ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ

Πού πας ρε Καραμήτρο;

Πού πας ρε Καραμήτρο;

Ζούμε σε ένα σκληρό, ανελέητο και απάνθρωπο κόσμο. Όποιος έχει τη δύναμη, δηλαδή το χρήμα, επιβάλλει το δικό του νόμο.


Ζούγκλα; Ναι, ζούγκλα και ας το δούμε έτσι το ζήτημα στις σχέσεις μας με τους άλλους, σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία για να τελειώνουμε τα παραμύθια και να ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι είμαστε, τι μπορούμε να καταφέρουμε και τι όχι.

Όλα αυτά σήμερα, με αφορμή τη σκληρή απάντηση που έδωσε χθες στον κ. Στουρνάρα, η Ελβετίδα ομόλογός του, υπουργός Οικονομικών, κ. Έβελιν Βίντμερ-Σλουμπφ:

Πρώτον, όχι σε συμφωνία με την Ελλάδα για φορολόγηση των κρυφών καταθέσεων των Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες.

Δεύτερον, όχι στοιχεία στο ΣΔΟΕ ή σε άλλη ελληνική υπηρεσία ελέγχου για το ελληνικό «μαύρο χρήμα» (και μιλάμε για πολλά δισ. ευρώ), που φυλάσσονται σε ελβετικές τράπεζες.

Και να μην ξεχνάμε τι συνέβη με τον Βενιζέλο όταν έδιωξε την τρόικα πριν δύο χρόνια και με την Αργεντινή που βυθίζεται σήμερα στο χάος.

Ο μεν Βενιζέλος έκανε τη μαγκιά του και όταν η τρόικα μας απάντησε σκληρά και ανελέητα «κόψτε το κεφάλι σας και από εμάς μην περιμένετε τίποτα» πέσαμε στα πόδια της και τους παρακαλούσαμε να έρθουν να διαπραγματευτούμε. Η δε Αργεντινή όταν είπε «δεν πληρώνω και δεν ξοφλάω τα δάνεια που μου δώσατε» σε ΔΝΤ και Σία, οι κυρίαρχοι του χρήματος την έλιωσαν και τώρα οι Αργεντινοί παρακαλάνε να διαπραγματευτούν για να εξοφλήσουν τα λεφτά που έχουν πάρει.

Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε ποιοι είμαστε και τι δυνατότητες έχουμε. Αλλιώς θα μοιάζουμε με εκείνο τον αφελή φαντάρο, τον Καραμήτρο, στο διαφημιστικό σποτ που κάνει το μάγκα στη μονάδα του, αλλά πάντα βγαίνει τελευταίος στις ασκήσεις, οπότε ο αγριεμένος λοχίας του λέει κατάμουτρα: «Πού πα ρε Καραμήτρο;».

Μέσα σε αυτόν τον ανελέητο λοιπόν κόσμο, το ζήτημα είναι να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά μας και την εθνική μας περηφάνια (και βλέπετε δεν γράφω την εθνική μας ανεξαρτησία, γιατί αυτήν την έχουμε χάσει προ πολλού).

Ας ξέρουμε λοιπόν ποιοι είμαστε μέσα στη λαίλαπα που μας βρήκε και αυτό δεν σημαίνει πρόσκληση για δουλικότητα, αλλά γνώση των ορίων μας.

Και αυτό είναι εξυπνάδα. Αυτή την εποχή πολύ καλά κάνουμε και το έχουμε «σκληρύνει» λίγο με την τρόικα, γιατί δεν πνιγόμαστε για λεφτά και κάτι υπάρχει περισσευούμενο από την αναχρηματοδότηση των τραπεζών. Και πάντως τη βγάζουμε μέχρι το καλοκαίρι.

Άρα μπορούμε να είμαστε σκληροί όσο μας παίρνει, αλλά όχι ανόητοι και «Καραμήτροι».