Ο Τσίπρας, η απήχηση και οι αναταράξεις στην Κεντροαριστερά
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις και ειδικά τα ευρήματα της Opinion Poll που παρουσιάστηκαν στο Action24, έχουν προκαλέσει αναταράξεις στην «κεντροαριστερή πολυκατοικία», με επίκεντρο τον Αλέξη Τσίπρα, που όπως όλα δείχνουν θα επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Τα στοιχεία αυτά δεν αποτελούν απλώς μια ένδειξη της προσωπικής απήχησης του πρώην πρωθυπουργού, αλλά και έναν καθρέφτη της κρίσης που βιώνει η κεντροαριστερά στην Ελλάδα.
Το 26,1% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι «σίγουρα» ή «θα μπορούσε να ψηφίσει» το νέο κόμμα Τσίπρα, με το ποσοστό αυτό να εκτοξεύεται σχεδόν στο 80% μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει σχεδόν το σύνολο της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας το κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε και ανέδειξε, σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η διείσδυσή του, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο εκεί: σημαντικά ποσοστά από το ΠΑΣΟΚ (22,1%), το ΚΚΕ (1,85%) και κυρίως την Πλεύση Ελευθερίας (42,3%) δηλώνουν θετικά διακείμενοι προς το νέο εγχείρημα.
Αυτό το άθροισμα, που φτάνει το 17,7% χωρίς να υπολογίζεται η πιθανή κινητοποίηση απογοητευμένων ή αποστασιοποιημένων ψηφοφόρων, δείχνει ότι ο Τσίπρας μπορεί να διαμορφώσει έναν νέο, ισχυρό πόλο στην κεντροαριστερά, με προοπτική να ανατρέψει τις ισορροπίες.
Παρά την εμφανή δυναμική, τα στοιχεία κρύβουν και σημαντικές αβεβαιότητες. Το ποσοστό όσων δηλώνουν «σίγουρα θα το ψήφιζα» αυξάνεται, αλλά το «θα μπορούσα να το ψηφίσω» μειώνεται, ενώ το «ποτέ» ανεβαίνει στο 69,5%. Αυτό σημαίνει ότι, παρά τη δυναμική, υπάρχει και ένα ισχυρό ρεύμα αντισυσπείρωσης, που μπορεί να ενταθεί όσο το εγχείρημα παίρνει σάρκα και οστά και οι πολιτικές διαχωριστικές γραμμές γίνονται πιο σαφείς.
Ανασφάλεια στον ΣΥΡΙΖΑ
Εν τω μεταξύ αβεβαιότητα και ανασφάλεια κυριαρχούν στην Κουμουνδούρου. Η διαρκής αναβολή της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας, με φόντο την αναμενόμενη σκληρή κριτική του Παύλου Πολάκη, αποκαλύπτει το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία, με τον Σωκράτη Φάμελλο να κρατά χαμηλούς τόνους, φοβάται ότι μια ανοιχτή ρήξη με τον Τσίπρα θα οδηγήσει σε μαζική αποχώρηση βουλευτών και στελεχών, με κίνδυνο την πλήρη αποσύνθεση του κόμματος.
Η στάση των Ζαχαριάδη και Καλπάκη, που επιχειρούν να αποτρέψουν φωνές που θα χαρακτήριζαν τον Τσίπρα «διασπαστή», δείχνει ότι η ηγετική ομάδα προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, γνωρίζοντας ότι η βάση του κόμματος παραμένει συναισθηματικά δεμένη με τον πρώην αρχηγό.
Πάντως η πιθανή ίδρυση νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι απλώς μια προσωπική κίνηση, αλλά μια πολιτική τομή που μπορεί να αναδιατάξει το σύνολο του προοδευτικού χώρου. Το ΠΑΣΟΚ, που προσδοκούσε να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, βλέπει τώρα να απειλείται από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος φαίνεται ότι μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερα στρώματα.
Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, είναι αν ο Τσίπρας μπορεί να μετατρέψει τη δημοσκοπική δυναμική σε πραγματική πολιτική δύναμη, με σαφές πρόγραμμα, στελέχη και κοινωνική απήχηση.
