57 νεκροί σε… μια κόλλα χαρτί!
Ο Κώστας Καραμανλής έχει περάσει πια στην Ιστορία ως ο υπουργός των Τεμπών
Κι αυτό θα τον χαρακτηρίζει μια ζωή, είτε εντός, είτε εκτός βουλής, είτε οι συμπατριώτες του τον εκλέξουν ξανά, είτε όχι.
Ο Καραμανλής ακόμη σε κάθε περίπτωση αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων.
Πάντα και παντού.
Ακόμη και πριν το δυστύχημα όταν κούναγε το δάχτυλο σε όσους μίλαγαν για τα τρένα-φέρετρα. Πολύ περισσότερο μετά.
Τον παραίτησαν για να του σώσουν ό,τι σωζόταν, συνέχισε να είναι το ίδιο αμετανόητος μετά τις εκλογές χειροκροτούμενος μάλιστα από τους συναδέλφους του και μας χάρισε το… χειρότερο χαμόγελο του αιώνα, στη συζήτηση για την προανακριτική.
Σαν να είχε πετύχει κάποιο μεγάλο επίτευγμα. Τώρα κατόρθωσε, γιατί όντως περί κατορθώματος πρόκειται, να κλείσει 57 θανάτους σε μια κόλλα χαρτί. Τόσο έκρινε ότι πρέπει να είναι το υπόμνημα που κατέθεσε στην προανακριτική για τα Τέμπη. Μια σελίδα.
Και ναι, κάποια πράγματα μοιάζουν και είναι συμβολικά. Από το κούνημα του δαχτύλου και τα χειροκροτήματα, μέχρι το χαμόγελο και τη μια σελίδα… Έτσι κρίνει ο Υπουργός των Τεμπών, ότι πρέπει να αντιμετωπίζει μια εθνική τραγωδία και έτσι την αντιμετωπίζει.
Το γεγονός δε ότι η κυβέρνηση του δίνει το δικαίωμα να κάνει επίδειξη δύναμης ακόμη και απέναντι όχι απλά στους χαροκαμένους γονείς των Τεμπών αλλά σε μια ολόκληρη κοινωνία που ψάχνει το δίκιο.
Μαζί και να εκμηδενίσει τις πιθανότητες να ξανασυμβεί μια τέτοια τραγωδία. Απαιτεί το δικαίωμα της να βάζει τα παιδιά της στα τρένα για να φτάσουν στον προορισμό τους κι όχι στο θάνατο. Αυτό που μας στέρησε ο Καραμανλής.
Αυτός που κατάφερε να κλείσει 57 θανάτους σε μια κόλλα χαρτί…
