ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η 23χρονη Μαρία Αφιώνη που σπουδάζει ιατρική είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Ju Jitsu

Η παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Ju Jitsu Μαρία Αφιώνη
Η Μαρία Αφιώνη ποζάρει στο Newsbomb.gr φορώντας τα μετάλλια της

Η πορεία της από τα μικρά τερέν του Περιστερίου στην κορυφή του κόσμου

Rei σημαίνει υπόκλιση και είναι το παράγγελμα των διαιτητών πριν αρχίσουν οι αγώνες των πολεμικών τεχνών.

Μια βαθιά υπόκλιση κάνουμε και εμείς σήμερα στην 21χρονη Μαρία Αφιώνη που είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Ju Jitsu.

Η ίδια ως λέαινα μάχεται σκληρά και το όνειρο της είναι μέσα από τις επιδόσεις της να δει την ελληνική σημαία στον πιο ψηλό ιστό.

Σε ένα άθλημα που δεν τυγχάνει Ολυμπιακής αναγνώρισης, «παλεύει» μόνη της με μόνη της σύμμαχο την οικογένεια της.

Οι διακρίσεις της μιλούν μόνες τους για το βεληνεκές που έχει ως αθλήτρια.

Αν δεν ήταν οι γονείς της αυτή η πρωταθλήτρια δεν θα έγραφε χρυσές σελίδες στο ελληνικό Ju Jitsu.

Η ίδια δεν πτοείται, κι όταν δεν μελετά τα μαθήματα της στην ιατρική κάνει σκληρή προπόνηση.

Η νεαρή πρωταθλήτρια μιλά στο Newsbomb.gr για τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει καθώς και τις προκλήσεις.

Στο πρόσωπό της διακρίνει κανείς τα παιδιά μιας υγιής κοινωνίας. Παιδιά που προέρχονται από γειτονιές φτωχές και με αυταπάρνηση και κόπους κατακτούν τις κορυφές του κόσμου.

Μαρία είσαι μόλις 21 χρονών και είσαι παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Ju Jitsu. Μια πολεμική τέχνη που δεν είναι διαδεδομένη στη χώρα μας, πως το επέλεξες;

«Ξεκίνημα τον αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία, όταν ήμουν μόλις 4 ετών, ως ένα ζωηρό παιδάκι γεμάτο ενέργεια. Στην ηλικία λοιπόν αυτή, οι γονείς μου με είχαν πάει να δω αρκετά αθλήματα για να επιλέξω εγώ οποίο μου άρεσε πιο πολύ και με έκανε χαρούμενη. Έτσι η πορεία μου ξεκίνησε από το Καράτε Shito Ryu. Από την πρώτη μέρα που μπήκα στο «tatami» κατάλαβα ότι αυτό ήταν που με έκανα πραγματικά ευτυχισμένη και με γέμιζε. Μετέπειτα όσο πέρναγαν τα χρόνια και μεγάλωνα, μπήκαν στη ζωή μου οι αγώνες , όπου σύντομα κατάλαβα ότι αυτό ήταν όπου πραγματικά ήθελα να κάνω στο μέλλον. Να προπονούμαι και να προσπαθώ κάθε μέρα να γίνω καλύτερη, για να μπορώ να κατεβαίνω στους αγώνες και να κάνω περήφανους όλους όσους πιστεύουν σε εμένα. Έτσι στην ηλικία των 14 ετών, πλέον, στη ζωή μου μπήκε, μαζί με το Καράτε και το Ju Jitsu και από εκεί άρχισε και ο πρωταθλητισμός ! Στα 16 μου χρόνια λοιπόν, κατάφερα και μπήκα για πρώτη φορά στην εθνική Ελλάδος και στο καράτε αλλά και στην εθνική Ελλάδος στο ju jitsu, έχοντας αρκετά πανελλήνια μετάλλια και στα δύο αθλήματα. Ωστόσο για να καταφέρω να γίνω όσο το δυνατόν καλύτερη γίνεται έπρεπε να επιλέξω αγωνιστικά ένα από τα δύο αθλήματα για να συνεχίσω τον πρωταθλητισμό, διότι δεν προλάβαινα να προπονούμε τέλεια και για τα 2 αθλήματα μαζί. Έτσι επέλεξα να συνεχίσω αγωνίστηκαν με το Ju Jitsu».

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να κατακτήσεις κορυφές, ιδίως σε ένα άθλημα που δεν είναι ολυμπιακό. Ποιες είναι οι διακρίσεις σου;

«Κάθε χρόνο διοργανώνεται το πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου από το 2016 μέχρι και σήμερα είμαι κάθε χρόνο στη πρώτη ή δεύτερη θέση, όπου αυτό μου δίνει το εισιτήριο, ως μέλος μας εθνικής να εκπροσωπώ την χώρα μας στα διεθνή πρωταθλήματα: στο βαλκανικό, στο πανευρωπαϊκό και στο παγκόσμιο.

Κάποιες από μας διεθνείς διακρίσεις μου είναι:

  • 7η θέση πανευρωπαϊκό στη Γερμανία 2016
  • 4η θέση στο βαλκανικό στην Ελλάδα 2018
  • 3η θέση στο παγκόσμιο στο Άμπου Ντάμπι 2018
  • 5η θέση στο παγκόσμιο στο Άμπου Ντάμπι 2018
  • 7η θέση στο παγκόσμιο στο Άμπου Ντάμπι 2018
  • 1η θέση στο βαλκανικό στη Ρουμανία 2019
  • 3η θέση στο βαλκανικό στη Ρουμανία 2019
  • 4η θέση πανευρωπαϊκό στην Ιταλία 2019»

Περιέγραψε μας την πιο δυνατή σου εμπειρία στο ταταμι;

«Μια από τις πιο δύσκολες και απαιτητικές εμπειρίες που είχα ήταν το 2018 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Abu Dhabi. Ήταν το πρώτο μου παγκόσμιο πρωτάθλημα σε μια πολύ μακρινή χώρα, όπου χρειάστηκε να ταξιδέψω εντελώς μόνη μου χωρίς την συνοδεία των προπονητών μου αλλά ούτε και τις οικογένειας μου. Οι αγώνες αυτοί, ήταν πολύ δύσκολοι και ταυτόχρονα πολύ σημαντικοί για εμένα. Παρά λοιπόν τις δυσκολίες των αγώνων και το ότι δεν είχα στο πλευρό μου, στη γωνία στο ταταμι (όπως λέμε εμείς οι αθλητές) τον προπονητή μου να μου, να μου δίνει τις κατάλληλες οδηγίες και την κατάλληλη ώθηση, Κατάφερα και πήρα το πρώτο μου παγκόσμιο μετάλλιο. Παίζοντας σε 3ης διαφορετικές κατηγορίες, κατέκτησαν την 3η παγκόσμια θέση, καθώς και την 5η και 7η θέση στο παγκόσμιο».

Υπήρξε στιγμή που είπες ότι θες να τα παρατήσεις;

«Υπήρξαν αρκετές δυσκολίες και αρκετές ήττες στην αγωνιστική μου καριέρα, αλλά όχι δεν υπήρξε ποτέ στιγμή που να ήθελα να τα παρατήσω. Πάντα σε κάθε μου δύσκολη στιγμή και ήττα έσφιγγα τα δόντια και ξανά σηκωνόμουν πιο δυνατή από πριν. Γιατί στη ζωή, οι γονείς μου, μου έμαθαν, ότι τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς να δώσεις μάχες. Δεν θα τα παράταγα ποτέ λοιπόν, διότι το συναίσθημα αυτό που νιώθω όταν μετά από τόσες ώρες προπόνησης και τόσες δυσκολίες, καταφέρνω να σηκώσω τη σημαία μας ψιλά, σε παγκόσμια - πανευρωπαϊκά – βαλκανικά πρωταθλήματα, και να ακούσω τον εθνικό μας ύμνο, είναι για εμένα ανεκτίμητη αξία! Και ξέρω ότι άξιζαν όλες οι θυσίες που έκανα μέχρι στιγμής».

Ποιοι σε στηρίζουν σε όλο αυτό το δύσκολο εγχείρημα σου;

«Πρώτοι από όλους αυτοί που πιστεύουν σε εμένα και στο τι μπορώ να καταφέρω είναι η οικογένεια μου που είναι πάντα δίπλα μου. Φυσικά οι προπονητές μου αλλά και οι συναθλητές μου που δεν έπαψαν ποτέ να πιστεύουν σε εμένα και ήταν πάντα δίπλα μου σε όλες τις καλές και τις κακίες μου στιγμές και πάντα με ενθάρρυναν να συνεχίσω και να φτάσω εδώ που έχω φτάσει μέχρι σήμερα!

Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου; Και Ποιο είναι το πιο μεγάλο σου όνειρο;

«Οι επόμενοι στόχοι μου αγωνιστικά είναι, να καταφέρω, να φέρω στη χώρα μου ένα χρυσό παγκόσμια μετάλλιο και μπορέσω να σηκώσω την σημαία μας ψηλά για άλλη μια φορά.

Επιπλέον ένας από τους μελλοντικούς μου στόχους επαγγελματικά είναι να καταφέρω να ανοίξω μια σχολή πολεμικών τεχνών, ώστε να μπορέσω να μεταδώσω την γνώση μου, και την αγάπη μου για το άθλημα και στις επόμενες γενιές μαθαίνοντας τους πως να έχουν πειθαρχία και πίστη στον εαυτό τους!».

Ταυτόχρονα σπουδάζεις ιατρική; Σε ποιο έτος είσαι και ποια είναι η ειδικότητα σου;

«Ναι, είμαι φοιτήτρια της Ιατρικής σχολής Αθηνών και βρίσκομαι στο 3ο μου έτος. Αν και ακόμη δεν έχω κατασταλάξει στο τι ειδικότητα θα ήθελα να πάρω, μέχρι στιγμής μου αρέσει η Ορθοπεδική».

Αν την συνέντευξη σου την διαβάσει κάποιος αρμόδιος για τον αθλητισμό, ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να του στείλεις;

«Αυτό που θα ήθελα να μεταφέρω ως αθλήτρια και εγώ, είναι το ότι δυστυχώς στη χώρα μας, δεν υπάρχει η κατάλληλη οικονομική συνεισφορά και τα έξοδα των αγώνων μας καλύπτονται από εμάς τους ίδιους!».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Παραμύθια Vs Videogames: Δυο διαφορετικές μορφές τέχνης και αφήγησης με κοινά σημεία

Ο Γεράσιμος Τζωρτζάτος φυλάει τα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων - Μια συλλογή γεμάτη θησαυρούς