάστηκε ως εργολάβος στο Dumfries House ήταν ο James Armour, πεθερός του ποιητή Robert Burns.

Μαρκήσιο της Νήσου Μπιούτ

Το 1814, το Dumfries House κληρονομήθηκε από τον John Crichton, τον 2ο Μαρκήσιο της Νήσου Μπιούτ και το ακίνητο παρέμεινε στην οικογένεια μέχρι το 2007.

Το 1885, ο 3ος Μαρκήσιος του Μπιούτ ανέθεσε στον Robert Weir Schultz να σχεδιάσει τα επιμέρους κτήρια του κτήματος που περιστοιχίζουν το κεντρικό οίκημα.

Η οικογένεια Crichton-Stuart διατήρησε την κύρια κατοικία της στο Mount Stuart House της Νήσου Μπιούτ.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, το σπίτι κατοικήθηκε από την Μαρκησία της Νήσου Μπιούτ, Lady Eileen, μέχρι τον θάνατό της το 1993.

Μετά τον θάνατο της Μαρκησίας το εμβληματικό σπίτι πέρασε στον εγγονό της, τον 7ο Μαρκήσιο, οδηγό αγώνων γνωστό ως John Bute.

Προβλεπόμενη πώληση

Με τον John Bute να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειας πώλησης της οικίας. Η πρώτη προσφορά ήταν από το «National Trust for Scotland» το 1994, αλλά τελικά η αγοραπωλησία δεν προχώρησε.

Το 2004 υπήρξε και δεύτερη προσφορά από «National Trust», αλλά και πάλι οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν. Τον Απρίλιο του 2007 ανακοινώθηκε ότι το σπίτι θα πωλούνταν και το περιεχόμενο θα δημοπρατηθεί χωριστά από τον οίκο Christie's.

Κατά την εκτίμηση των έργων τέχνης της κατοικίας αναφέρθηκε ότι η αξία τους μπορεί να φτάσει στην τιμή πώλησης ολόκληρης της έκτασης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μια βιβλιοθήκη από ξύλο τριανταφυλλιάς Chippendale, αποτιμήθηκε σε 2-4 εκατ. λίρες.

Διαβάστε επίσης:

Κυριάκος Μητσοτάκης: Στη Σκωτία αύριο Τρίτη ο Πρωθυπουργός – Θα συναντηθεί με τον πρίγκιπα Κάρολο