ΚΟΣΜΟΣ

Πόλεμος Ουκρανία: Ποιος κερδίζει από την αναταραχή; Ο νέος πολεμικός καπιταλισμός

Πόλεμος Ουκρανία: Ποιος κερδίζει από την αναταραχή; Ο νέος πολεμικός καπιταλισμός

Το ποιος θα «κερδίσει» σε αυτό τον πόλεμο θα το δούμε μετά την κατάπαυση του πυρός – Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιος κερδίζει ήδη από τον πόλεμο και πώς θα διαμορφωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο οι ισορροπίες

Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η επιθετικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν ένωσε τη Δύση, ισχυροποίησε την Ε.Ε., δυνάμωσε το ΝΑΤΟ. Δεν ξέρω αν δυνάμωσε τη Δύση, σίγουρα όμως την ταρακούνησε και αποκάλυψε τις αδυναμίες αυτού που τόσα χρόνια αποκαλούσαμε «πολιτικό γίγαντα με πήλινα πόδια», δηλαδή την Ευρώπη.

Μια Ευρώπη που επί σειρά δεκαετιών είχε μάθει να ζει στη σκιά και υπό την ομπρέλα προστασίας του «Θείου Σαμ». Από την άλλη μεριά αρκετοί αναλυτές τολμούν να πουν ότι αυτό τον πόλεμο στην Ουκρανία τον «οργάνωσε» η Δύση και τον «εκτέλεσε» ο Πούτιν. Σωστό ή λάθος; Αργά ή γρήγορα θα το διαψεύσει ή θα το επιβεβαιώσει η Ιστορία. Πάντως μέχρι τώρα έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, μοναδικοί κερδισμένοι από τις πολεμικές επιχειρήσεις είναι οι μετοχές των εταιρειών της αμερικανικής και όχι μόνο – «αμυντικής» βιομηχανίας, οι οποίες έχουν εκτοξευτεί στα ουράνια και παράλληλα μεγαλώνουν τα κέρδη τους.

Στα ουράνια επίσης έχουν εκτοξευθεί οι μετοχές και τα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών ενέργειας, με την αισχροκέρδεια να χτυπάει κόκκινο. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι μαζικές κυρώσεις από τη Δύση προς τη Ρωσία οι οποίες δεν συντρίβουν μόνο την οικονομία της Μόσχας, αλλά πυροβολούν και την οικονομία της Ευρώπης που τόσα χρόνια είχε άμεση εξάρτηση από την Ρωσία.

Η πρόκληση κρίσης στην Ουκρανία ήταν ιδανική ώστε να απομακρυνθεί κάθε προοπτική συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της ΕΕ – ουσιαστικά της Γερμανίας. Η αποτροπή ανάδειξης ανταγωνιστών αποτελεί άλλωστε πάγιο στόχο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η ακύρωση του Nord Stream 2 ήταν κορυφαίο επίτευγμα αυτής της στρατηγικής. Η «επαναστρατιωτικοποίηση» της ΕΕ μέσα στο ΝΑΤΟ, είναι ένα δεύτερο επίτευγμα των ΗΠΑ. Η δημιουργία δηλαδή μιας νέας Μεγάλης Αγοράς του Αιώνα που εντάσσεται στο πλαίσιο ενός νέου «πολεμικού καπιταλισμού».

Μην περιμένετε ότι οι Αμερικανοί μετά τις αλλεπάλληλες ήττες και τον φόρο αίματος που έχουν πληρώσει, ότι θα κατέβουν στο έδαφος για να πολεμήσουν. Το ίδιο ισχύει και για τους Ευρωπαίους που οι οποίοι ζουν μέσα στην μακαριότητα της αμερικάνικης προστασίας. Οι πόλεμοι, όπως αυτός με την Ουκρανία θα γίνονται μέσω… αντιπροσώπων. Έτσι, θα φτιάχνονται «λεγεώνες των ξένων», εθελοντών ή επαγγελματιών πολεμιστών, και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί θα χτυπήσουν κόκκινο σε όλη την Ευρώπη.

Σκεφτείτε μόνο το γεγονός ότι η Γερμανία, η Δανία και άλλες χώρες πρόκειται να εξοπλιστούν σοβαρά, είναι μια προβολή για το μέλλον που ακολουθεί. Οι ΗΠΑ θα πουλήσουν όπλα και τεχνογνωσία και η Ε.Ε. θα μπει στη διαδικασία παραγωγής εξοπλισμών: Αεροπλάνα, πολεμικά καράβια, πυραύλους, τανκς κλπ. Συμπερασματικά δηλαδή μετά την κατάρρευση των χρηματιστηριακών αγορών, του real estate και της φούσκας της καταναλωτικής πίστης, το Κεφάλαιο στρέφεται πλέον στον λεγόμενο «πολεμικό καπιταλισμό». Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και σίγουρα η αντιπαράθεση ΗΠΑ/ΝΑΤΟ με τη Ρωσία έχει περάσει το επίπεδο κρίσιμης μάζας, όπως λένε οι φυσικοί. Δεν πρόκειται πλέον μόνο για την Ουκρανία.

Αυτό είναι απλώς η αρχή.

Η αντίδραση του Πούτιν όσο υπερβολική και απάνθρωπη κι αν είναι, θα δημιουργήσει διχαστικές τάσεις στις χώρες της Δύσης, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Πόσα κράτη / μέλη θα αντέξουν να πληρώνουν τον πληθωρισμό κόστους για την μακαριότητα μιας δήθεν αμερικανικής προστασίας;

Διαβάστε επίσης:

Σφοδρή αντίδραση Κρεμλίνου κατά Μπάιντεν: «Απαράδεκτη και ασυγχώρητη ρητορική»