Μέρος Α: Το μετέωρο βήμα του Αντώνη Σαμαρά
Η ώρα είναι προχωρημένη. Είναι οι μέρες πριν το habemus Papadimum και ο εκνευρισμός στη Συγγρού διάχυτος. Η κούραση έχει χτυπήσει κόκκινο.
Μέρες τώρα περιμένουν, ο Αντώνης Σαμαράς και οι στενοί του συνεργάτες στην κεφαλή της Νέας Δημοκρατίας, να βγει άσπρος καπνός και να ακούσουν την πρόταση Παπανδρέου για τον νέο πρωθυπουργό.
Μπλιπ-μπλιπ. Το κινητό του προέδρου δεν ησυχάζει με τίποτα. Όπως πάντα. «Μηνυματίζεται» συνέχεια. Ο συνεργάτης του που έχει μόλις γυρίσει από το Ψυχικό, δείχνει σαφή τα σημάδια της έντασης, σε κάθε μπλιπ-μπλιπ. Δεν το έχει ξεπεράσει το σοκ από τις προάλλες. Τους είχε πάρει δυο βδομάδες για να καταλήξουν με τον πρόεδρο στο χειρισμό μιας σημαντικής υπόθεσης. Μια ώρα πριν την ανακοινώσουν ο πρόεδρος άλλαξε γνώμη μιλώντας με έναν «άσχετο».
Ετσι κάνει πάντα. Ακούει τους πάντες. Μπορεί να τρελάνει τους στενούς του συνεργάτες. Οι οποίοι δουλεύουν, ούτως ή άλλως, στα κόκκινα. Ο πρόεδρος είναι πολύ συγκεντρωτικός. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί απόλυτα ακόμη και ανθρώπους που τον ακολουθούν επί χρόνια. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, αναγκάζεται να υπερφορτώνει με αρμοδιότητες τα λίγα στελέχη που θεωρεί «δικά του». Εργασιομανής ο ίδιος, συχνά κινδυνεύει να οδηγήσει τους στενούς του συνεργάτες στην εξάντληση. Σε αυτούς ξεσπά κιόλας όταν η κούραση τους καταβάλλει όλους. Αν κάτι του καταλογίζουν, είναι ότι καθώς έχει μια φορά καεί στο χυλό, τώρα φυσάει και το γιαούρτι, με συνέπεια να μην αποτολμήσει τις ρήξεις με συγκεκριμένα πρόσωπα της κομματικής μηχανής που δεν τον εκφράζουν, που και ο ίδιος τους θεωρεί «λίγους» για τις θέσεις που κατέχουν. Βέβαια, αφού δεν έκοψε το Γόρδιο δεσμό εν καιρώ ειρήνης, δε μπορεί να το κάνει τώρα που έχουμε πόλεμο. Κι ας φοβάται ότι θα του στοιχίσει εν όψει εκλογών.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι, χωρίς αμφιβολία, το πλέον ενδιαφέρον πρόσωπο όλο το επόμενο διάστημα μέχρι το Φεβρουάριο. Βρέθηκε ένα βήμα πριν την προσωπική καταστροφή, αφού το εθνικά επικίνδυνο καπρίτσιο του Παπανδρέου με το δημοψήφισμα έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και ανάγκασε τον Σαμαρά στην περίφημη «κωλοτούμπα». Ο Αντώνης συνειδητοποίησε ότι από τα χείλη του κρεμόταν το μέλλον της χώρας. Αν έμενε συνεπής στη μέχρι εκείνη τη στιγμή σταθερά αντι-μνημονιακή θέση του, όλα θα είχαν τελειώσει. Δεν είχε άλλη επιλογή: έβαλε μπροστά τη σωτηρία της χώρας -αλλά και του εαυτού του (που θα χρεωνόταν την καταστροφή και θα έσβηνε πολιτικά)- έσφιξε τα δόντια και πήρε θέση κυβίστησης: «Θα ψηφίσω».
Συνεχίζεται στο «Μέρος Β: Το μεγάλο ρίσκο του Αντώνη Σαμαρά»…
Κάντε στη σελίδα του blog στο facebook!
Δημοφιλείς Ειδήσεις
