Αντώνης Καφετζόπουλος: Από την κορυφή στη σύλληψη για κατοχή όπλων - Η πολυτάραχη διαδρομή του

Από την αποθέωση και την κορυφή της δημοφιλίας για κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς ρόλους μέχρι τον εθισμό στο αλκοόλ, τα διαζύγια και τους χωρισμούς, την κατάθλιψη και τη σύλληψη για παράνομη κατοχή όπλων, η διαδρομή του Αντώνη Καφετζόπουλου όλες αυτές τις δεκαετίες μόνο ανέφελη δεν είναι.

Ο δημοφιλής ηθοποιός, γεννημένος στις 13 Οκτωβρίου του 1951 στην Κωνσταντινούπολη, ήρθε στην Αθήνα το 1964 και πέντε χρόνια αργότερα εισήχθη στο Οικονομικό και Πολιτικό τμήμα της Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να διακόψει το 1971.

Σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή της Ευγενίας Χατζίκου, ενώ παράλληλα έκανε διάφορες δουλειές για να συντηρεί τον εαυτό του. Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τη Σαπφώ Νοταρά, το 1978 στη «Φιλουμένα Μαρτουράνο», παράσταση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια ο Αντώνης Καφετζόπουλος έγινε ακόμα πιο δημοφιλής με τους ρόλους του στις τηλεοπτικές σειρές «Αστροφεγγιά» και «Μινόρε της αυγής», όπως και από την ταινία «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου.

Τα βραβεία

Αφού έκανε μια σειρά από εμφανίσεις στην τηλεόραση άλλοτε ως guest ηθοποιός και άλλοτε ως πρωταγωνιστής, γνωρίζει μεγάλες δόξες ως "Ακάλυπτος" στην τηλεοπτική σειρά «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή», δίπλα στον Γιώργο Παρτσαλάκη, τη Ρένια Λουιζίδου, τη Μαρία Τζομπανάκη κ.α. Η παρουσία του ήταν επίσης πυκνή στη μεγάλη οθόνη όπου έπαιξε σε ταινίες σαν τις «Ρεβάνς» του Νίκου Βεργίτση, «Και δύο αυγά Τουρκίας» του Άρη Φωτιάδη, «Θηλυκή εταιρεία» του Νίκου Περάκη, «Πίσω πόρτα» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου κ.α. Για την ερμηνεία του στην «Ακαδημία Πλάτωνος» (2009) του Φίλιππου Τσίτου αποσπά το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο αλλά και από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, κάτι που το επαναλαμβάνει δυο χρόνια αργότερα και με τον «Αδικο κόσμο», πάλι του Φίλιππου Τσίτου. Για αυτή την ερμηνεία ο Αντώνης Καφετζόπουλος κέρδισε και το βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν. Η συνεργασία του με τον Φίλιππο Τσίτο συνεχίζεται στη νέα ταινία του «Δεξιώσεις» που θα δούμε προσεχώς στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Εκτός όμως από την υποκριτική, ο Αντώνης Καφετζόπουλος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και για τις επιστήμες. Το διάστημα 2004-2005 παρουσίασε την εκπομπή «Εύρηκα» στο Mega Channel, μαζί με το Γιώργο Ζαρκαδάκη, ενώ από το 2007 συμμετέχει στην κριτική επιτροπή του διαγωνισμού Famelab για την επικοινωνία της επιστήμης. Το 2007 σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο του Απόστολου Δοξιάδη με τίτλο «17η νύχτα» και θέμα το Θεώρημα της μη πληρότητας του Γκέντελ. Το 2004, παρουσίασε στο Mega Channel το τηλεπαιχνίδι «Ο πιο έξυπνος».

Στην πολιτική

Παράλληλα ασχολήθηκε και με την πολιτική καθώς στις ευρωεκλογές του 2009 ήταν υποψήφιος με τους Οικολόγους Πράσινους, ενώ στήριξε και το Ποτάμι. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος δήμου Αθηνών με τον συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη. Στις 18 Φεβρουαρίου 2016 παραιτήθηκε από την θέση του αντιδημάρχου και δημοτικού συμβούλου του δήμου Αθηνών μετά από ένα χρόνο ενεργής απασχόλησης στον δήμο. Ο λόγος του είναι συχνά έντονα πολιτικός που δείχνει ότι είναι ένας άνθρωπος με άποψη που θέλει να την εκφράζει δημοσίως.

Οι γυναίκες στη ζωή του

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος έχει αποκτήσει δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Σπύρο και με τον πρώτο έχει συνεργαστεί πρόσφατα στη θεατρική παράσταση «Τάο» όπου έπαιζαν μαζί σε κείμενο του γιου του Γιώργου. «Πάντα ήμουν αφοσιωμένος στις σχέσεις μου. Είχα πάντα μεγάλες σχέσεις. Οι γυναίκες μου ήταν ο καλύτερός μου φίλος, ήθελα να κάνω παρέα μόνο εκείνες. Πάντα απέκλεια τους φίλους μου από τις σχέσεις μου, δεν ξέρω όμως αν μπούχτιζαν οι γυναίκες. Οικογένεια για μένα δεν σημαίνει γάμος. Το βιογραφικό μου τελειώνει με τη φράση “έχω κάνει έναν γάμο χωρίς παιδί, έναν γάμο με παιδί και ένα παιδί χωρίς γάμο“», έχει πει.

Ο ίδιος έχει μιλήσει και για τη σκοτεινή περίοδο που έχει περάσει στη ζωή του. «Πέρασα μια περίοδο που βρισκόμουν σε άσχημη κατάθλιψη. Ευτυχώς όχι αυτοκτονική. Είχα ενοχές, ήμουν χάλια, μαύρος. Όλα φαινόντουσαν άσκοπα. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να λέω αστεία και να αντιδρά ο κόσμος σε αυτά. Εκείνη την περίοδο δεν δούλευα». Ο ίδιος έχει εκμυστηρευθεί και τον παλαιότερο εθισμό του στο αλκοόλ. «Έπινα συστηματικά κάθε βράδυ, είχα γύρω μου φίλους που είχαν γίνει αλκοολικοί παράλληλα με μένα. Πίναμε τα ίδια περίπου και αισθάνθηκα ότι αυτή η ανάγκη που με έπιασε στα 35 μου ήταν κακή. Φοβήθηκα και το έκοψα».

Διαβάστε επίσης